برود پیک ایرانی 2013 – توماس لامل با پروازهای بیهوده و اظهارات دلفریب
برود پیک ایرانی 2013 – توماس لامل با پروازهای بیهوده و اظهارات دلفریب
توماس لامل برای امداد و نجات سه ایرانی گم شده در برود پیک طی دو روز ، روزهای یکشنبه 30 تیر و سه شنبه اول مرداد ، پروازهایی با هلی کوپتر ارتش پاکستان برای "امداد و نجات" و "جستجو" داشته که بر اساس گزارش خودش که در سایت ExWeb منتشر شده هر دو پرواز بیهوده بودند . پرواز روز اول که در روز یکشنبه 30 تیر صورت گرفته و برای امداد ونجات بوده براساس اطلاعات غلط و در مسیری غلط انجام شده است . این اطلاعات غلط توسط نیکنام مدیر شرکت ATP به لامل داده شده و خود نیکنام نیز این اطلاعات را ازتهران گرفته بود . نیکنام به لامل می گوید 3 ایرانی در کمپ 4 (!!) زمینگیر شده اند و قادر به فرود نیستند . سوال این است چرا هیچ ایرانی مستقیما با لامل صحبت نکرده تا نشانی بهتری از زمینگیر شدن تیم قله بدهد ؟ حد اقل از صبح پنجشنبه با اولین تماس تلفنی آیدین و با اعلام خود آیدین مشخص بود که آنها در مسیر نرمال نیستند . خود آیدین گرسنه ، تشنه ، خسته ، با آن بیواک های هولناک به تهران گفته که در مسیر نرمال نیستند و در مسیری غلط فرود آمده اند . پس چگونه است 3 روز بعد به لامل گفته می شود که آیدین در کمپ 4 و یا اطراف کمپ 4 زمینگیر شده است !
لامل با همین اطلاعات غلط ، برنامه امداد و نجات خود را طراحی می کند . او تقاضای هلیکوپتر نظامی می کند تا وی را در ارتفاع 6000 یا 6500 متر ی پیاده کند و بعد او بقیه مسیر را تا کمپ 4 صعود کند ، آنجا به خیال خود به آیدین دگزامتازون تزریق کند ، اکسیژن بدهد و......و ......و........ و نهایتا او را با خود تا ارتفاع 6500 متر ی پایین بیاورد ، سپس سوار هلی کوپتر کند و بعد هم بیس کمپ یا کونکوردیا . دقیقا الگو برداری ابلهانه از امداد و نجات بسیار با ارزش و موفقی که همین امسال در اورست و البته در ارتفاعی بالاتر انجام کرفت و حالا از آن به عنوان یک امداد و نجات تاریخی یاد می کنند . اگر چه در عمل این برنامه امداد و نجات کمی تغییر کرد ولی ایده اصلی ثابت ماند یعنی پرواز بر فراز مسیر نرمال حتی تا ارتفاع 8000 متر و قله سنگی و گرفتن عکس ار مناطق اطراف و البته ندیدن هیچی ! واضح است که هیچی ! چون تیم قله خودش گفته بود که در مسیر نرمال نیست .
یک روز بعد از اولین پرواز ، یعنی روز دوشنبه 31 تیر به لامل نقطه نسبتا دقیق آخرین تماس تلفنی آیدین براساس اطلاعات تلفن ماهواره ای ثریا متعلق به کشور امارات داده می شود . و از او می خواهند که یک بار دیگر و این بار به نقطه ای درست یعنی به نقطه 46.8 33 76+ / 43.2 48 35+ پرواز کند . لامل با اکراه می پذیرد اما حتی وسایل و تجهیزات امداد و نجات را با خود نمی برد . او اعتقادی به زنده بودن آیدین ندارد ، انتقال او را هم دشوار و اساسا بی فایده می داند و این جستجو را تهدیدی برای جان خود می بیند . با اینهمه ، دومین پرواز روز سه شنبه اول مرداد صورت می گیرد اما به دلیل نامساعد بودن هوا جستجویی صورت نمی گیرد .
بله ، این است داستان پروازهای لامل . پرواز اول به خوبی انجام شد اما مسیر و مقصدش غلط بود . پرواز دوم مسیر و مقصدش درست بود اما هوا اجازه نداد و اراده ای هم در کار نبود . در هر حال هر دو پرواز بیهوده بودند .
اگرچه پرواز های لامل بیهوده بودند و او هیچی ، حتی هیچ نشانه ای هم ندید اما می گوید دیگران چیز هایی دیده اند . لامل در گزارش خود می گوید که دو باربر ارتفاع آنهم در قله اصلی برود پیک پرچم ایران را پیدا کرده اند . و البته لامل خوب می داند که روز قله SUMMIT DAY در برود پیک روز یک شنبه 23 تیر بوده است . اگر روز 25 تیر روز صعود ایرانی برودپیک را استثنا کنیم هیچ صعود دیگری روی قله انجام نشده است . قابل توجه اینکه طبق برنامه قبلی قرار بود تیم ایران هم همین روز یکشنبه 23 تیر قله را صعود کند و اگر این اتفاق می افتاد و تیم ایرانی در همان "روز قله " یعنی SUMMIT DAY موفق به صعود قله می شد در اینصورت می توانست همراه با گروه ها ی دیگر ؛ بله همراه با چندین گروه دیگر که قله را از مسیر نرمال صعود کرده بودند ، همراه آنان از همان مسیر نرمال به راحتی به کمپ 3 بر گردد و در اینصورت حتی نیازی به جی پی اس و اطلاعات مسیر و.... و..... نداشت . اما افسوس !
به لحاظ اهمیت موضوع و به دلیل اینکه گزارش لامل مستند بسیاری از اظهار نظر ها قرار خواهد گرفت لذا بخش هایی از گزارش لامل در حوصله وبلاگ عینا آورده میشود . برای اطلاع دقیق تر از تمامی مفاد گزارش می توان به لینک ارائه شده مراجعه کرد .
شنبه ۲۹ تیر - ۲۰ جولای
.....در راه برگشت به کونکوردیا ، نیکنام از طریق تلفن ماهواره ای ثریا ( متعلق به کشور امارات ) با من تماس گرفت و تقاضای کمک در برود پیک کرد . او به من گفت سه ایرانی در کمپ 4 زمینگیر شده اند و قادر به فرود نیستند . قبول کردم که کمک کنم ، مشروط بر اینکه هلیکوپتر نظامی مرا همراه با اکسیژن تا ارتفاع بین 6000 تا 6500 متر ببرد .
He told me three Iranians are stranded in Camp 4 and are not able to descend. I offered my help, but only if an army helicopter would set me up between 6000 and 6500m together with oxygen.
...... بعدا.... نیکنام به من گفت تنها یک کوهنورد ایرانی زنده است ( آیدین که روز جمعه۲۸ تیر با تهران تماس گرفته بود ) و او جایی در اطراف کمپ ۴ قرار دارد . من ۳ بطری اکسیژن ، ۲ ماسک و ۲ رگولاتور تقاضا کردم . نظرم این بود که صعود کنم و به این کوهنورد برسم ، به او دگزامتازون تزریق کنم ، اکسیژن بدهم و با او تا ارتفاع ۶۵۰۰ متر ، جایی که هلیکوپتر می توانست پیک آپ کند ، فرود بیایم .
Naiknam told me that meanwhile only one Iranian climber is alive (he called his home team on July 19th) and this one is somewhere around Camp 4. I asked for 3 bottles of oxygen, 2 masks and 2 regulators. My idea was to climb up to this mountaineer, give him a dexamethason injection and oxygen and descend with him to 6500 m where the helicopters could pick us up.
یکشنبه ۳۰ تیر -۲۱ جولای
ما سه پرواز تا ارتفاع ۸۰۰۰ متری - محدوده پروازی هلیکوپتر - روی برود پیک انجام دادیم . و از مناطقی که فکر می کردیم ممکن است ۳ کوهنورد آنجا باشند عکس گرفتیم . من همواره آماده بودم تا در صورتی که کسی را ببینم از هلیکوپتر فرود بیایم . اما کسی را ندیدیم . حتی هیچ نشانه ای از سه کوهنورد گم شده ندیدیم .
...... But we saw nobody, not even any sign of the three missing climbers.
دوشنبه ۳۱ تیر - ۲۲ جولای
سفارت ایران تقاضا می کند تا من در دومین پرواز جستجو شرکت کنم . " من اعتقادی به پرواز مجدد روی برود پیک ندارم ..... ولی فردا ( سه شنبه اول مرداد - ۲۳ جولای ) آخرین شانس برای مکان یابی زنده یا مرده آنان در کوه خواهد بود ......با خود هیچ تجهیزات امداد و نجات نخواهم برد زیرا تغییر هوا امکانی برای امداد و نجات باقی نخواهد گذاشت ....... ما معتقدیم همه ی آنها مرده اند - متاسفیم !..... من برای شناسایی موقعیت مکانی اجساد زندگی ام را به خطر خواهم انداخت......
The Iranian embassy asked for a second search-flight with my participation. "It was not my idea to fly again up to Broad Peak, but tomorrow morning will be the last chance to locate persons or bodies on the mountain. From tomorrow until 26th bad weather moves in and snow might cover everything. I will not carry any rescue equipment because of changing weather it is not possible to do a rescue
More or less we will try to locate the bodies of the climbers for a maybe later evacuation. We believe all of them are dead - sorry! I am actually somehow scared about our flights tomorrow because we are flying at the limit of the helicopters when flying that high. I will risk my life to locate these bodies because there seems to be nobody else around
سه شنبه اول مرداد - ۲۳ جولای
.....شانسی برای رسیدن به منطقه ای که می خواستیم اجساد را پیدا کنیم وجود ندارد . ساعت ۱۲ ظهر به جستجوی پروازی خاتمه دادیم و به اسکاردو بر گشتیم .
ساعت ۴ بعد از ظهر همین روز - کنفرانس مطبوعاتی در اسکاردو
........دو باربر پرچم ایران را در بالای قله اصلی پیدا کرده اند . بنا براین مسیر ایران در برود پیک توسط سه کوهنورد بطور موفقیت آمیز تکمیل شده است .
Two porters found the Iranian flag on top of the main summit. Therefore the Iranian route on BP was successfully completed by the three climbers.
برای آگاهی از متن کامل گزارش لامل لطفا به لینک زیر مراجعه فرمایید :
پ ن :
۱ - دوستان کم حوصله ! لطفا مطلب بالا را یک بار دیگر و اگر لازم شد دو بار دیگر بخوانید در اینصورت پاسخ سوالات احتمالی خود را خواهید یافت . به هیچ کامنتی پاسخ داده نخواهد شد . فقط کامنت هایی که کمک به درک بهتر مطلب کنند منتشر خواهند شد .
۲ - گفته بودم "بیواک" به مسیر قبلی و نرمال خود برگشته است . می خواستم دیگر از برود پیک ایرانی ننویسم ولی نتوانستم . تلاش فوق انسانی تیم جوان قله برا ی صعود و تلاش دلهره آور آنان برای زنده ماندن انسان را به عنوان یک کوهنورد وبلاگ نویس شرمنده می کند .
Aziz Habibi