برود پیک : آنها به کله های سنگی مدیران خود خوردند

                              برود پیک : آنها به کله های سنگی مدیران خود خوردند

                              

آنها جوان بودند ، پر از شور و اشتیاق ، دلیر و شجاع ، مغرور و مرزشکن . آنها می خواستند از مرز محدودیت های انسان عبورکنند ، و این "حق" آنها بود .

برای عبور امن از مرز محدودیت ها ، جوانان نیاز به تدبیر و تجربه مدیران و پیران خود داشتند . مدیران و پیران  وظیفه و "تکلیف" داشتند تا با عقلانیت حرفه ای تجمیع شده ، عبوری ایمن و سالم برای جوانان فراهم کنند .

اما مدیران و پیران تیم ، ماجراجویان خود شیفته بودند . آنها با عقب ماندگی ذهنی و عاطفی ، و با جهلی مفرط نسبت به کوهنوردی مدرن ، هیچ وظیفه یا مسئولیت حرفه ای - اخلاقی برای خود قائل نبودند .

جوانان برای عبور از مرز محدودیت ها "حق" داشتند و مدیران شان "تکلیف" . اما مدیران به تکلیف خود عمل نکردند ، چون اساسا نمی دانستند که وظیفه یا مسئولیت یا تکلیف شان چیست .

....................

...................باور کنیم جوانان ما به کله های سنگی مدیران خود خوردند ، این را برود پیک می گوید . و می گویند عملیات امداد و نجات پایان یافته است  ، ولی نه ، آنها همچنان صعود می کنند ...... همچنان .........

 

شرحی جامع از صعود انتحاری و فرود ناکام تیم برودپیک

شرحی جامع از صعود انتحاری و فرود ناکام تیم برودپیک

               

                                                       بخش اول مسیر - تا کمپ ۳

اگرچه تاکنون از صعود انتحاری و فرود ناکام  تیم برود پیک گزارشاتی به صورت پراکنده  ارائه شده لیکن در اینجا با استفاده از سایت  Exweb تلاش می شود تا شرحی کوتاه اما حداقل روشن و قابل فهم از این فعالیت اندوهبار تا این لحظه ارائه شود .

مسیر ایران

در سال 1388 تیم ایرانی آرش تلاش کرد تا با گشایش مسیری نو در رخ جنوب غربی به قله 8047  متری برود پیک برسد . مسیر جدید شامل دو بخش است : الف - بخش اول در رخ جنوب غربی تا کمپ ۳ مسیر نرمال . ب - بخش دوم ، بدوا تراورس در سمت راست کمپ ۳ و سپس عبور از مسیری نسبتا مستقیم تا قله اصلی . این دو بخش را می توانید به راحتی در عکس ها ببینید . تلاش تیم آرش در سال 1388 در ارتفاع 6800 متری یعنی در محدوده ی کمپ 3 مسیر نرمال به دلیل شرایط جسمی کوهنوردان متوقف شد . در سال 1390 نیز این تیم در ادامه تلاش قبلی خود کارهایی انجام داد اما موفق به صعود قله نشد .

صعود

امسال تیم 5 نفره ایرانی تلاش کرد تا از مسیری جدید به قله برسد . بعد از هم هوایی و کار در مسیر ، هفته گذشته صعود قله استارت زده شد . تیم بدون هیچ مشکلی به کمپ 3 رسید :

شنبه ۲۲ تیر – آیدین بزرگی ، پویا کیوان ، و مجتبی جراحی کمپ 3 را به طرف قله ترک می کنند . شرایط سخت و دشوار  است . آنها به ارتفاع 7350 متری می رسند و اولین بیواک را شنبه شب تجربه می کنند .

یکشنبه ۲۳ تیر – تیم 3 نفره با مسیر سنگی بالای بیواک ( 1 ) در گیر می شود و فقط می تواند 100 متر صعود کند و به ارتفاع 7450 متری برسد . آنها ناگزیر دومین بیواک را یکشنبه شب در ارتفاع 7450 متری تجربه می کنند

دوشنبه ۲۴ تیر – تیم 3 نفره به زیر قله در ارتفاع 8000 متری می رسد . تیم سومین بیواک را دوشنبه شب در ارتفاع 8000 متری تجربه می کند .

فرود

سه شنبه ۲۵ تیر – تیم 3 نفره در اوایل روز ( البته براساس گزارش باشگاه آرش ساعت ۴:۳۰ بعد از ظهر به وقت محلی ) به قله برودپیک  به ارتفاع 8047 متر  می رسد . مطابق برنامه ، آنها می بایست غروب همان روز از مسیر نرمال به کمپ 3 برسند ، جایی که دو عضو دیگر تیم یعنی رامین شجاعی و افشین سعدی در انتظار آنها بودند . به لحاظ اهمیت موضوع تکرار می شود مطابق برنامه ، آنها می بایست غروب همان روز از مسیر نرمال به کمپ 3 برسند ، جایی که دو عضو دیگر تیم یعنی رامین شجاعی و افشین سعدی در انتظار آنها بودند .

اما فرود برخلاف انتظار آنها موضوعی پیچیده تر و بغرنج تر بود .

آنها نتوانستند از مسیر نرمال و استاندارد به موقع فرود بیایند و به کمپ 3 برسند ، در نتیجه ناگزیر شدند بیواک های سنگین دیگری را تجربه کنند . آنها چهارمین بیواک را سه شنبه شب تجربه کردند .

چهارشنبه ۲۶ تیر – تیم 3 نفره در فرود خود به ارتفاع 7700 متری می رسد . نقطه ای غلط و مسیری اشتباه که می بایست 100متر برگردند ( 100 متر صعود کنند ) تا در مسیر درست منتهی به کمپ 3 قرار گیرند . آنها پنجمین بیواک را چهار شنبه شب در ارتفاع 7700متری تجربه کردند .

اجازه دهید از این پس بیواک ها را نشماریم .

پنجشنبه ۲۷ تیر – ساعت 7 صبح تیم 3 نفره با بیس کمپ ( - تهران ) تماس می گیرد و اعلام می کند که نیاز به آب و غذا دارند . به نظر می رسد دو کوهنورد مسقر در کمپ 3 یعنی رامین شجاعی و افشین سعدی به دلیل مشکلات جسمی توان لازم برای حمایت از تیم صعود کننده و رساندن آب و غذا به تیم 3 نفره را نداشته اند . به دلیل اهمیت موضوع تکرار می شود تماس تیم 3 نفره با بیس کمپ ( - تهران ) مبین این امر است که رامین شجاعی و افشین سعدی به دلیل مشکلات جسمی توان لازم برای حمایت از تیم صعود کننده و رساندن آب و غذا به تیم ۳ نفره را نداشته اند .

بعد از ظهر همین روز رامین شجاعی از کمپ 3 به کمپ 2 فرود می آید .

تیم بیس کمپ ( - تهران ) از طریق باربر ارتفاع بالا آب و غذا به کمپ 3 ارسال می کند اما آنها دیر به کمپ 3 می رسند .

آیدین بزرگی مجددا ساعت 7 و 55 دقیقه شب به وقت تهران ( 8 و 25 دقیقه شب به وقت محلی )  تماس می گیرد . او در نزدیکی های گردنه برودپیک در ارتفاع 7800متری بود . آیدین می گوید که چادر آنها پاره شده و یکی از اعضای تیم در شرایط خوبی نمی باشد . و باز هم تکرار می کند که نیاز به آب و غذا دارند . تیم بیس کمپ آیدین را مطمئن می کند که آب و غذا در راه است و روز جمعه به دست آنها خواهد رسید . تیم بیس کمپ از آیدین می خواهد که مختصات GPS محل استقرار خود را بگوید تا تیم نجات سریعتر و با سهولت بیشتر به آنها برسد .

جمعه ۲۸ تیر  – حسب اعلام باشگاه کوهنوردان آرش عملیات نجات کوهنوردان زمینگیر شده کماکان در دست اجراست ، اما تا این لحظه از جزئیات آن اطلاعی در دست نیست .

http://www.explorersweb.com/everest_k2/news.php?url=iranian-broad-peak-new-route-complicatio_137421475

 

    

                                              بخش دوم مسیر - از کمپ ۳ تا قله

پ ن :

۱ - از خوانندگان محترم  تقاضا می کنم برای روزهای بعد فعلا به سایت کوه نیوز مراجعه فرمایند  .

۲ - آقای رامین شجاعی از کمپ ۳ به کمپ ۲ و نهایتا به بیس کمپ آمده اند . 

۳ - یک نگاه اجمالی به شرح وقایع به وضوح نشان می دهد :

      - شیوه صعود انتحاری بوده است

      - تیم صعود فاقد تیم پشتیبان بوده است

۴ - به نظر می رسد رامین شجاعی و افشین سعدی به عنوان تیم پشتیبان در کمپ ۳ فقط اسباب زحمت بوده اند . رامین شجاعی در اولین اجرای همین برنامه در سال ۱۳۸۸ درهمین کمپ ۳ دچار بیماری ارتفاع زدگی شده بود ، امسال هم بیمارشد . اگر این دو می توانستند مسیر نرمال و استاندارد را از کمپ ۳ بالاتر بروند در اینصورت احتمالا بچه های صعود آب و غذا داشتند و حالا همگی در مسیر تهران بودند . و یا اگر این دو عضو پشتیبان در کمپ۳ نمی بودند شاید خدمات امداد رسانی از همین تهران بهتر مدیریت و کنترل می شد .

۵ -  برای گروههای کوهنورد در برودپیک ، روز یک شنبه ۲۳ تیر "روز قله " بود . اکثر کوهنوردان فعال در برود پیک روز یکشنبه ۲۳تیر از مسیر نرمال به قله رسیدند . تیم ایرانی نیز مطابق برنامه ای که قبلا تنظیم شده بود قرار بود روز یکشنبه ۲۳ تیر قله باشد که در اینصورت می توانست همراه با گروههای صعود کننده از مسیر نرمال به راحتی برگردد و به کمپ ۳ برسد . اما مطابق اطلاعیه ی باشگاه آرش ، تیم ایرانی با دو روز تاخیر روز سه شنبه ۲۵ تیر ساعت چهاو نیم بعد از ظهر به قله رسیده است .

۶ - همه ی اتفاقاتی که بعد از صعود رخ داده است ، از بیواک های فرود گرفته تا گم کردن مسیر ، به نظر می رسد صرفا یک دلیل عمده داشته است : خستگی مفرط و تخلیه شدید انرژی . صعود انتحاری یعنی همین ، یعنی مصرف تمامی انرژی فقط در مرحله صعود . قاعدتا تیم قله می بایست بعد از بیواک دوم خود ( ۷۴۵۰ متری ) و یا نهایتا بعد از بیواک سوم خود ( ۸۰۰۰ متری ) صعود را متوقف می کرد و فرود می آمد و خود را به کمپ ۳ می رساند . و نهایتا خود را آماده تلاشی دیگر می کرد . این تصمیم را می بایست سرپرست تیم می گرفت . اما رامین شجاعی سرپرست تیم در کمپ ۳ مثل سال ۱۳۸۸ دچار کوه گرفتگی یا ارتفاع زدگی یا همان بیماری ارتفاع بود .

 

برود پیک و بیواک های جوانان ما

برود پیک و بیواک های جوانان ما

                                  مسیر سمت راست مسیر ایران ، مسیر سمت چپ مسیر نرمال

ساعت از سه بامداد روز جمعه 28 تیر گذشته است . تمام دیروز ، پنجشنبه 27 تیر به این فکر بودم که چه مطلبی در وبلاگم بنویسم . آنهمه مطلب در جهان کوهنوردی و سنگنوردی وجود داشت ، اما دست و دلم نمی آمد . دلیلش واضح است : گفته می شود سه کوهنورد جوان ما با سه بیواک در ارتفاع 7350 متری و 7450 متری و 8000 متری ازمسیری نو به قله 8047 متری برود پیک رسیده اند و حالا در فرود از قله بازهم بیواک و بیواک و..... نه نمی توانستم چیزی بنویسم .

سه شنبه شب 25 تیر در جلسه هفتگی خانه کوهنوردان تهران و کمتر از سه ساعت بعد از اطلاعیه رسمی صعود تیم به قله ، این صعود را از پشت تریبون اعلام کردم و انبوه جمعیت حاضر در سالن به شدت خوشحال شدند و کف زدند . من با تجربه دردناکی که قبلا از تحلیل چند سطری صعود تیم ترانگو داشتم به حاضرین نگفتم که تیم جوان برود پیک با سه بیواک به قله رسیده است و این یعنی صعود ی انتحاری.......... اما بی قراری های من از همان ابتدا شروع شده بود . و بد تر از همه زجر ناشی از رجز خوانی آدمهای کم دان و خود شیفته ای بود که عنان گسیخته بودند . باور کنیم که در جهان کوهنوردی ، آدمهای بسیار کم و بسیار نادری وجود دارند که می توانند مثل آقای "ع م" به صرف صعود ( و نه صعود و فرود ) در سایت کوه نیوز بنویسند :  " این است کوهنوردی ! "  و یا بد تر از آن و ناباورانه بنویسند : " فعلا بگذارید که در نشئه‌ی لذت آن صفایی کنیم " .

عجیب است ، او که سالها مدیر "باشگاه" و "انجمن" بوده هنوز فکر می کند که کوهنوردی یعنی فقط صعود . او حتی قادر به درک این شبیه سازی ساده نیست که بازی کوهنوردی نیز مثل بازی فوتبال دو نیمه دارد و از قضا نیمه دوم ، یعنی فرود ، به مراتب مهم تر و با اهمیت تر از نیمه اول آن یعنی صعود می باشد . آیا همین تفکر معیوب است که ردیف نارنجک ها را به کمر آن سه جوان بسته  تا خود و کوه را منفجر کنند ؟ تا شاید چند ساعتی مثلا آن مدیر خود شیفته  "در نشئه ی لذت آن صفایی" کند ؟ واضح است که در این دوئل تحمیلی کوه هرگز منفجر نخواهد شد .

مثل مهدی فرهادی با همه ی وجود فریاد بزنیم و از جوانان ما به خواهیم :

فقط تو را به خدا سالم برگردید . کوهنوردی ما تازه شما را پیدا کرده و به شماها نیاز دارد .

زودتر برگردید

منتظریم

 

78 سالگی و صعود به قله دنالی

78 سالگی و صعود به قله دنالی

تام چوت - نفر اول از راست

تام چوت  Tom Choate در 78 سالگی ( 3 ماه مانده به 79 سالگی !) قله دنالی ، بلند ترین قله امریکای شمالی را صعود کرد . دنالی ( مک کینلی ) به ارتفاع تقریبی  6200 متر در آلاسکا واقع شده ، و یکی از 7 قله معروف جهان می باشد .

چوت ، استاد بازنشسته دانشگاه است و سال گذشته مجبور به کار کذاشتن مفصل ران مصنوعی شده است . در این صعود دو تن از دوستانش او را همراهی می کردند .

بسیاری از اولین صعود قله های آلاسکا ، ار جمله دنالی ، از آن تام چوت است . تام چوت در مجموع 5 بار دنالی را صعود کرده است . اولین بار در سال 1963 و آخرین بار 28 جون 2013 ( 7 تیر 1392 ) . بدین تریب بین اولین صعود و آخرین صعود او به قله دنالی 50 سال فاصله است .

راستی ! چند نفر از 78 ساله های ما به قله دماوند صعود کرده اند ؟ و البته ، دماوند حدودا  530 متر کوتاه تر از دنالی می باشد و برف و یخ و باد دماوند مطلقا قابل مقایسه با دنالی نیست . نمونه تام چوت آموزنده است ، اما لزوما قابل تقلید نیست !!

http://www.climbing.com/news/alaskan-legend-climbs-denali-at-age-78/

آرتور هاجزر در گاشربروم1 جان باخت

آرتور هاجزر در گاشربروم1 جان باخت

 

آرتور هاجزر ، 7 جولای - ۱۶ تیر ، در گاشربروم1 هنگام فرود از دهلیز ژاپنی ها جان باخت .

هاجزر ، کوهنوردی از نسل کوکوشکا بود : نسلی با صعود های افسانه ای در هیمالیا ، به شیوه ی لهستانی ، با دستاوردهای بزرگ ، و بدون هیاهو .

او به کوه تعلق داشت و سرانجام برای همیشه به کوه پیوست .

بعد از مدتها غیبت ، او در دهه اخیر به هیمالیا برگشته بود تا به سنت های اصیل صعود های زمستانی لهستانی ها ادامه دهد . او کمک کرد تا نسل جدیدی از کوهنوردان ظهور کند ، نسلی مغروق در روح لهستانی کوهنوردی ارتفاعات بلند : تعهد به کوهنوردی مدرن در نهایت سادگی و در تمامت دلیری .

خدا حافظ آرتور ، راه و روش و منش تو ادامه دارد .

برخی از صعودهای تاریخی هاجزر :

- اولین صعود زمستانی آناپورنا همراه با کوکوشکا ، ۳ فوریه ۱۹۸۷

- گشایش مسیر جدید در رخ شمال غربی ماناسلو همراه با کوکوشکا - ۱۹۸۷

- صعود شیشاپانگما از مسیر صعود نشده یال غربی و به شیوه آلپی همراه با کوکوشکا - ۱۹۸۷

- تلاش در رخ جنوبی و ترسناک لوتسه همراه با ویلسکی و صعود تا ارتفاع ۸۵۱۶ متری (۲۰۰ متری قله ) ، ۱۹۸۷

-گشایش مسیرجدید در رخ جنوب غربی آناپورنا همراه با کوکوشکا ، ۱۹۸۸

گاشربروم ۱

  http://www.explorersweb.com/news.php?url=artur-hajzer-is-gone_1373471876

 

درس هایی از سقوط و مرگ یک سوپر استار سنگنوردی

                             درس هایی از سقوط و مرگ یک سوپر استار سنگنوردی                           

       

1 - تیتو کلودیو تراورسا 12 ساله بود . از نظر رده بندی سنی ، او حتی یک نوجوان یا یک تین ایجر هم نبود ، او هنوز یک پریتین ایجر preteenager  بود . اما همین پریتین ایجر 12 ساله ، از نظر درجه بندی سنگنوردی یک سوپر استار در جهان سنگنوردی بود . تیتو ، اولین +8b خود را در 10 سالگی و چهارمین +8b خود را فقط 2 روز قبل از حادثه منجر به مرگش به ثمر رسانده بود .

2 - در روز حادثه ، او به اتفاق 10 دوست هم سن و سال خود و سه فرد مسن در مسیری با درجه 6b تمرین می کرد . تیتو برای این تمرین – دست گرمی اش از یکی از دوستانش 12 کوئیک درا ( اسلینگ ها ی دو کارابینه ) قرض گرفته بود . از این 12 کوئیک درا ، 8 کوئیک درا به صورت غلط سرهم بندی شده بود . یعنی کارابین های کلیپ کننده به جای اینکه از حلقه ی های محکم اسلینگ ها رد شده باشند از کش های نازک لاستیکی نگهدارنده که متصل به حلقه ی های اسلینگ بودند رد شده بوند . این کش های نازک لاستیکی حد اکثر تحمل 10 تا 15 کیلو بار را دارند و نه ثحمل وزن سنگنورد را . تیتو در مسیر صعود از کوئیک درا هایی استفاده کرده بود که 8 کوئیک درا ی نیمه بالایی مسیر همین کوئیک دراهای غلط بودند . کش های نازک لاستیکی تحمل وزن تیتو را نداشتد و در نتیجه تیتو  ، هنگام فرود 25 متر سقوط می کند و به زمین فرو می افتد ، در کما فرو می رود و سه روز بعد در بیمارستانی در شهر گرونوبل فرانسه جان به جان آفرین تسلیم می کند .

3 - درست است که کوئیک درا ها به غلط سرهم بندی شده بودند . درست است که تیتو ۱۲ ساله توان فنی یک سنگنورد بزرگ سال را داشت اما تجربه لازم را نداشت ، ولی هر چه باشد تیتو یک سوپر استار سنگنوردی بود و این جزو بدیهیات است که یک سنگنورد طناب حمایت خود را ۸ بار از ۸  اسلینگ - کارابین غلط عبور ندهد . تا این لحظه هیچیک از سایت های سنگنوردی جهان به طور جدی به این موضوع نپرداخته اند . شاید آنها نیز چون ما فعلا  و در کوتاه مدت "حقوق" متوفی را بیشتر از "تکالیف" ی که داشت رعایت می کنند ، و این البته رسم بدی نیست . روحش شاد . 

تاریخ حادثه : ۵ جولای ۲۰۱۳  -  ۱۴ تیر ۱۳۹۲

                                     نمونه ای از کوئیک درا ی غلط سرهم بندی شده

کامنت :

مرضیه ( ما زنده ... )

پنجشنبه ۲۰ تیر ۱۳۹۲ ۲۱:۴۶

سلام آقای حبیبی
یعنی کش همون مشکیه ست؟
خب اگه اون پاره شه کارابین در میره؟
فقط یه سوالی این قسمت رو متوجه نشدم
" این جزو بدیهیات است که یک سنگنورد طناب حمایت خود را ۸ بار از ۸ اسلینگ - کارابین غلط عبور ندهد "
بیشتر توضیح میدین لطفا؟
------------------------------------------
سلام ،
ممنون از سوال شما ، و اما :
تعداد 8 عدد از کوئیک دراها یا همان اسلینگ های دو کارابینه به قول مهندسین به صورت غلط مونتاژ شده بودند . یعنی کارابین از حلقه اصلی اسلینگ رد نشده بود بلکه از کش رد شده بود . این مونتاژ غلط یا این اتصال غلط همانطور که در عکس می بینید به قدری واضح و روشن است که هر سنگتورد مبتدی و حتی غیر سنگنورد هم متوجه آن می شود اما تیتو نازنین هنگام صعود 8 بار طناب حمایتش را از 8 عدد از این کوئیک دراهای غلط عبور داده بود ولی متوجه غلط بودن آنها نشده بود .
برای شما آرزوی سلامتی و صعودهای امن دارم . موفق باشید .         

                     

آدام اوندرا و آنسایت 9a

                                                      آدام اوندرا و آنسایت 9a

آدام اوندرا مسیری با درجه 9a را به صورت آنسایت در Rawyl سوئیس صعود کرد . این مسیر به نام  La Cabane au Canada قبلا توسط دیدیه برتولد ، رول کوبی شده بود و اولین صعود ( FA) آن نیز در سال 2006 توسط لیونل کلرک انجام  گرفته بود . صعود های آنسایت ، صعود های فوق العاده مهمی هستند : صعود در اولین تلاش و بدون داشتن اطلاعات قبلی از مسیر . اولین صعود آنسایت جهان با درجه 9a را آلکساندر مگوس آلمانی در بهار امسال انجام داد . و البته شایسته یاد آوری است که آدام اوندرا سال گذشته و ماهها قبل از مگوس دو مسیر با درجه قبلا تایید شده  9a را در امریکا صعود کرده بود . اما آدام اوندرا ،این جوان محجوب و بزرگوار ، درجه صعود هر دو مسیر را تقلیل داد و درجه آنها را +8c اعلام کرد .بدین ترتیب آدام اوندرا ، افتخار اولین آنسایت 9a  جهان را از خود گرفت و آنرا به آلکساندر مگوس واگذار کرد تا مگوس چند ماه بعد اولین آنسایت 9a جهان را به نام خود ثبت کند . ضمنا ، اوندرا قبلا 15 آنسایت +8c در کارنامه خود داشت و نفر دوم او فقط یکی .

تاریخ صعود : ۹ جولای ۲۰۱۳ - ۱۸ تیر ۱۳۹۲

http://www.8a.nu/

یک مسابقه سنگنوردی و 000 20 تماشگر

                                        یک مسابقه سنگنوردی و  000 20 تماشگر

در یک مسابقه سنگنوردی که در میلا ئو ( جنوب فرانسه ) برگزار شد ، بیست هزار تماشاگر شرکت کردند . در این مسابقه قهرمانان نامدار سنگنوردی جهان شرکت داشتند . در بخش مردان دمیتری شارافودینوف و در بخش زنان ملیسا لو نووه اول شدند . خانم آنا اشتوهر ( نفر اول بولدر جهان ) در این مسابقات نفر سوم شد . فکر می کنید چه عاملی باعث جذب اینهمه تماشاگر شده است ؟ بله ، فرمت مسابقات : سنگنوردی همراه با کنسرت موسیقی و خواننده معروف Nneka  !

در هر حال نتیجه مسابقه به شرح زیر است :  

در بخش زنان :

ملیسا لو نووه – نینا کاپرز – آنا اشتوهر

در بخش مردان :

دمیتری شارافودینوف – یورگ ورهوون – توماس کالیرون 

http://www.grimper.com/news-melissa-neve-dimitry-sharafutdinov-remportent-les-natural-g#.UdAen-YSNbU.facebook

جدول مقایسه ای درجه بندی سنگنوردی

                            جدول مقایسه ای درجه بندی سنگنوردی

USA YDS	France	Australia	South Africa		Germany UIAA	United Kingdom
5.1	2	7	8		III-	M
5.2	+2	8	9		III	D
5.3	3	9/10	10		III+	VD 3a
5.4	+3	11	12		IV-	VD/HVD 3b
5.5	4	12	13		IV	HVD/S 3c
5.6	+4	13	14		IV+/V-	MS 4a
5.7	5a	14/15	15		V-/V	S/HS 4b
5.8	5b	15/16	16		V+/VI-	HS/VS 4b
5.9	5c	17	17/18		VI-/VI	HVS 4c
5.10a	6a	18	19		VI/VI+	HVS 5a
5.10b	+6a	19	20		VII-	E1 5a
5.10c	6b	20	21		VII-/VII	E1 5b
5.10d	+6b	20/21	22		VII/VII+	E2 5b
5.11a	6c	21	22/23		VII+	E2 5c
5.11b	6c+/ 6c	22	23/24		VIII-	E3 5c
5.11c	+6c	22/23	24		VIII	E3 6a
5.11d	7a	23	25		VIII/VIII+	E4 6a
5.12a	+7a	24	26		VIII+	E4 6b
5.12b	7b	25	27		IX-	E5 6b
5.12c	+7b	26	28		IX-/IX	E5/E6 6b
5.12d	7c	27	29		IX/IX+	E6 6b
5.13a	+7c	28	30		IX+	E6 6c
5.13b	8a	29	31		X-	E7 6c
5.13c	+8a	30	32		X-/X	E7 7a
5.13d	8b	31	33		X/X+	E8 7a
5.14a	+8b	32	34		X+	E8 7b
5.14b	8c	33	35		XI-	E9 7b
5.14c	+8c	34	36		XI	E10 7b
5.14d	9a	35	37		XI+	E10 7c
5.15a	+9a	36	38		XI+/XII-	E11 7c
5.15b	9b	37	39		XII-/XII	E11 8a
5.15c	+9b	38	40		XII	E11 8b
5.15d	9c	39	41		XII+	E11 8c

آدام اوندرا ، دو 9a و یک 8c آنسایت

                                                آدام اوندرا ، دو  9a  و یک  8c آنسایت 

 

آدام اوندرا ، جوان 20 ساله اهل چک در تعطیلات آخر هفته ای که گذشت سه صعود موفق داشت : او موفق شد دو  ردپوینت  9a  و یک آنسایت   8c   در کارنامه خود ثبت کند . اوندرا ، حالا 75 صعود ردپوینت با درجه 9a و بالاتر ، و نیز 42 صعود آنسایت با درجه 8c و بالاتر ، در کارنامه خود دارد . اوندرا نفر اول سنگنوردی جهان است .

http://www.8a.nu

کامنت :

	دوشنبه 10 تیر1392 ساعت: 22:47	توسط:امین معین
سلام لازم به ذکر است که منظور از تعطیلات آخر هفته در واقع پیک نیک نیست بلکه برنامه ای شاید بسیار حرفه ای و سنگین است که در آخر هفته و ایام تعطیلات اجرا می شود..

 

صعود در همه کوههای پاکستان ادامه دارد

                                    صعود در همه کوههای پاکستان ادامه دارد

حمله تروریستی طالبان در بیس کمپ نانگا پاربات موجب نشده تا کوهنوردی در 8000 متری ها و سایر کوههای پاکستان متوقف شود . دهها کوهنورد از جمله معروفترین کوهنوردان جهان یعنی دیوید لاما و پیتر اورتنر  ، و دهها تیم از کشورهای مختلف جهان از جمله ژاپن ، انگلستان ، کانادا ، اتریش ، آلمان ، اسپانیا ، سوئیس ، ایران و......در حال حاضر در همه ی کوههای 8000 متری و کمتر در حال تلاش و صعود هستند . حتی در خود نانگا پاربات یک تیم رومانیایی از جبهه روپال درحال صعود به قله می باشد . آنها سپاسگزار وزارت امورخارجه رومانی و سفیر رومانی در پاکستان و نیز سپاسگزار دولت پاکستان هستند که شرایط روحی و روانی مناسبی برای ادامه تلاش و صعود آنها فراهم کرده اند . آنها می گویند : "برای ما خروج از نانگا پاربات کار آسانی بود . اما ما کوه را برای آسان ترین راه انتخاب نکرده ایم . ممنون برای اندیشه های مثبت شما . نگران ما برای انرژی های منفی نباشید " !

علاوه بر رفتار مدرن ، متمدنانه و قهرمانانه ی کوهنوردان رومانیایی ، بسیاری از کوهنوردان و مدیران برجسته و صاحب نام باشگاههای کوهنوردی جهان از جمله کوهنورد معروف و فرهیخته امریکا Phil Powers  که ضمنا مدیر اجرایی انجمن کوهنوردی امریکا می باشد رفتاری به شدت انسانی از خود نشان داده اند . آنها تاسف و تاثر خود را از این تراژدی هولناک اعلام کرده و با خانواده مقتولین نیز همدردی کرده اند ، اما آنها هرگز تراژدی دوم را فراموش نکرده اند . تراژدی دوم ، به قول مدیر اجرایی آلپاین کلاب امریکا ، ضربه هولناکی است که طالبان برمعیشت مردم فقیر این منطقه زده اند . مردم نجیب و مهربانی که به حضور توریست ها و کوهنوردان در سرزمین خود نیاز دارند و حالا بخشی از روزی خود را با این حمله تروریستی از دست داده اند  . این مردم نجیب و مهربان ، باز هم به قول مدیر مذکور ، دهها سال است که میزبان کوهنوردان کشورهای مختلف جهان بوده اند و بارها جان کوهنوردان را نجات داده اند .

     http://inclined.americanalpineclub.org/2013/06/terrorism-in-pakistan-tragedy-with-many-losses/

http://www.explorersweb.com/everest_k2/news.php?url=summer-2013-karakoram-climbs-go-on_1372434227

نانگا پاربات همچنان زنده است ! آنها به صعود خود ادامه می دهند

                         نانگا پاربات همچنان زنده است ! آنها به صعود خود ادامه می دهند

                                           

تیم کشور رومانی همچنان برای صعود قله نانگا پاربات از جبهه روپال تلاش می کند . این تیم از همان ابتدا کمابیش در جریان حمله تروریستی طالبان در بیس کمپ جبهه دایامیر قرار گرفت . این امکان وجود داشت که حمله تروریستی انرژی روانی تیم را تخلیه و آنها را مجبور به برگشت به کشورشان نماید . اما مدیران اکسپدیشن و مقامات کشور رومانی بر طبل طالبان نکوبیدند . برعکس ، آنها از یکطرف خبر های حمله تروریستی و از طرف دیگر شرایط ذهنی و روانی حاکم بر منطقه را کنترل و مدیریت کردند و نتیجه آنکه تیم رومانیایی کماکان به تلاش خود برای صعود ادامه میدهد . 

"برای ما خروج از نانگا پاربات کار آسانی بود . اما ما کوه را برای آسان ترین راه انتخاب نکرده ایم . ممنون برای اندیشه های مثبت . نگران ما برای انرژی های منفی نباشید " ! 

مدیران اکسپدیشن رومانیایی امروز رسما از همه کسانی که برای ایجاد امنیت و آرامش تیم شان زحمت کشیده اند ، از دولت پاکستان ، از وزیر امور خارجه رومانی ، و از سفیر کشور رومانی در پاکستان تشکر کرده اند .

بله ، آنها بر طبل طالبان نکوبیدند ، آنها بحران را مدیریت کردند . کوهنوردان رومانیایی نه شرپا دارند و نه اکسیژن مکمل . امیدواریم شرایط هوا اجازه دهد تا آنها قله را صعود کنند . ما دعا می کنیم . ضمنا یاد مان باشد که مردمان فقیر کوهپایه های نانگا پاربات و سایر ۸۰۰۰ متری ها انتظاردارند و نیاز دارند که توریست ها و کوهنوردان بیشتری به سرزمین آنها سفر کنند . با کوبیدن بر طبل طالبان آنها را فقیرتر نکنیم .

 http://www.explorersweb.com/offsite/?source=http%3A%2F%2Fwww.nangaparbat2013.com%2F699%2F&lang=ro

شونا کاگسی و اولین ( 8b ( 5.13d او

                                           شونا کاگسی و اولین ( 8b ( 5.13d او

 

شوناکاگسی ، مگا استار 20 ساله سنگنوردی انگلیس موفق شد اولین  8b  خود را در کلرادو امریکا به ثمر برساند . با توجه به اینکه تاکنون  زنان سنگنورد بسیارکمی توانسته اند صعودی با درجه  8b داشته باشند  بنابراین به راحتی می توان کفت که شونا یکی از بهترن زنان سنگنورد حهان است . در حال حاظر شونا نفر سوم جام جهانی بولدر است  .

تکثیر حس آزادی: آدام اوندرا و هفتادوسومین 9a = 5.14d

                             تکثیر حس آزادی: آدام اوندرا و هفتادوسومین   9a  =  5.14d

                  

آدام اوندرا ، اخیرا موفق شد هفتادوسومین  9a  =  5.14d خود را به ثمر برساند . ضمنا آدام اوندرا  106  صعود با درجه  ( 8c+ =  ( 5.14c  در کارنامه خود دارد . در آینده نزدیک قرار است او چهارمین   5.15b  ) =  9b  )  خود را در فلاتانگر  - نروژ  Flatanger  انجام دهد . 

"سنگنوردی در ذات خود مبتنی بر حرکت به سوی بالاست . این حرکت به سوی بالا ، با حس خاصی از آزادی در آمیخته است . و من این حس خاص آزادی را هرگز و در هیچ جای دیگر احساس نکرده ام"

http://www.8a.nu/

صعود به نانگا همچنان ادامه دارد ؛ زندگی جاری ست !

                               صعود به نانگا همچنان ادامه دارد ؛ زندگی جاری ست !

                               

صعود به قله نانگا پاربات از رخ دایامیر با تراژدی کشتار کوهنوردان مواجه و متوقف شد ؛ اما "صعود" متوقف نشده است . تیمی از کشور رومانی از رخ روپال همچنان به صعود خود به این قله ادامه می دهد .

آنها دیروز به کمپ 3 در ارتفاع 6600 متری رسیده اند و امروز برای هم هوایی احتمالا تا ارتفاع 7000 متری صعود خواهند کرد .  بله ، صعود همچنان ادامه دارد و زندگی همچنان جاری ست !

http://www.explorersweb.com/offsite/?source=http%3A%2F%2Fwww.torok.ro%2F%3Fp%3D1190&lang=ro

کشتار در بیس کمپ دایامیر - نانگاپاربات

                                         کشتار در بیس کمپ دایامیر - نانگاپاربات

                         

خبر تاسف بار است . دیشب حوالی نیمه شب تروریست ها به بیس کمپ جبهه دایامیر نانگاپاربات حمله کرده اند . آنها کارکنان پاکستانی را مورد ضرب و شتم قرارداده ، دست و پای آنها را بسته و سپس 10 یا 12 کوهنورد را به قتل رسانده اند . گفته می شود کوهنوردان مقتول از اتباع کشورهای اکراین ، روسیه ، چین ، و پاکستان هستند . ظاهرا تروریست ها از اعضای گروه جنداله - طالبان می باشند . یکی از سخنگویان جنداله در یک تماس تلفنی گفته است : " این خارجی ها دشمنان ما هستند. ما با افتخار مسئولیت قتل آنها را بعهده می گیریم و در آینده نیز به چنین حمله هایی ادامه خواهیم داد ."  تروریست ها موقع حمله یونیفورم های شبهه نظامی پوشیده بودند .

در حال حاضر بیس کمپ دایامیر در کنترل و حمایت ارتش پاکستان می باشد .  

امسال برای صعود تابستانی نانگاپاربات بیش از 50 کوهنورد از کشورهای مختلف به جبهه ی دایامیر رفته اند . مهدی قلی پور ، کوهنورد ایرانی همراه با تعدادی از کوهنوردان دیگر کشورها دیشب در کمپ 2 بوده اند و سالم هستند .

http://www.planetmountain.com/english/News/shownews1.lasso?l=2&keyid=40992#

http://www.explorersweb.com/everest_k2/news.php?url=massacre-at-nanga-parbat-diamir-bc_1371964267