بیواک

همخانه ای های عزیز ! زمستان را با همه ی سختی هایش ، با همه ی بیم و امید هایش ، در نشست های هفتگی سه شنبه شب ها در خانه کوهنوردان تهران ، از آلاسکا تا نانگا ، ازکی 2 تا گاشربروم 1 سپری کردیم . با ویتالی در کی 2 ، با نیسار و هالن و گرفرید گوشل در گاشربروم 1 مرزهای هستی و نیستی را پیمودیم ، ما در این سوی مرز و آنها درآن سوی مرز .......

و حالا زمستان رفته است . زندگی جریان دارد . اینک بهار است . فصل زایش و رویش . به عروسی می رویم ! عروسی در قطب شمال :

http://www.explorersweb.com/polar/news.php?id=20763

بورگ او سلند Borge Ousland کاشف کهنه کار نروژی مطابق سنت های کلیسای لوتری ( لوتر بنیانگذار پروتستانیزم است ) و در حضور کشیش ، و در کنار شمع و صلیبی که با اسکی ها ساخته بودند در قطب شمال جغرافیایی ( و نه قطب شمال مغناطیسی ) با خانم هیگ Hege ازدواج کرد .

بورگ لباس ملی نروژی به تن داشت و عروس خانم لباسی گرم و بلند و سفید پوشیده بود .

این زوج از لانگ یربین ، اسوالبارد Longyearbyen Svalbard به ایستگاه یخ بارنیو Barneo Ice Station پرواز کرده بودند و از آنجا با یک هلی کوپتر روسی 8 - MI عازم قطب شمال شدند . مراسم ازدواج فقط 30 دقیقه طول کشید . بعد از مراسم ، شامپاین سرو شد همراه با نمایشی از آتش بازی .

هوا در منطقه بارنیو که در 5/44 مایلی قطب شمال واقع شده در روز ازدواج شفاف بود ، دما منفی 23 درجه ، سرعت باد غربی 8/10 کیلومتر در ساعت ، و مختصات جغرافیایی محل ازدواج 89 درجه و 36 دقیقه شمالی ، و 7 درجه و 34 دقیقه شرقی بود !

بورگ اوسلند در سال 1994 اولین کسی بود که به صورت انفرادی ( solo ) از خشکی به قطب شمال اسکی کرد . او با کایت – اسکی اقیانوس قطب شمال را از روسیه تا کانادا از مسیر قطب شمال پیمود و همین کار را از جزیره برکنر Berkner Island تا مک مردو McMurdo در قاره قطب جنوب انجام داد .

بورگ اوسلند همراه با مایک هورن Mike Horn قطب شمال را در فصل زمستان بدون کمک و حمایت پیموده است . آنها 22 ژانویه 2006 استارت زدند و 23 مارس ( یعنی 2 ماه بعد ) به قطب شمال رسیدند . در این موقع تنها 2 روز بود که قطب شمال رنگ آفتاب را به خود می دید . بورگ اوسلند اکسپدیشن های دیگری نیز داشته است ، از جمله اسکی در آیس کیپ در پاتا گونیای شمالی و جنوبی ، اسکی در لند ژوزف فرانس ، و نیز کشتی رانی در مدار قطب شمال .

http://www.explorersweb.com/everest_k2/news.php?id=20733

حسب اعلام سایت ExWeb از ابتدا ی بهار امسال ده ها اکسپدیشن کوهنوردی از سراسر دنیا عازم 8000 متری های نپال و پاکستان شده اند .

براساس نظر ExWeb تلاش های قابل توجه به شرح ذیل می باشند . این تلاش ها صرفا قابل توجه اند و نه لزوما شاخص :

- تیم روسها مسیر ی نو برای رسیدن به قله اورست خواهند گشود .

- چاد کلوگ امریکایی ، صعودی سرعتی و بدون اکسیژن بر روی اورست خواهد داشت .

- بیل بورک امریکایی 63 ساله قرار است در یک فصل قله اورست را هم از جبهه جنوبی و هم از جبهه شمالی صعود کند .

- کنراد آنکر و کوری ریچارد در جبهه غربی اورست به شیوه آلپی تلاش خواهند کرد . این جبهه 20 سال است که صعودی به خود ندیده است

- کارلوس سوریا 73 ساله کوهنورد معروف اسپانیایی در آناپورنا تلاش خواهد کرد .

....

ایرانی ها و 8000متری ها در بهار 2012

حسب اعلام باشگاهها و وبلاگ های کوهنوردی ، فعلا 17 کوهنورد ایرانی بر روی 5 قله 8000 متری در نپال تلاش می کنند :

اورست ، 8848 متر – 4 نفر

ماکالو ، 8463 متر – 5 نفر

دائولاگیری ، 8167 متر – 3نفر

ماناسلو ، 8163 متر – 3 نفر

آنا پورنا ، 8091 متر- 2 نفر

از میان این قله ها سخت ترین آنها آنا پورنا است . در هر حال کوهنوردان ایرانی از مسیرهای عادی صعود خواهند کرد .

به نظر میرسد تعداد زیادی از کوهنوردان حاضر در منطقه ، اعم از ایرانی و خارجی ، در واقع توریست کوهنوردانی هستند که از مسیر های عادی و نرمال و بدون هیچگونه خلاقیت و نوآوری ، و با استفاده از حد اکثر امکانات مالی ، تجهیزات فنی و نیروی انسانی ( شرپا ها ) و با صرف زمان زیاد قصد دارند که به قله های موردنظر خود برسند . بدیهی است "کوهنوردی مدرن جهان امروز" به اینگونه صعود ها توجه چندانی ندارد .

واما یک نگاه دقیق و دو سئوال مهم : 17 ایرانی و 5 قله 8000 متری و عبور از مسیر های عادی و تکراری ! غیر از ایران چند کشور دیگر در 8000 متری های نپال چنین آماری دارند ؟ و آیا این امر نیاز به یک تحلیل روانشناختی و جامعه شناختی ندارد ؟ امید و آرزو برای کمی خلاقیت و انجام کارهای نو برروی حتی ارتفاعات کوتاه تر .

پرواز

اول مارس - 13 فروردين ؛ 23:8

یکشنبه - بعد از بازي موش وگربه با هوا ، سرانجام پنجره اي مناسب از هواي خوب براي پرواز پيدا شد . خلبان ها بعد از چرخشي بر فراز درياي قطبي بالاخره در 5/3 مايلي شمال كمپ ريون و مد فرود آمدند . بعد از برقراري تماس،ريون و مد كمپ را به سرعت جمع كردند و به طرف هواپيما اسكي كردند.

هواپيما بعد ازدو ساعت و نيم از روي يخ پرواز كرد.انتظار مي رود ساعت22:50به يوركا برسند و به منظور معاينه پزشكي ريون و مد مسير خود را تا رزولوت ادامه دهند.

اطلاعات بيشتر فردا

http://polfarer-blog.dev.preform.no/index

31 مارس – 12 فروردین ؛ 17:42

روز سیزدهم - پازل هوا برای خروج ریون و مد فعال است . هوا در منطقه برای فرود هواپیما و سوار کردن آنها خوب است : سرد ، صاف ، میدان دید عالی و بدون باد . هواپیمای Ken Borek دیشب خلیج رزولوت Resolute Bay را به مقصد یورکا Eureka ترک کرد . ( یورکا منطقه ای است در شمال کانادا بین رزولوت و محل استقرار ریون و مد در دریای قطبی . در این منطقه هواپیما برای سوخت گیری مجبور به توقف است ) . متاسفانه امروز صبح هوا با برف و باد رو به خرابی گذاشت . بنابراین هواپیما تا زمان مناسب متوقف خواهد بود .

پیش بینی وضع هوا در یورکا همین است ، بعلاوه این احتمال وجود دارد که ابر و مه و باد در روز یکشنبه کمی بیشتر شود . این یک پازل است . باید مترصد گشایش پنجره ای کوچک از هوای مساعد بود و از همین گشایش کوچک استفاده کرد .

برای موفقیت آنها دعا می کنیم . (( برای نمایش این دعا ، با توجه به سنت های آنها و با توجه به اینکه انگشتان دست آنها دچار سرما زدگی است بنابر این باید از انگشتان پا استفاده کرد !! :

. We are keeping our fingers (eh – sorry, toes) crossed ))

30 مارس – 11 فروردین ؛ 21:00

روز دوازدهم – خبر های نه چندان خوب . در طول 24 ساعت گذشته سرما زدگی انگشتان شست مد بدتر شده است . تیم متفقا به این نتیجه رسیده که ادامه مسیر ریسک بالایی دارد ، بنابراین ادامه مسیر بسوی قطب شمال پایان یافته است . در حال حاضر ریون و مد درجستجوی مکان مناسبی برای فرود هواپیما هستند . امیدواریم آنها فردا یا یکشنبه بتوانند پرواز کنند .

هوا خوب و صاف است ، از باد و سرما خبری نیست . با وجود این و با توجه به اینکه ممکن است هوا روز شنبه یا یکشنبه تغییر کند ، ما امیدواریم امکان پرواز هواپیما هر چه سریعتر فراهم شود .

29 مارس – 10 فروردین ؛ 17:17

روز یازدهم – آبراهی که آنها شب گذشته در کناره آن کمپ زده بودند صبح روز بعد کاملا یخ نزده بود و خوب فریز نشده بود .نقطه ای که آنها قرار داشتند تنها محل عبور از آبراه بود و عبور از آن به معنای بای پس کردن 100 تا 150 کیلومتر از مسیر بود . پس از چند بار تست و برسی آنها به این نتیجه رسیدند که می توانند از آبراه عبور کنند . لباسهای غواصی را پوشیدند و به درون آبراه خزیدند و از روی یخ های شناور که با هرگام آنها بالا وپایین میرفت عبور کردند . درآنسوی آبراه آنها به مسیر خود ادامه دادند و تقریبا 20 کیلومتر پیش رفتند و کمپ زدند . حالا مسیر آنها مستقیما بطرف شمال است و لی صبح فردا با آبراه بزرگ دیگری مواجه هستند . امیدواریم هوای سرد و آرام این آبراه را فریز کند .

مد دستش را گرم و خشک نگه داشته است .انگشتان شست بهبود نبافته اند ، و البته خیلی زود است که بگوییم مشکل انگشتان جدی است یا خیر . حالا خیلی از آبراه ها به اندازه بادی که انتظار می رود روز یکشنبه در منطقه جریان داشته باشد دردسرساز نیستند .

28 مارس – 9 فروردین ؛ 23:32

روز دهم – همین که ما کمی ریلکس کردیم و کمی در آرامش و آسایش بودیم ، دریای قطبی بازی درآورد . زمین مادر Mother Earth ، بازیگر ماهر و مکاری است . این لامصب حیله گر ، همیشه چند تا آس در آستین خود دارد .

ریون و مد در مسیر خود بسمت قطب پس از چند ساعت راهپیمایی به موقعیتی وحشتناک رسیدند . وحشتناک ؛ موقعیتی وسیع وگسترده و ترسناک که عبور از آن غیر قابل تصور بود . آنها با ارزیابی موقعیت به سمت شرق رفتند . بعد از 7 ساعت راهپبمایی ، شانس کوچکی پیدا شد ؛ منطقه ای صرفا به طول 60 تا 70 متر ؛ اما پر از یخ و برف و برفاب که نه می توانستی در آن پارو بزنی و نه می توانستی شنا کنی . آنها کمپ زدند !

آسمان خیلی صاف ، هوا عالی و شدیدا سرد بود . بنابراین آنها امید وار شدند که یخ به اندازه کافی فریز خواهد شد و در نتیجه می توانند از آن منطقه عبور کنند . اما این بخش خوب سرما بود ، بخش بد و نا خوشایند آن ، سرمازدگی همراه با تاول انگشتان شست مد بود که ادامه کار را کمی مشکل کرده ، و البته هنوز زود است که بگوییم سرمازدگی چقدر جدی است . درهرحال آنها مجبورند که از خود مراقبت کنند و زخمهایشان را مداوا نمایند .

پی نوشت : عکسی که می بینید عکس ارسالی ریون ومد نیست . یک عکس ماهواره ای است . ریون و مد در موقعیت 84 درجه شمالی هستند . هیجان ودلهره فردا ادامه خواهد داشت . آیا آنها به باشگاه خاصی خواهند پیوست ؟!

http://polfarer-blog.dev.preform.no/index

27 مارس – 8 فروردین ؛ 17:20

پیامی که آنها امروز صبح گذاشته بودند همش قطع و وصل بود ؛ اما با سرهم کردن جملات می شد چیزی فهمید . امروز هوا خوب ، میدان دید عالی و آفتاب فوق العاده بوده است ، و ما فکر می کنیم که آنها باید حدود 25 کیلو متر طی کرده باشند و بنا براین روز رضا یت بخشی داشته اند . امیدواریم فردا اطلاعات بیشتری بدست بیاوریم .

جهت اطلاع خوانندگان محترم یاد آور می شود که ریون و مد حداقل تجهیزات را با خود حمل میکنند . آنها فاقد PDA ( یک نوع رایانه جیبی کوچک ) برای ارسال عکس می باشند . عکس هایی که می بینید مربوط به تمرینات آنها در سال قبل دراطراف بارنیو است . تجهزات ارتباطی و راهبری آنها عبارت است از :

یک Emergency Beacon - یک نوع چراغ راهنما با امواج رادیویی

یک Solar Tracker - یک نوع ردیاب خورشیدی

یک Iridium - یک نوع سیستم ارتباط ماهواره ای سلولی برای ارتباط تلفنی با هر کجای جهان

ریون و مد هر روز صبح روی دستگاه پیامگیر ما پبام می گزارند و گزارش پیش رفت خود را می دهند، همین .

http://polfarer-blog.dev.preform.no/index

26 مارس – 7 فروردین ، 3:24

روز هشتم - بجه ها مجددا توانستند 20 کیلومتر دیگر بپیمایند ، محکم و استوار . روز فوق العاده ای بود و آنها موفق شدند از خیلی از موانع و از خیلی از مسیر های سخت بگذرند . ریون و مد حالا کاملا روی فرم هستند ؛ سالم و خوش بنیه ؛ و مشتاق ، که برنامه هایشان را همانطور که همه انتظار داریم انجام دهند .

تجهیزات و لوازم آنها امتحان خود را پس داده اند و بسیار خوب کار می کنند . ریون و مد از نقطه ای که قبلا اکسپدیشن های ناکام از آ ن نقطه بر گشته بودند عبور کرده اند و بنابراین احساس خوبی دارند . آنها کمپ خود را در موقعیت 83 درجه و 48 دقیقه N ، و 77 درجه W برپا کرده اند .

http://polfarer-blog.dev.preform.no/index

26 مارس – 7 فروردین ؛ 02:22

روز هفتم – پیام گیری در اوائل صبح امروز به آ سانی انجام نشد . تلفن ماهواره ای کاملا خراب بود . در هر حال ، ریوند و مد دیروز 19 کیلومتر پیموده اند . و این نشان می دهد که حال و روز آنها در حال بهتر شدن است و دارند به ریتم مناسب خود می رسند و با سرما خود را تطبیق میدهند .

در مجموع پیش رفت آنها خوشحال کننده است و ما امید واریم که بتوانند این وضعیت را حفظ کنند تا به یخ بهتر برسند .

(1) کی 7 غربی در پاکستان . (2) ساسر کانگری 2 در هندوستان .

http://www.planetmountain.com/english/News/shownews1.lasso?l=2&keyid=39339

بیستمین مراسم جایزه کلنگ طلایی از تاریخ 21 ماس تا تاریخ 24 مارس در دو شهر شامونی فرانسه و کرمایور ایتالیا در پای مون بلان برگزار شد . دیشب ( 24 مارس – 5 فروردین 91 ) هیات بین المللی داوران به ریاست مایکل کندی آمریکایی جابزه خود را به دو صعود کی 7 غربی و ساسر کانگری اعطا کرد . ضمنا هیات داوران صعود توره ایگر آرژانتین را بعنوان صعود سوم و یک نگاه ویژه برگزید .

هیات داوری تاکید می کند که با برگزاری مراسم جشن کوهنوردی ماجرا جویانه و شجاعانه ، و با اعطای جایزه کلنگ طلایی بتواند الهام بخش نسل های فعلی و آینده کوهنوردان باشد تا با اشتیاق ، و با احترام ، و با تواضع و فروتنی کوهنوردی کنند . به همین منظور هیات داوری تصمیم گرفت ؛ نه درفضایی از رقابت و مسابقه ؛ بلکه در تقویت و ترغیب هدف های مشترک و ارزش های عمومی جامعه جهانی کوهنوردی ، دو صعود از شش صعود نامزد شده را برجسته تر کند . ( به عبارت دیگر هیات داوری براساس مشی خود که منبعث از روح کوهنوردی است ، هیچ صعودی را بعنوان بهترین یا برترین صعود اعلام نکرد ، بلکه صرفا دو صعود را به تعبیر خود HIGHLIGHT کرد ) .

1 - کی 7 غربی- پاکستان – 6615 متر . کوهنوردان : نژک مارکیک و لوکا استرازا از کشور اسلوونی

این سومین صعود قله کی 7 ؛ و اولین صعود آن از رخ شمال غربی با 1600متر مسیر ترکیبی بود . صعود ، سه روزه انجام شد . کوهنودان جوان اسلوونیایی کوهنوردی را در کوههای کشور خود تجربه کرده بودند ؛ با وجود این در اولین تجربه هیمالیا نوردی توانستند از بالاترین تکنیکهای کوهنوردی بهره ببرند . صعود کی 7 از رخ شمال غربی با چالشی همراه با کشف و جستجو ، و با استفاده از حداقل تجهیزات توسط یک تیم غیر حرفه ای صورت گرفت .

2 - ساسرکانگری 2 –هندوستان – 7518 متر . کوهنوردان : مارک ریچی ، استیو اسون سون ، فردی ویلکینسون از کشور آمریکا

صعود قله ساسر کانگری ( که تا کنون صعود نشده بود ) یک نمونه کامل از کوهنوردی جستجوگرانه کلاسیک است که به شیوه آلپی وسبکبار در ارتفاعات بلند انجام شده است . قله ، از مسیر شیب تند 1700متری جنوب غربی و با مشکلات سخت و متمرکز شده در بخش بالایی آن بعد از 4 روز و 3 شب مانی ( بیواک ) صعود شد . تجربه و مهارت ارزشمند تیم آنها را قادر کرد تا اولین صعود این قله را به شیوه آلپی و سبک بار و با استفاده از حداقل تجهیزات انجام دهند .

3 - توره ایگر – آرژاتتین - 2850 متر . کوهنوردان : بیورن ایوند آرتون ، اوله لید از کشور نروژ

صعود توره ایگر ، یک سطح جدید از یخ نوردی فنی در محیط کوهستان بود ؛ یک خلاقیت بزرگ وشگفت انگیز در یک مسیری بی مانند و غیر قابل تصور . و اینهمه ، میسر نمی شد مگر در پرتو موقع شناسی و شناخت وضعیت .

چند روز بعداز اعلام اسامی نامزدها ، بیورن ایوند آرتون در یک حادثه یخ نوردی در کشور نروژ به شکلی تراژیک جان باخت . اوله لید نیز نتوانست در مراسم جایزه کلنگ طلایی حضور یابد . برگزارکنندگان مراسم ، هیات داوری و کلیه نامزدها حمایت و همدردی خود را نسبت به اوله لید و تمامی جامعه کوهنوردی نروژ اعلام کردند .

پی نوشت : خوانندگان گرامی درصورت نیاز به تلفظ دقیق اسامی می توانند به پست قبلی کلنگ طلایی و حروف انگلیسی اسامی مراجعه کنند . با تشکر .

کوهنوردان اسلوونیایی و آمریکایی

ک 7 غربی - پاکستان

ساسر کانگری ۲ - هندوستان

توره ایگر - پاتاگونیا ، آرژانتین

http://polfarer-blog.dev.preform.no/index

24 مارس – 5 فروردین ؛ 12:58

روز ششم - خبرهای خوب از بچه های محتاط و خوش بین . دیروز ، سرانجام آنها توانستند یک روز نرمال را گزارش کنند . آنها از ساعت 8 تا 17:30 توانستند 20 کیلومتر بطرف شمال بپیمایند وبه موقعیت 38 درجه و27 دقیقه شمالی برسند . شرایط عادی ، هوا دلپذیر ، روزی درخشان ، صاف ، بدون باد ولی بشدت سرد .

راههای تنفسی رو به بهبود است و ریتم تنفسی خوب ، شب ها کمی سرفه دارند اما مانع از استراحت آنها نیست .

بلعیدند ، اما نه همه را !!

http://polfarer-blog.dev.preform.no/index

23 مارس – 4 فروردین ; 15:30

روز پنجم – دیروز مطابق برنامه پیش رفت . ریون و مد ؛ سوپرمن های ما ؛ تمام روز درحال استراحت بودند . تنها کاری که کردند سرزدن به سورتمه بود و سبک کردن آن ! آنها 300 گرم ژل نروژی را بلعیدند ! و البته چیزی هم باقی گذاشتند .

امروز صبح ؛ بعد از داشتن یک شب خیلی سرد ؛ ریون و مد دو موضوع را گزارش کردند : (1) سرفه و راه های تنفسی آنها تحت کنترل و رو به بهبود است (2) صبح امروز هوا آفتابی ، سرد ، بدون باد و دلپذیر بود . بنابراین آنها در مسیر خود هستند و مانیز مشتاقانه در انتظار خبرهای بعدی آنها .

http://polfarer-blog.dev.preform.no/index

22 مارس – 3 فروردین 91 - 07 : 18

روز چهارم ـ ریون و مد بعد از یک خواب شبانه خوب ، سرحال از خواب بیدار شدند و چند ساعت بعد تصمیم گرفتند سلانه سلانه جلو بروند . آنها بعد از 6 ساعت توانستند 8 کیلومتر بطرف شمال بپیمایند و کمپ خود را برقرار نمایند .

هر دو آنها حس خوبی داشتند ، پر از انرژی . اما با ورود به چادر سرفه های مد دوباره شروع شد ، و البته خوشبختانه سرفه ها قطع شدند و آنها توانستند خواب شبانه طولانی و خوبی داشته باشند .

هرچند درد و رنج سرما هنوز آزاردهنده است ، ولی ریون و مد امید وارند که فردا ، جمعه ، روز بهتری برای مبارزه آنها خواهد بود .

http://www.pioletsdor.com/

تقدیم به کوهنورد فرهیخته رضا زارعی و ادای احترام به او که اولین بار جایزه کلنگ طلایی را از ایشان شنیدیم .

فستیوال بین المللی کوهنوردی دیروز 21 مارس ( چهارشنبه 2 فروردین ) در دو شهر شامونی فرانسه و کرمایور ایتالیا - در پای مون بلان – شروع شده و تا 24 مارس ( شنبه 5 فروردین ) ادامه خواهد داشت . امسال بیستمین سال برگزاری جایزه کلنگ طلایی می باشد . برنده یا برندگان جایزه روز شنبه 5 فروردین در شهر کرمایور معرفی خواهند شد . ضمنا جایزه یک عمر فعالیت کوهنوردی که امسال به نام جایزه والتر بوناتی نام گذاری شده به روبرت پاراگو فرانسوی اعطا خواهد شد .

برگشت به ریشه ها – امسال در حالیکه صعود یک مسیر 2850 متری بعنوان یکی از نامزدها انتخاب شده ، اما از هیچیک از اکسپدیشن های بزرگ و پرهزینه ، از هیچیک از قهرمان بازی های پر سروصدای کوهنوردی ، از هیچیک از 8000متری ها ، از اورست تا کی 2 ، از هیچکدام خبری نیست .

امسال ، سال برگشت به ریشه هاست ! سال توجه به اصول بنیادین کوهنوردی مدرن .

معیارهای انتخاب نامزدها :

- شیوه صعود ؛ آلپی و سبک بار

- روحیه جستجوگری ؛ نو بودن مسیر ، خلاقیت و نو آوری در صعود

- تاکید بر تجربه و مهارت

- عدم استفاده از نیروی انسانی زیاد ، از باربر ارتفاع بالا ، از اکسیژن مکمل ، از طناب های ثابت و..........

- شفاف بودن منابع مالی و تجهیزات مورد استفاده

- استفاده از حداقل منابع و تجهیزات

- احترام به اصول کوهنوردی ، به مردم ، به طبیعت ، به سایر کوهنوردان ، به باربران محلی

- احترام به نسل های آینده کوهنوردی و اینکه میراثی باقی بگذاریم که آنان نیز از کوهنوردی لذت ببرند .

هیات داوران - شامل یک آمریکایی ، یک روسی/ کانادایی ، یک اسپانیایی ، یک خانم آلمانی ، یک چینی و یک ایتالیایی به اسامی زیر :

نفس تنگی !

http://polfarer-blog.dev.preform.no/index

21 مارس – 2 فروردین – 45 : 15

روز سوم – دیروز شروع کار برای ریون و مد گران تمام شده ، نه به دلیل فیریکی ،بلکه به دلیل غفلت از سرما . بیرون آمدن از اتاق هتل در خلیج رزولوت ( Resolute Bay ) ، و چند ساعت بعد ، اشتیاق حضور در دریای قطبی و در اعماق بادهای سرد قطبی نتیجه اش چیزی جز تحریک و سوزش گلو و ریه ها در مد نبوده است . بنابراین آنها به دلیل ریسک عفونت تصمیم گرفته اند استراحت کنند .

با چنین ریسکی در همین ابتدا ، شرایط کمی مایوس کننده است . البته آنها زمان دارند و باید دید در رورهای آینده اوضاع چگونه پیش خواهد رفت . با اینهمه ، توان جسمی و روحی آنها و تجهیزات شان عالی است .

http://www.explorersweb.com/polar/news.php?id=20719

امسال قرار بود چند تیم ماجراجو از کشورهای نروژ ، ژاپن ، ایرلند و انگلیس راهی قطب شمال شوند . اما جز تیم دو نفره نروژی بقیه یا از تصمیم خود منصرف شدند یا ازپای کار ( ساحل اقیانوس قطبی ) به خانه هایشان برگشتند . اما ، ریون و مد نروژی قصد دارند اقیانوس قطبی را بپیمایند و به قطب شمال برسند .

ریون و مد

آنها تا روز یکشنبه 18 مارس (28 اسفند ) در خلیج رزولوت ( Resolute Bay ) واقع در شمال کانادا همه تجهیزات و لوازم خود را بسته بندی کرده و با کارشناسان یخ و قطب ، و نیز با خلبان ها مذاکرات خود را انحام داده بودند .

19 مارس ( 29 اسفند 90 ) – ریون و مد از خلیج رزولوت بطرف ایستگاه هوا شناسی یورکا ( Eureka ) پرواز کردند ، و درنزدیکی یورکا از فراز گله گرگ ها ( آخرین حیوانات وحشی منطقه ) عبور کردند . بعد از فرود در یورکا و سوخت گیری هواپیما بطرف کیپ دیسکاوری ( Cape Discovery ) به پرواز درآمدند .

پس از فرود هواپیما و تخلیه بارها ، آنها ظرف 3 ساعت 3/8 کیلومتر در اقیانوس قطبی پیمایش کردند و نهایتا کمپ خود را برقرار ساختند . سکوتی کر کننده ! لحظه هایی شگفت انگیز ! لایحه های یخ قطبی با فرم های خارق العاده ، و پیکره هایی بی مانند از یخ تا جایی که جشم کار می کند ..........

دمای کمپ منفی 30 درجه است و این دما برای یقه سفید های متمدن ما فعلا چندان دلپذیر نیست – کمی زمان لازم است تا آنها تبدیل به مردان یخ و برف شوند !

20 مارس ( اول فروردین 91 ) – حالا روز دوم است . در واقع مبارزه یا همان ماه عسل ! تازه شروع شده است . نوار ساحلی اقیانوس قطبی چیزی مثل فضای مهد کودک است : برگشت به دوران کودکی ! برگشت به ریشه ها ! بالا رفتن ها ، پریدن ها ، سر خوردن ها و ...... درمدت 11 ساعت فقط توانستند 14 کیلومتر بپیمایند ، با همان حس و حال کودکی ، و با همان جست وخیز دوران کودکی ! بچه های ما مسافت کمی پیموده اند ، اما در مجموع سرعت خوبی داشته اند ، و در آینده سرعت آنها بهتر نیز خواهد شد ! البته هنوز اظهار نظر زود است ، چند روزی وقت لازم است .

پی نوشت : امید واریم بتوانیم گزارش این ماجرا جویی را به هنگام و به موقع و همزمان ارائه کنیم .