گشایش دو مسیر جدید در گرینلند .

گرینلند جزیره ایست در آبهای اقیانوس منجمد شمالی و در شمال شرقی کانادا

یک سنگنورد چک به نام Tomas Brt و دو سنگنورد اسلواکی به اسامی Vlado Linek و Jan Smolen تابستان امسال موفق به گشایش دو مسیر جدید و سخت در گرینلند شدند .

گشایش مسیر اول – رخ جنوبی قله Ketil

اولین هدف گروه ، گشایش مسیر جدید 1200متری روی رخ جنوبی Ketil بود . آنها 23 جون یک تنوره مارپیچی را صعود کردند ، از دو کارگاه حمایت مربوط به مسیر 1974 اتریشی ها رد شدند و سپس از یک مسیر Y شکل عبور کردند . آنها همان روز اول 13 طول طناب را ظرف 19 ساعت صعود کردند و شب را در تاقچه ای بزرگ بیواک کردند . صبح روز بعد مسیر را به صورت مستقیم ادامه دادند و چند طول طناب از روی مسیر 2004 فرانسوی ها عبور کردند . 15 متر شکافی انگشتی ، خیس و لغزنده ، و سپس مسیری آسان را پیمودند . دومین شب را در طول 21 و در پای دیواره منتهی به نوک قله بیواک کردند . روز بعد به آسانی به قله رسیدند و بلافاصله از مسیر فرانسوی ها فرود آمدند . آنها مسیر جدید 1450 متری خود را Turbo نامیده اند ، درجه سختی آنرا VIII+, A2,1450m تعیین ، و در 25 طول طناب تنها از یک پیچ استفاده کرده اند .

گشایش مسیر دوم – رخ شمال غربی قله Ulamertorsuaq شمالی

چهار روز بعد از گشایش مسیر در رخ جنوبی Ketil ، آنها در پای قله Ulamertorsuaq مستقر شدند . اول جولای 4 طول طناب صعود کردند و سپس فرود آمدند و شب را در زیر یخچال بسر بردند . روز بعد مواد غذایی و تجهیزات را برای مصرف 5 روز در بالاترین نقطه ممکن دپو کردند ، سپس 4 طول طناب را صعود ، و شب را در پرتلژ های خود بیواک کردند . روز سوم 6 طول طناب صعود کردند و به کلاهکی بزرگ رسیدند ، اما هوا به شدت خراب شد و آنها را برای 3 روز به دیواره سنجاق کرد !! 7 جولای ، خورشید درخشید اما دیواره ی خیس و آبچکان صعود را مشکل کرد و یک سقوط بلند را در طول 17 به آنها تحمیل نمود . بعد از 7 روزتلاش بر روی دیواره سر انجام توانستند ساعت 8 و 50 دقیقه شب به قله برسند . بی درنگ فرود آمدند و ساعت 2 صبح به پرتلژ های خود، و سپس روز بعد در هوایی خراب به بیس کمپ رسیدند و 3روز را در هوایی پاتاگونیایی ، با باد ها و باران های شدید و سنگین بسر بردند . ( پاتا گونیا منطقه ای است در مرز آرژانتین و شیلی که دیواره های آن معروف است ، والبته سرما و بادهای شدید قطبی آن معروف تر است ) .

این گروه ، دومین گروهی هستد که تا کنون موفق به صعود این قله شده اند . آنها مسیر جدید 1270 متری خود را Keep Panic, Please نامیده اند و در طول مسیر صرفا از چند رول برای تقویت کارگاها استفاده کرده اند .

اسپانسرها :

Sponsors: Slovak Mountaineering Uniou James, adidas, Tilak, Tendon, OK sport, Hudy sport, Sport Mates Trutnov, Irissh spotsos, HK Filozof Bratislava, HK James Dolný Kubí

 http://www.planetmountain.com/english/News/shownews1.lasso?l=2&keyid=40058#

همایش سنگنوردی زنان در انگلستان

 

بله ، آنها نیز دربعضی کارها و رفتار هایشان مثل ما قائل به تفکیک جنسیتی هستند !  از جمله در سنگنوردی . به هر حال :

بعد از برگزاری موفق اولین همایش سنگنوردی زنان درسال گذشته ، امسال دومین همایش سنگنوردی زنان  روز شنبه 3 نوامبر 2012 برابر با 13 آبان 1391 در شهر لیورپول انگلستان برگزار خواهد شد . هدف این همایش انسجام ، الهام بخشی ، توسعه و ارتقاء سنگنوردی زنان از طریق تجمیع تجربه ها ، ارائه آخرین تحقیقات ، ارائه  بهترین راهکارها و راهبردها در سنگنوردی می باشد .

رهبری اصلی این همایش با دو نفرخواهد بود . یکی شونا کاکسی Shauna Coxsey ، قهرمان لید و بولدر ، سوپر استار یا به قول خودشان مگا استار سنگنوردی انگلستان ؛ و دیگری استفانی میسنر Stephanie Meysner مدیر Climbing Hangar می باشد .

 

 برنامه های همایش

موضوعاتی که در همایش مطرح خواهند شد قابل توجه و تأمل هستند :

استفانی میسنر ؛ جامعه شناس و مدیر کلایمینگ هنگر : ضرورت بررسی تجربه های سنگنوردی زنان بعنوان کلیتی یکپارچه و به مثابه امری فراتر از آموزش و راهبری در سنگنوردی .

شونا کاکسی :  تجربه های سنگنوردی در رقابت های جهانی ؛ حرکات و روش های موفقیت آمیز در سنگنوردی .

دیوید سیمونتی  David Simmonite ، سردبیر مجله سنگنوردان : تجربه زنان و کارهایی که هرگز در رسانه های سنگنوردی دیده نشده است . و نیز ، چگونه مصدومیت روی هویت سنگنوردی شما تأثیر خواهد گذاشت .

لوسی کریمر  Lucy Creamer : تجربه مصدوم شدن ، بهبودی و برگشت به سنگنوردی .

ربکا دنت  Rebecca Dent ، متخصص تغذیه :  دانش تغذیه و اینکه چگونه به وزن مطلوب در سنگنوردی برسیم

  LJMU دپارتمان بیو مکانیک : آیا سطح سنگنوردی مردان باید هدف زنان باشد ، یا زنان با توجه به توانایی های طبیعی خود باید سطح سنگنوردی خود را ارتقاء دهند ؟

و در انتها ؛ آخرین و نه کمترین  : تبادل نظر ها و اندیشه ها ی شرکت کنندگان در همایش ، ارائه تجربه های موفق و درخشان آنها ، تبیین مفهوم سنگنوردی از نظر هر یک از سنگنوردان و تعیین جایگاه منحصر به فرد آن در زندگی هر یک از آنان .

برگزار کننده : Climbing Hangar

اسپانسر ها :

 BMC ، Five Ten, UKC, Climb magazine, Gear for Girls, Cotswold, Mule Bar and Crimp Oil

 http://www.theclimbinghangar.com/events/wmns-symposium/

http://www.thebmc.co.uk/calling-all-women

باز هم ترانگو ! اما نه برج بی نام ، برج بزرگ !

 گفتن

برای حامد و با حامد عزیز و گرانقدر !

گفتن از ترانگو و یا نوشتن در باره ترانگو ظاهرا برای من تبدیل به یک تابو شده ، حتی اگر موضوع مربوط به برج بی نام مورد مناقشه نباشد و مربوط به یک برج دیگر مثلا مربوط به برج بزرگ ترانگو باشد بازهم این خود سانسوری خودش را تحمیل می کند . اما حامد جان واقعیت این است که نه "عقل خود بنیاد" غربی و نه "عقل سرخ" شرقی هیچکدام خیلی عاقل نیستند ! و به خصوص اینکه هیج کدام "امریه پذیر" هم  نیستند ! پس با هم بخوانیم :  

سه کوهنورد اسلوونیایی برای هوا خوری و استفاده از تعطیلات تابستانی تصمیم می گیرند که به پاکستان - برج های ترانگو سفر کنند . در پای برج ترانگوی بزرگ ( ونه برج بی نام ) دو تن از آنان از جمله کوهنورد معرف به نام  Dodo  پس از چند روز اقامت در بیس کمپ اسیر اغواگری های دیواره 2000 متری و با شکوه برج بزرگ ترانگو می شوند . آنها  تصمیم می گیرند که راحتی بیس کمپ را با هیجان دیواره تعویض کنند . بعد ازبررسی صعودهای انجام شده قبلی سرانجام تصمیم می گیرند که از طریق رخ شمال غربی و از مسیری نو  و در کمتر از 5 روز و به شیوه آلپی ، بدون چادر ، بدون پرتلژ و حتی بدون پیچ و رول به قله برسند . با وجود این Dodo می نویسد : "حالا من مرد پیری هستم ( البته او در آستانه 30 سالگی است ! ) و  نیاز به راحتی بیشتری دارم . بنا براین کیسه خواب ها ، زیر انداز ها و کمی غذا بر داشتیم و همه آنها را در یک کیسه بار و یک کوله پشتی کوچک قرار دادیم" .

آنها  5 روز صعود داشتند . روزها ، صعود های عمودی و تراورس های سهمگین روی سنگ و یخ و برف انجام می دهند ؛ و شب ها نیز در طاقچه هایی فوق العاده کوچک بیواک های باور نکردنی را تجربه می کنند  و سرانجام به بالای ستونی که به قله منتهی می شد می رسند . فاصله آنها تا قله فقط 400 متر مسیر ساده و نرمال بود . اما در بالای ستون سنگی ناگهان اجاق گاز آنها به پایین پرت میشود و آنها که آب نداشتند و به شدت دهیدراته شده بوند چمباته زده به فکر فرو می روند که چه کنند . نهایتا Dodo می گوید که  : "من زندگی را انتخاب کردم ". آنها بدون آنکه قله را صعود کنند ازهمان جا فرود می آیند ؛ یک شکست درخشان و با شکوه ! و البته آنها چند روز بعد  قله ترانگوی بزرگ را از مسیری دیگر؛ مسیر یال شمالی ؛ ظرف 15 ساعت صعود می کنند . 15 ساعت از بیس کمپ تا بیس کمپ !

آنها مسیر خود را "فراتر از واقعیت" نام نهاده اند و درجه آنرا

Great Trango NW face „OUT OF REALITY“ 1500m WI6 M7 A3 VIII (1-5.8.2012 alpine style)

تعیین کرده اند . عکس ها را ببینیم :  

 

                                                   بیواک

                            بیواک

 

                                               

http://www.mountain.ru/article/article_display1.php?article_id=5794

یوسیمیتی ، هانتاویروس و مرگ سوم

قبلا ، هفت پست پایین تر در همین وبلاگ خبر از مرگ دو گردشگر در پارک ملی – طبیعی یوسیمیتی براثر ویروس هانتاویروس داده بودیم . و حالا مرگ سوم نیز اعلام شده است . گفته می شود 22000 نفر در معرض این ویروس قرار داشته اند و 10000 نفر تصور میکنند که در خطر جدی این ویروس هستند چون در کابین های Curry Village اقامت داشته اند . Curry Village همان منطقه ای است که موش های ناقل هانتاویروس در آنجا مشاهده شده اند . 2500 نفر از این  افراد گردشگران غیر امریکایی هستند که هم اکنون امریکا را ترک کرده اند .

هیچ درمانی برای هانتاویروس وجود ندارد ، اما اکسیژن درمانی میتواند امکان مرگ را کاهش دهد .

 http://www.rockandice.com/news/2209-third-death-in-yosemite

مطالب بیشتر را در پست  یوسیمیتی ، هانتاویروس و احساس مسئولیت بخوانید

یک صعود درخشان و تاریخی – اولین صعود قله آگره از رخ جنوبی

 کوهنوردان امریکایی ، هایدن کندی و کایل دمپستر Hayden Kennedy و Kyle Dempster ، موفق شدند سومین صعود قله آگره Ogre در قراقورم را از یک مسیرجدید در رخ جنوبی انجام دهند . شایان ذکر است که این دو کوهنورد اخیرا صعودی موفق و در خشان در رخ غربی K7 نیز داشته اند .

قله 7285 متری آگره نخستین بار در سال 1977توسط دوگ اسکات و کریس بونینگتون از مسیر رخ جنوب غریی - یال غربی صعود شد ، اما هنگام فرود هر دو پای اسکات و دو دنده بونینگتون شکست . هفت روز مبارزه باور نکردنی آنها برای زنده ماندن به عنوان یکی از عملیات حماسی در تاریخ کوهنوردی شناخته شده است .

علی رغم همه ی تلاش هایی که بعدا برای صعود این قله صورت گرفت ، اما تقریبا یک ربع قرن طول کشید تا دومین صعود توسط کوهنوردانی به اسامی :

 Urs Stöcker, Iwan Wolf, and Thomas Huber  از مسیرSouth Pillar در سال 2001 صورت گرفت .

قطعا موفقیت کندی و دمپستر یک موفقیت تاریخی در کوهنوری محسوب خواهد شد . نیازی به گفتن نیست که سومین صعود قله آگره از یک مسیر جدید ، مهر تاییدی است براینکه این دو کوهنورد جوان امریکایی سال درخشانی درکوهنوردی داشته اند .

http://www.planetmountain.com/english/News/shownews1.lasso?l=2&keyid=40011

پ ن : هایدن کندی فرزند مایکل کندی کوهنورد افسانه ای امریکا ، سر دبیر سابق مجله آلپنیست و رئیس هیئت داوری جایزه کلنگ طلایی سال 2012 می باشد .  

شورش شکوهمند قلم آقای شیرازی

سلام به مهدی عزیر !

۱- قبل از هر چیز ورود شما به وبلاگ همخانه ها را ، با متنی که در مورد آقای عزیز خلج نوشته اید ، تبریک می گویم . شما عضو موسس خانه کوهنوردان تهران هستید و "همخانه ها" یکی از پنجره های این خانه است . خوشحالم که از این پنجره کوچک ، با حس و حالی شورانگیز نگاهی به افق های عقلانیت مغفول در کوهنوردی مان داشته اید . شما شجاعانه به ستایش ویژگی های کم یابی نشسته ایدکه به وفور در آقای خلج نهادینه شده است . قطعأ آقای خلج شایسته این ستایش هاست . اما فارغ از هر نوع تواضع خاکسارانه ، خود شما و بسیاری از کوه آموخته های شما و دوستان تان در خانه و خارج از خانه به شکوهمندی همان ویژگیهای ستایش شده هستند .

۲ - نقاب ها و نقابک هایی که در نوشته تان به آن اشاره کرده اید ، ما خود انتخاب نکرده ایم . نقاب ها و نقابک ها ، رخ آویزهایی هستند که حاملان جهل تاریخی بر چهره مان کوبیده اند تا در پس و پشت آن به توانند اندیشه ها و افکار و رویاهای مان را مخفی و زندانی کنند .  آنها "دهانت را می بویند / تا مبادا گفته باشی دوستت دارم" ! آنها از چهره هایمان نمی ترسند . آنها از دوست داشتن ، از دوست داشته شدن ، از صلح ، ازدوستی ، و ازعشق می ترسند . آنها برهنگی چهره مان را به مفهوم حضور آزادانه اندیشه ها ، افکار و رویاهای مان می دانند ، و از همین روست که بر چهره های مان نقاب کوبیده اند تا آزادی اندیشه را از ما گرفته باشند  . اما مهدی عزیز ، اجازه بده تواضع و فروتنی خاکسارانه را یک بار دیگر کنار بگذاریم و با غرور و افتخار رویش جوانه هایی را در خانه و در خارج از خانه ببینیم که نقاب ها و نقابک ها را فرو ریخته اند و هیچ رخ آویزی را بر جسم و جان و اندیشه خود بر نمی تابند .

 ۳ - از شما آموخته ایم که کوهنوردی صرفأ یک ورزش یا یک فعالیت ماجرا جویانه دردل طبیعت نیست . شما به ما یاد داده اید که کوهنوردی بیش از هر چیز یک روش زندگی است . بنا براین بازهم برایمان بنویسید . می دانم که سرتان شلوغ است و فرصت تان کم . با وجود این هر گاه که فرصت کردید برای مان بنویسید . همخانه هارا از اندیشه های تان و از نثر فاخر تان محروم نکنید .   

گراند تیتون توسط یک زن کوهنورد نابینا صعود شد !

تقدیم به مربی بزرگ و دیواره نورد جوان آقای شهرام عباس نژاد به خاطر توان بالای ذهنی ، عاطفی و روحی اش . شهرام بیماری را به دیواره آویخت و خود دیواره ها را صعود کرد .

پارک ملی و طبیعی گراند تیتون در ایالت وایومینگ Wyoming امریکا واقع شده و قسمت اعظم آن موقوفه جان دی راکفلر، فرزند ارشد جان راکفلر می باشد  .

نانسی استیونز Nancy Stevens  اولین زن کوهنورد نابیناییی است که موفق به صعود گراند تیتون شده است . نانسی ۵۱ ساله ، با سه دوست و چهار راهنما در تایخ 22 آگوست 2012 موفق به انجام این صعود شد . او برای صعود و فرود در حمایت همنوردانش قرار داشت ، اما هیچ نیازی به کمکهای فیزیکی آنها نداشت . تنها کمکی که در یافت کرد این بود که او را در مسیر صعود قرار دادند . 

آنها ساعت 4 صبح صعود را شروع کردند و ساعت  9 و 46 دقیقه شب بالای قله بودند  و بلا فاصله فرود آمدند و ساعت ۱۰ و۳۰ دقیقه شب به مکانی برای توقف رسیدند .

رایان بورک یکی از هم تیمی های نانسی می گوید :

 برای اینکه تصور درستی  از سختی صعود گراند تیتون توسط یک کوهنورد نابینا داشته باشید کافی است چشمهایتان را ببندید و بطرف صندوق پستی تان راه بیافتید و تصور کنید که صندوق پستی 13 کیلومتر از شما دور است و تقریبا 2200 متر از مسیر آن دیواره عمودی است و دربقیه مسیر سنگهایی در سایز ماشین شما قرار دارد . ما به ایده نانسی پاسخ مثبت دادیم ، چون این ایده به ما نشان داد که آنچه باعث توقف ما می شود تصورات و باورهای غلط ما است .

 اریک هندرسون ، یکی دیگر از اعضای گروه در خصوص نگاه و نگرش این زن نابینا می گوید : نانسی هیچ مانعی برای موفقیت نمی دید ، او فقط انرژی و نیروی نهفته و درونی خود را برای موفقیت می دید . 

ازنانسی استیونز باز هم خواهیم گفت . مختصر اینکه این زن نابینا ، قهرمان دوچرخه سواری ، اسکی و سنگنوردی است . بعلاوه ، او یک موزیسین و یک فعال اقتصادی موفق نیز می باشد . و در پایان جمله ای از او برای شهرام عزیز :

تو ، فوق العاده ای ، و بیش از حد تصورت می توانی قلبت را و تمامی وجودت را دوباره برانگیزی و دوباره حیات تازه به بخشی .

راستش شهرام جان متن انگلیسی کوتاهتر اما زیباتر است ، تقدیم به تو :

                     ”!You, too, can “Jump Start Your Heart

                   

                                           

http://www.climbing.com/exclusive/basecamp_blog/first_blind_ascent_of_the_grand_teto/n

آقای شهرام عباس نژاد و صعودی با اندیشه های انسانی

  آقای شهرام عباس نژاد درکامنتینگ پست "جام جهانی پاراکلایمینگ" در وبلاگ همخانه ها کامنتی گذاشته اند که حیفم آمد در بخش کامنتینگ محصور باقی بماند . باهم بخوانیم و در ترویج این ایده های انسانی تلاش کنیم . های لایت متن از ما است

	جمعه 10 شهریور1391 ساعت: 17:56	توسط:شهرام عباس نژاد
سلام متشکرم از انتشار این مطلب . سابقه بیماری ، بیماری و حتی نقص عضو نباید مانع از فعالیت انسان بشه . من مدت سه سال و نیم در گیر بیماری بودم و در تمام این سالها به دیواره نوردی پرداختم . برخورد با این مساله (حتی در مورد خود من ) در ایران بسیار بد بوده و هست . خوشبختانه صعودهای من محدود به 2 نفر بوده و کمتر محدود شدم به جز یک مورد خاص که متاسفانه مواجه با رفتار بسیار بدی شدم . من صعود امسالم روی دیواره علم کوه به همراهی مهیار کفاش رو تقدیم به بیماران سرطانی مخصوصا کودکان مظلوم سرطانی و دختران زیبای سرطانی کردم . امیدوارم به شرایط بیماران و افراد کم توان در کشوری با شرایط فرهنگی و اقتصادی ایران از همه سو توجه بیشتری بشه . امیدوارم ....
وب سایت پست الکترونیک
جام جهانی پاراکلایمبنگ !

جام جهانی پاراکلایمبنگ !

جام جهانی پارا کلایمینگ از  ۲۸/۸/۲۰۱۲ برابر با (۷/۶/۹۱) در استادیوم آرکو کلایمبنگ با ۲۱ قهرمان از ۵ کشور مختلف شروع شد .

- نه ، هیچ چیز بیشتر از تو نیست !

- همه ما دارای توان فیزکی و روحی و اشتیاق بسیار بالایی هستیم ، اما تعداد کمی از ما می دانند که چگونه با این قدرت درونی مواجه شوند و چگونه آنرا به کار گیرند .

 این ها جملاتی هستند که در این میدان مسابقه می شنویم .

عکس ها را ببینیم :

 

http://www.planetmountain.com/english/News/shownews1.lasso?l=2&keyid=39962#

چهار گشایش مسیر در جزیره بافین

جزیره بافین در غرب جزیره گرینلند و در شمال شرقی کانادا واقع شده وجزیره ای قطبی محسوب می شود .

در ماه جون و جولای 2012 یک تیم قوی از سنگنوردان بین اللملی مرک از :

Hansjörg Auer, Riky Felderer, Ben Lepesant, Matteo Mocellin, William Peterson., Eneko Pou and Iker Pou 

چهار مسیر جدید در کناره شرقی جزیزه بافین گشودند . شیوه صعود آزاد (free) بوده است . قبلا در سال 1987 یعنی 25 سال پیش اولین تلاش در این منطقه توسط  تیمی از سنگنوردان به سرپرستی دیواره نورد افسانه ای سوئیس به نام Xaver Bongard  صورت گرفته بود . اما امسال تیم بین المللی توانست 4 مسیر را در این منطقه قطبی گشایش نماید . قابل توجه است که درجه سختی اولین صعود 8b است که قطعا اعتبار ویژه ای به صعود کنندگان آن خواهد بخشید . در زیر ، نام مسیر ، نام اولین صعودکنندگان ، طول مسیر ، درجه سختی ، و ابزارهای استفاده شده به ترتیب آمده است :

The Door
Belly Tower East Face/Perfection Valley/Baffin Island
First ascent: Eneko Pou, Iker Pou, Ben Lepesant, Hansjörg Auer, June 20 - July 7
Length: ca. 630m of climbing (16 pitches) + 200m of easy scrambling
Grade: 8b
In-situ gear: 27 bolts, 5 pitons, 3 beaks

Hotel Gina
White Wall East Face/Perfection Valley/Baffin Island
First ascent: Matteo Mocellin, Ben Lepesant, Hansjörg Auer, July 13
Height: ca. 450m
Length: ca. 320m of climbing (6 pitches) + ca. 250m of easy scrambling
Grade: 6b+

Hotel Monica
White Wall East Face/Perfection Valley/Baffin Island
First ascent: Riky Felderer, Eneko Pou, Iker Pou, July 13
Height: ca. 450m
Length: ca. 320m of climbing (6 pitches) + ca. 250m of easy scrambling
Grade: 6b+

Levi is coming
Mount Cook Northeast Pillar/Perfection Valley/Baffin Island
First ascent:Eneko Pou, Iker Pou, Hansjörg Auer, July 17
Height: ca. 360m
Length: ca. 420m (11 pitches)
Grade: 6b 

  

http://www.planetmountain.com/english/News/shownews1.lasso?l=2&keyid=39952

مطالب پیشین - نوشته شده در همخانه ها - 8 شهریور 91

 یوسیمیتی ، هانتاویروس و احساس مسئولیت

 

یوسیمیتی yosemite معروفترین پارک ملی و طبیعی امریکا در ایالت کالیفرنیا ، یکی از بهشت های طبیعت گردی ، کوهنوردی و سنگنوردی دنیا است . مساحت آن 3081 کیلومتر مربع است . در سال 1890 (۱۲۲ سال پش )تاسیس شده ، میراث جهانی یونسکو است و هر سال میلیون ها بازدید کننده دارد .

اخیرا نیویورک تایمز دو مرگ را براثر ویروس hantavirus دراین پارک ملی و طبیعی گزارش کرده است . بعلاوه دو گردشگر دیگر نیز مشکوک به آلوده بودن به این ویروس فوق العاده خطرناک می باشند . هانتاویروس از طریق تماس با بزاق ، ادرار و فضولات موش های صحرایی منتقل می شود . مقامات رسمی پارک به گردشگرانی که قبلا از این پارک دیدن کرده اند اعلام کرده اند که علائم و نشانه های این بیماری مثل آنفلوانزا است : تب ، درد مداوم ، سرگیجه ، احساس سرما و لرز . علائم ونشانه های بیماری معمولا 5 تا 6 هفته بعد ظاهر می شوند . ضمنا ، مسئولین بهداشت ایالتی نیز به این گردشگران یاد آور شده اند چنانچه چنین علائم و نشانه هایی دارند به پزشگ خود مراجعه و اعلام کنند که در پارک یوسیمیتی کمپینگ داشته اند .

http://www.rockandice.com/news/2191-hantavirus-strikes-yosemite-two-dead

با احترام - عزیز حبیبی

!! نوشته شده توسط عزیز | 12:57 | چهارشنبه هشتم شهریور 1391 • نظر بدهید

گرده آلمان ها و تجربه حضور در خدمت استاد رضا کفاش

 

قصدمان صعود علم کوه از مسیر گرده آلمانها بود. ساعت چهار و نیم صبح جمعه 27 مرداد 91 با یک دستگاه مینی بوس ازجلوی خانه کوهنوردان تهران راه افتادیم . 11 نفر بودیم . جاده از تهران تا پل زنگوله یک پارکینگ متحرک بود . بعد از تقریبا 12 ساعت به رودبارک رسیدیم . با یک دستگاه وانت نیسان عازم قرار گاه ونداربن شدیم . در آنجا دو تن از دوستان هیمالیانورد آقای کفاش به ما ملحق شدند و شدیم 13 نفر . شب را در قرارگاه بسر بردیم . صبح شنبه به طرف علم چال راه افتادیم . بعد از ظهر به محل کمپینگ علم چال رسیدیم . در کمپینگ تعداد زیادی چادر نصب شده بود و این نشان می داد که فردا ترافیک سنگینی در گرده آلمان ها خواهیم داشت . ما نیز 6 چادر خود را نصب کردیم . بعد از کمی استراحت دور هم جمع شدیم و آقای کفاش گفتند با توجه به تعدادکوهنوردان حاضر در منطقه تنها 6 نفر از ما در 2 کرده 3 نفره می توانند گرده را صعود کنند . صبح روز یکشنبه ساعت 7 صبح 6 نفر پای گرده بودیم در دو کرده 3 نفره . بعد از 15 دقیقه صعود مجبور به 90 دقیقه توقف شدیم زیرا در جلوی ما دو گروه 12 نفره به سختی در حال عبور از اولین کراکس مسیر بودند . گروه های دیگر نیز رسیدند و بدین ترتیب ترافیک گرده شروع شد . کرده های 2 نفره امکان مانور بیشتری برای حرکت داشتند . گروه 6 نفره ما از ابتدا تا انتهای مسیر هرگز از طناب حمایت خارج نشد و تمامی اصول فنی سنگنوردی را رعایت کرد . آقای کفاش ازابتدا تا انتهای مسیر سرطناب بودند و این موضوع احترام همگان را بر انگیخته بود . راستی چند مربی سنگنوردی داریم که در 57 سالگی گرده آلمانها را سر طناب صعود کرده باشند ؟ بسیاری از گروه های تهرانی و شهرستانی آقای کفاش را به اسم یا به اسم و چهره می شناختند و ادای احترام می کردند و این ، اگر چه برای ما باعث غرور و افتخار بود اما برای آقای کفاش چیزی جز سنگینی وظیفه نبود . برای انسان های بزرگ معروفیت "وظیفه" ایجاد می کند نه "حق" ، و آقای کفاش راهنمای همه بودند .

صعود در هوایی آفتابی و ملایم بسیار سرخوشانه بود . بدون هیچ گونه فشار و استرس ، و در ترافیکی چنان سنگین سرانجام ساعت 6 بعد از ظهر به قله رسیدیم و ساعت 9 شب در جانپناه سیاه سنگها بودیم . جانپناه پر از گرده نوردان بود . فقط می شد چمباتمه زد . با زانو های خسته و بدون پوشاک مناسب چمباتمه زدن چندان دلپذیر نبود ، به خصوص آنکه نیمی از جانپناه پراز یخ بود و نیمی دیگر خیس . ساعت 5 صبح دوشنبه از جانپناه زدیم بیرون . ساعت 8 صبح به کمپ رسیدیم و با استقبال دوستان مان مواجه شدیم . آنها از دلشوره های شب قبل خود گفتند و اینکه چقدر نگران ما و به خصوص نگران دو عضو مسن تر گروه بودند . این امر حسی پارادوکسیکال در انسان ایجاد می کرد . از یکطرف ناراحت بودیم که چرا باعث نگرانی دوستان مان شده ایم و از طرف دیگر خوشحال بودیم که چقدر مورد احترام دوستان مان هستیم و چقدر دوستمان دارند ! یکی دو ساعتی به گپ و گفت گذشت . بعد از نهار 4 تن از دوستان به دلیل مشغله کاری به تهران برگشتند ، و دوستان دیگری که گرده را صعود نکرده بودند همراه با آقای کفاش عازم قله تخت سلیمان شدند . راستی چه کسی یرای این مربی پیشکسوت 57 ساله اسپند دود خواهد کرد ؟ - سرطنابی گرده آلمانها و صعود قله تخت سلیمان هر دو در یک بر نامه و در امتداد هم !

- ساعت 5 بعد از ظهر دوشنبه بود که یک کوهنورد تنها به کمپ علم چال رسید . پرسید " علم کوه کجاست ، گرده آلمانها ، دیواره ، سیاه سنگ ها ....؟ می خواهم امشب یکی از قله ها را صعود کنم" !! دعوتش کردیم بنشیند . نشست . و گفت .....گفت و گفت .... گفت که با خانواده اش و چند خانواده دیگر از گرگان برای مهمانی به مرزن آباد آمده اند . اما او تحمل فضای آنجا را نداشته و کوله اش را برداشته آمده کوهنوردی . مرد عاصی که از مناسبات اجتماعی و خانوادگی فرارکرده بود چیز زیادی از کوهنوردی نمی دانست . در واقع او برای کوهنوردی نیامده بود . او به کوه زده بود ! ممنون از دوستان فرهیخته که بلد بودند چه کار کنند . او را به داخل چادر فرا خواندیم . چای و خرما و..... گپ و گفت . کم کم هوا تاریک شد . به او یک چادر مستقل و یک زیر انداز دادیم . به داخل چادر رفت و در کیسه خواب خود آرام گرفت . داستا یوسکی می گوید یکی از نشانه های مهم هوشیاری احساس درد است ، اما او نه درد را می خواست و نه هوشیاری را . با وجود این صبح که از خواب بیدار شد هوشیار بود ، او به طرف هیچ قله ای نرفت . راه آمده را بر گشت تا به خانواده اش ملحق شود . سپاس کوهها را که تنش ها را از او گرفتند اما جانش را نه .

- ساعت 9 و 30 دقیقه شب بود که یکی از دوستان از نور چراغ پیشانی ها متوجه شد که 3 کوهنورد راه گم کرده اند و دارند از یکی از دهلیز های خطرناک سیاه سنگ ها فرود می آیند . در شبی روشن و پر ستاره سه لکه سیاه بر فراز سیاه سنگ ها در حال گسترش بود . دهلیز مخوف داشت نت های سقوط را تنظیم می کرد . اما سرانجام این آهنگ زندگی بود که در سراسر علم چال نواخته شد . کوهنوردان حاضر در علم چال با تمام توان خود فریاد زدند که برگردید . آنها برگشتند و شب را در جانپناه سیاه سنگ ها بسر بردند . صبح فردا که از مسیر اصلی به کمپ رسیدند نگاه آنها سرشار از سپاس و حق شناسی بود .

صبح سه شنبه 3/6/91 چادرها را جمع کردیم . باید به تهران بر می گشتیم . باز هم ترافیک جاده . ساعت 3 و 30 دقیقه صبح چهار شنبه میدان آزادی تهران بودیم . و این در حالی بود که ما آزادی را در علم چال رها کرده بودیم و کم کم داشتیم در مناسبات تحمیلی و ناهنجار اجتماعی شیرجه می زدیم .

پ ن : این پست یک گزارش برنامه نیست ، بلکه یک برداشت شخصی ار اجرای یک برنامه است .

با احترام - عزیز حبیبی

!! نوشته شده توسط عزیز | 0:7 | یکشنبه پنجم شهریور 1391 • یک نظر

ما نگفتیم / تو تصویرش کن !

من آنچه را که می گویی تایید نمی کنم ، ولی تا حد مرگ از حق گفتن تو دفاع می کنم . ولتر

دوست گرانقدرم حامد حواله دار نژاد در مورد پست " زنان کوهنورد ایران و امریکا ...." کامنتی گذاشته و متن برگردان را زیبا دانسته است . حیفم آمد که پاسخ را همانجا در کامنتینگ بدهم . اینجا صفحه اصلی مناسب تر است . پس :

حامد جان سلام ، قبل از هر چیزممنون از لطف تو . متن برگردان هر چه قدر زیبا باشد به زیبایی دو صعودی که اخیرا تو با دوستانت در علم کوه داشته ای نیست - صعود مسیر لهستانی های 52 و مسیر فرانسوی ها هر دو در یک برنامه . آفرین به شما . و اما در مورد متن بر گردان ، واقعیت این است که متن اصلی خیلی خیلی زیباتر است . هر دو متن البته با محدودیت هایی مواجه بوده اند . متن اصلی که در جهانی باز نوشته شده از آزادی خود استفاده حداکثری نکرده ؛ بلکه با درک واقعیت های جهان بسته ، آگاهانه مسئولیت خود و الزامات آزادی را پذیرفته است . متن برگردان نیز از همین محدودیت ها تبعیت کرده است . باری حامد عزیز ، متن انگلیسی و فارسی "زنان کوهنورد.... " از یک طرف ، صعودهای زیبا و مینیاتوری تو در علم کوه از طرف دیگر ، و قطعنامه ای که به عنوان "موضع وبلاگ همخانه ها " سه پست پایین تر در همین صفحه نوشته ای ، از طرف سوم ، مرا به یاد شعری از شاملو می اندازد که تقدیم شده به خانم ایران دررودی نقاش بزرگ ایران که معروفیت جهانی نیز دارد . اگر چه آزادی درد مشترک ماست ، ولی به نظر می رسد خانم دررودی با قلم مو هایش و تو با صعود هایت بیشتر آزاد هستید و بهتر آزادی را تصویر می کنید . با آرزوی اینکه در این وبلاگ آزادی بیشتری داشته باشیم با هم می خوانیم :

تمامی الفاظ جهان را در اختیار داشتیم و

آن نگفتیم

که به کار آید

چراکه تنها یک سخن

یک سخن در میانه نبود :

آزادی !

ما نگفتیم

تو تصویرش کن !

با احترام - عزیز حبیبی

!! نوشته شده توسط عزیز | 17:23 | پنجشنبه دوم شهریور 1391 • یک نظر

مطالب پیشین - نوشته شده در همخانه ها - مرداد 91

خشم طبیعت

 

خشم طبیعت این بار در اهر و ورزقان فرود آمد ، جان تعدادی از مردم منطقه را گرفت وتعدادی را در غمی عظیم فرو برد .

ما ، اعضای خانه کوهنوردان تهران بارها از این منطقه عبور کرده و قله های اطراف را صعود کرده ایم و خاطراتی از مردم نجبب و زحمتکش آنجا داریم ، اینک یاد آن خاطره ها تاسف و تاثر ما را بیشتر می کند . خود را عمیقا در غم خانواده های داغ دیده شریک می دانیم و با آرزوی صبر و شکیبائی برای آنان ، عمیق ترین احساسات و عواطف انسانی خود را نثار این عزیزان می کنیم .

خانه کوهنوردان تهران کمکهای مالی خود را از طریق اعضای فعال و موثر خود در منطقه مستقیما تقدیم خانواده های داغدیده خواهد کرد .

ضمنا از کلیه اعضای محترم خانه تقاضا میشود در جلسه عمومی روز سه شنبه مورخ ۲۴/ ۵ / ۹۱ وجوه نقدی اعطایی خود را به دفتر هيئت مديره تحويل دهند .

رئیس هیئت مدیره خانه کوهنوردان تهران - محمد نادریان

!! نوشته شده توسط عزیز | 23:10 | دوشنبه بیست و سوم مرداد 1391 • یک نظر

زنان کوهنورد ایران و امریکا در تعهدی خواهرانه

http://inclined.americanalpineclub.org/2012/08/iranian-exchange-climbers-head-to-mt-elbert/

9 آگوست 2012 - 19 مرداد 1391

ملیسا آلکورن :

فاز اول تبادل فرهنگی بین امریکن آلپاین کلاب و انجمن کوهنوردی ایران ، با کوهنوردی مشترک زنان ایران و امریکا در Rocky Mountain National Park و با میزبانی در مدرسه کوهنوردی کلرادو در Estes Park به اوج درخشش خود رسید . در این تبادل فرهنگی ، زنان کوهنورد هر دو کشور در همزیستی با یکدیگر و با تجربه کردن وجوه مختلف زندگی در کنار یکدیگر ، امکان خارق العاده ای یافتند تا در گام بعدی ، برنامه خود را منسجم تر کنند . زنان ایران می خواستند تا در بالاترین نقطه کلرادو بایستند ، و زنان امریکا این امکان را برای شان فراهم کردند .

بعد از یک روز برنامه ریزی و تهیه تجهیزات ، سرانجام تیم در بیس کمپ Lakeview Campground در پای کوه Mt. Elbert South Trail مستقر شد . آن شب ، شب نشینی پر شکوهی بود در ستایش سهمگین از غول های زیبا ! زنان کوهنورد ایرانی از کوهها به مثابه نماد های آزادی گفتند و از احترام عمیق خود به کوه ها سرودند . چنین وصف سهمگین و پرشکوهی از غول های زیبا موجب شد تا بیشتر به هستی شاد و سبک بار روی بیاوریم . آنها اسپیکر ما را گرفتند ، موزیک ایرانی نواختند و در حال و هوای ایران سرودند . سپس در ساعت مقرر همه به کیسه خواب های خود فرو رفتیم ، ساعت 3 صبح باید از خواب بیدار می شدیم .

وقتی که در آن صبح سرد با زنگ ساعت از خواب بیدار شدیم و به راه افتادیم هیچ کس شکایتی نکرد . ما از زنان ایران خواستیم که سرعت گام ها را آنها تنظیم کنند . آنها به مفهوم زمان و به محاسبه زمان در کوهنوردی ، به هوای طوفانی و رعد و برق ، و به الزامات تیم و اینکه بخشی از تیم هستند کاملا آگاه بودند ، ما خود را با آنها هماهنگ کردیم . سپیده زده بود . خط درختان درزیر پای ما بود ، دامنه های لخت و برهنه ، عاری از گل های آلپی بود ، و همنوردان ایرانی ما در حال صعود آواز می خواندند !

درست 4 ساعت بعد از ترک کمپ ، زنان ایران به قله البرت رسیدند . آنها پرچم ایران و بنر آلپاین کلاب را بر فراز کلرادو بر افراشتند . در بالای قله ، دست در دست هم حلقه زده بودیم و زنان ایران سرود می خواندند . در قسمت شیب دار زمین دو تا از زنان هنوز کمی به آهستگی گام بر می داشتند و صعود می کردند . آنها صدای جشن و پای کوبی را شنیدند و برای ما پیام فرستادند که دارند می آیند ، و ما منتظر آ نها ماندیم . آسمان همراه و هم آهنگ بود ، وقتی که تمام تیم به قله رسید جشن و شادی و عکس و فیلم مجددا شروع شد .

فرود سرخوشانه بود . حالا می توانستی احساس کنی که پروژه تبادل فرهنگی به اهداف خود رسیده است ، و زنان در ژرفای اندیشه های خود به تجربه های مشترک دست یافته اند .

شب ، کمپ فایر داشتیم با شام و شیرینی ، و البته سرود های بیشتر . صبح روز بعد نیمی از ما برای سنگنوردی به نزدیکی های Leadville رفت و نیمی دیگر به دوچرخه سواری از Frisco to Dillon و برعکس ، پرداخت . در پایان روز گزارش ها نشان می داد که همگی روزی شاد و پر شکوه داشته ایم . و شب ، میز بان ، مهمان مهمانان خود بود ! زنان ایران شامی رویایی تهیه دیده بودند ، غذاهایی با انواع رنگها ، مزه ها ، عطر ها و بوها ، و برای همه لذت بخش . بعد از شام به تماشای DVD از کوهنوردی زنان ایران نشستیم و شاهد لحظه های استثنایی از پیروزی جمعی بودیم .

آخرین روز به سرعت گذشت . ما به Eldorado Canyon بر گشتیم ؛ همان جایی که ده روز قبل ، سفرمان را از آنجا شروع کرده بودیم . بعضی سنگنوردی کردند و بعضی پیاده روی و عکاسی ، پایانی خوش برای ده روز با هم بودن . و در انتها ، در Neptune Mountaineering با کوهنوردان و با ایرانی آمریکایی هایی که برای دیدن زنان کوهنورد آمده بودند شبی موفق داشتیم . روایت هایی از زندگی و از جزئیات فرهنگ کوهنوردی ایران شنیدیم . سر انجام لحظه آخر فرا رسید ؛ آغوشها گشوده شد ، آخرین عکس ها . خداحافظی کردن از چنین تجربه ای سخت است ، و سخن گفتن از زنانی که در تعهدی خواهرانه مقید شده بودند دشوار . اما ، ما آموزه های خود را از یکدیگر داریم ، حرکت به جلو ، و می دانیم که زمانهایی دیگر و مکانهایی دیگر برای ادامه سفرمان و برای دور هم بودن مان وجود دارد .

پ ن ۱ : این گزارش ، صرفا گزارش سه روز آخر تیم است .

پ ن ۲ : سپاس از زنان کوهنورد ایران که با توان فیزیکی و روحی بالا ، و با درک موقعیت خود ، افتخاری برای جامعه کوهنوردی آفریدند . آنها سنت های اصیل کوهنوردی را همراه با دانش روز کوهنوردی مدرن جهان و در حسی مشترک با زنان کوهنورد امریکا به شایستگی به نمایش گذاشتند . و سپاس از زمین مادر که کوهها را به ما هدیه کرد تا نمادی باشند برای عشق و دوستی .

با احترام - عریز حبیبی

!! نوشته شده توسط عزیز | 9:33 | یکشنبه بیست و دوم مرداد 1391 • یک نظر

موضع وبلاگ همخانه ها

با توجه به برخي مسائل پيش آمده٬ به عنوان كسي كه اين وبلاگ را در راستاي صميميت و دوستي هرچه بيشتر راه اندازي نمودم، لازم است به اطلاع برسانم كه اين وبلاگ محلي است براي ابراز نظرات تك تك اعضاي خانه كوهنوردان تهران كه حتي در توضيحات وبلاگ نيز قابل مشاهده است. لذا هر پستي كه توسط اعضا در اين وبلاگ منتشر ميشود به منزله نقطه نظر شخصی همان عضو بوده و از این به بعد تا جایی که توهین در آن نظر وجود نداشته باشد قرار گرفتن آن پست در این وبلاگ بلامانع می باشد.

.

.

.

۱

۲

لازم به ذکر است تنها وبگاه رسمي اطلاع رساني خانه كوهنوردان تهران سايت اين گروه به آدرس ذیل ميباشد كه در حال حاضر 70 درصد آن راه اندازي شده است.

http://www.climbersdomicile.com/

پ.ن: به عنوان مدیر وبلاگ از سوتفاهم های پیش آمده به خاطر ضعف مدیریت اینجانب از تمام کسانی که به نحوی در این چند روزه رنجیده شده اند (چه همنوردان گرامی غیر خانه ای و چه اعضای خانه) پوزش میطلبم.

!! نوشته شده توسط حامد | 15:33 | چهارشنبه هجدهم مرداد 1391 • نظر بدهید

حسین بلند اختر و یادداشت روشنگرانه اش

آقای حسین بلند اختر مسئول فنی تیم ترانگو در پاسخ به پست ها و کامنت هایی که درمورد صعود برج بی نام ترانگو نوشته شده ، یادداشت روشنگرانه ای ارائه کرده اند که عینا به نظر خوانندگان گرامی می رسد . با این توضیح که :

۱- خانه کوهنوردان تهران صعود موفق و ایمن تیم ترانگو را به عنوان اولین دیواره نوردی جدی برون مرزی کشور گرامی می دارد و آنرا صعودی بسیار ارزشمند می داند . خانه کوهنوردان تهران قبل از عزیمت تیم به کشور پاکستان یک شب میزبان این عزیزان بود ، هنگام عزیمت تیم به پاکستان ، برای بدرقه ، و موقع برگشت تیم برای استقبال در فرودگاه حضور داشت. خانه کوهنوردان ، این صعود ارزشمند را به اعضای تیم و به جامعه کوهنوردی کشور در همان ساعات اولیه صعود در همین وبلاگ تبریک گفت ، بعد از فرود نیز مجددا تبریک و تهنیت خود را تقدیم این عزیزان کرد. و باز هم اعلام میدارد که تلاش این عزیزان را ارج نهاده و این صعود را بهترین فعالیت تاریخ این رشته در ایران می داند .

۲- در خصوص صعود اخیر دیوید لاما و دوستانش بر روی برج بی نام ترانگو ، خوانندگان محترم را به وبلاگ آقای حمید شفقی یکی از اعضای تیم ترانگو ارجاع می دهیم .

های لایت متن از ما است . با هم می خوانیم :

درود

با تعجب فراوان ترجمه گزارش با ارزش و ستودنی دیوید لاما و همطناب قدرتمندش رو بر روی وبلاگ همخانه ها ندیدم و به بنظرم مطلبی خوب و با ارزش بود که جایش خیلی خالیه.

دیوید لاما قهرمان سنگنوردی و شرکت کننده در چند دوره مسابقات سنگنوردی قهرمانی جهان و حتی رتبه دار این سبک مسابقات، یکی از پدیده های آلپینیسم اتریش و جهان است. وی تلاشهای شاخص خود رو در دیواره های سخت دنیا از سال 2009 به بعد بصورت تخصصی ادامه داد و اکنون وقتی با دوستان فرانسوی جسور و قدرتمندش در ترانگو صحبت میکنیم، از او بعنوان انسان فوق بشر یاد میکنند.

اما بیایید صادقانه بررسی کنیم. دوست دارم بدونم که شرکت "ردبول" در پیشبرد اهداف دیوید لاما چه جایگاهی دارد؟

آیا دیوید لاما نیز در خیابانهای مانند منیریه و یازده ماه قبل از اعزامش به ترانگو، دنبال چهار عدد کارابین پیچ برای اسپانسری تیم بود؟! آیا او نیز با موجی از بدبینی و بی مهری و اینکه چون کشور ما تحریم است و متاسفیم که نمیتوانیم کمک کنیم روبرو شد؟! آیا دلار در اتریش، یکسال قبل از سفر او به ترانگو همان نرخی را داشت که هنگام سفرش، داشت؟!

خواهش میکنم که مقداری انصاف داشته باشید.

خواهش میکنم که اندکی حوصله کنید تا ما به روز گزارش این برنامه نزدیک شویم.

شاید واقعا کاری انجام داده ایم .............. شاید رفتیم ترانگو !! ........... شاید تلاشی کردیم ............ شاید خون و دلها خورده ایم ........... شاید مردان این تیم جسورانه زیر ریزش سنگ و بهمن بارکشی کردن ............. شاید دستان صعودکنندگان بر روی دیواره و به هنگامی که چندین متر از آخرین میانیهاشون فاصله گرفتند، پر از زخم و خون شده!!

"و شاید نام ایران رو بر بلندای قله فریاد زدن"

عجبم از پیرامونمان و عجبم از این دنیا

در مقابل، از تمامی افرادی که به ما کمک کردن متشکرم. از دوستانی که با ارائه گزارشهای متنوع و جدید از ترانگو ما رو یاری کردند نیز ممنونم.

بیاییم بررسی کنیم که سابقه صعود درجه های بالای سنگنوردی در کشورهای صاحب سبک چقدر است و اینکه دیوید لاما وارث چند سال و یا چند نسل از صعود با درجه سختی 8a میباشد. ما چطور؟ چند سال است که به این وادی آمده ایم؟

آلپینیسم مشهور فرانسوی، امانوئل گای که مربی من و تعدادی از دوستانم از جمله آقای رامین شجاعی ، در سال 2000 و در پل خواب بوده، دیوید لاما رو در جشنواره یخنوردی اکران بینظیر عنوان میکنه....

آیا امانوئل و دیوید نیز با عقبه ای مثل ما راهی ترانگو شدن؟! آیا ما کاری پست و بی ارزش رو ارائه دادیم که اینگونه مورد ناسزا هستیم؟! نه ........ نه آقایون و خانمها ...... من بعنوان خادم این تیم دست تک تک بچه های این تیم رو بخاطر شعور بالای کار تیمیشون میبوسم، من هیچ وقت تلاشهای بچه های تیمم رو به این بی عدالتیها نمیفروشم ........ و خیلی درد و دلهای دیگه .....

به هر حال ما الان اینجاییم و در این نقطه از بردار زمان و مکان. ما گذشته رو پشت سر گذاشتیم و به روبرو نگاه میکنیم در روبروی ما، تمرین با هم بودن و تمرکز گروهی بر روی پروژه های سخت قرار داره ........... تمرین و تمرین، چه از نظر جسمی و چه روحی پیش روی ماست. گذشته برای ما عبرت داره و پر از درس و تجربه است اجازه میخوام که تخلیه اطلاعاتی نشم و برای گزارش اصلی مطالبی برای ارائه بمونه -------------------------------

اما قبلا در یکی از وبلاگها در مورد اینکه چگونه میشود آمار بازدید کنندگان وبلاگ رو بالا برد مطالبی خونده بودم، که امیدوارم پرداختن این وبلاگ به موضوع ترانگو از آن دسته از سیاستها نباشه، روشهایی زشت و بسیار غیر انسانی ......... اما وقتی با جمله آخر وبلاگ مدنظرم روبرو میشوم، یعنی این مطلب که "هر چه بیشتر بدانیم و هر چه بیشتر با خبر باشیم کمتر فریب می‌خوریم" منو یاد یک عده آدم دروغگو و کلاهبردار میندازه که فقط بلدن تو ذهنشون و پشت شیشه اتاق خوابشون قله ها رو صعود کنن و آنقدر به این صعود ذهنی بپردازن که اون رو یک واقعیت محض بدونن و ابتدا برای دوستانشون تعریف بکنند و سپس برای گزارش عمومی اون صعود دروغین اقدام کنند !! نه ....... نه ......... این آدمهایی که شما دست بکار شدین که ریشه هاشونو بخشکونید از این دسته از آدمها نیستن. خیلی با شرافت تر از اونی هستن که تا بحال دیدین. اگر این آزارها و اذیت ها فقط برای بنده بود، روش پیگیریم و حتی گذشتم نوعی دیگه بود .......

اما اکنون که مسئولیتی بر عهده ام هست، به هیچ وجه کوتاه نمیام و تمامی توهینها، آسیبها و آزارهایی که متوجه شده رو دنبال میکنم. -------------------------------

اما از مسئولین همخانه ها تقاضا دارم که به خواستهای من بعنوان مسئول فنی تیم ترانگو رسیدگی فرمایند. لطفا خبر صعود دیوید لاما بر روی مسیر شعله های ابدی رو، به اخبار این وبلاگ بدون هیچ سانسوری برگردونند. ممنون میشم که مطلب فوق رو بطور کامل ترجمه و ارائه دهند: دیوید لاما و هم طنابه قدرتمندش از طاقچه خورشید تا به قله رو در مدت 10 ساعت صعود کردن و سپس اقدام به فرود آمدن نمودن که علائمی از بیماری در "ریچ" مشاهده شده و به گفته این تیم قوی صعودی بسیار سخت رو پشت سر گذاشتن.

اما نکته آخر که واقعا دوست نداشتم اینجا و در این زمان به اون اشاره کنم و جنجالهای اخیر منو وادار به اون کرد، این بود که: "تیم ترانگو ایران در مدت زمان 11 ساعت و 45 دقیقه از طاقچه خورشید موفق به صعود قله ترانگو و نه در ارتفاع 6239متر بلکه در راس هرم و تاج قله به ارتفاع 6251متر شد و این تیم پس از 2 ساعت استقرار بر فراز قله در نهایت بعد از جمع آوری تمامی طنابها و لوازم صعود در ساعت 21:45 دقیقه همان روز با سلامتی کامل به کمپ خود در طاقچه خورشید رسید که با پشتیبانی و پذیرایی دیگر دوستان مستقر در کمپ یک دیواره روبرو شد." قله ترانگو هدف بود، اما مسیر ترانگو زندگی ما، که با اون بزرگ شدیم.

سپاس و فقط همین

!! نوشته شده توسط عزیز | 23:2 | یکشنبه پانزدهم مرداد 1391 • یک نظر

در لحظه های تنهایی و دشواری وظیفه

تقدیم به دوست نادیده و ناشناخته جناب آقای جمال قاسم زاده که

لطف کرده اند و ساعت ۱ و ۳۹ دقیقه نیمه شب مشفقانه ( و نه در

در تایید ) ، کامنت گذاشته اند .

انسان زاده شدن ، تجسد وظیفه بود

توان دوست داشتن و دوست داشته شدن

توان شنفتن

توان دیدن و گفتن

توان اندوهگین و شادمان شدن

توان خندیدن به وسعت دل ، توان گریستن از سویدای جان

توان گردن به غرور بر افراشتن در ارتفاع شکوه ناک فروتنی

توان جلیل به دوش بردن بار امانت

و توان غمناک تحمل تنهایی

تنهایی / تنهایی / تنهایی عریان

انسان

دشواری وظیفه است

( شاملو )

!! نوشته شده توسط عزیز | 2:53 | یکشنبه پانزدهم مرداد 1391 • 3 نظر

سپاس از فدراسیون کوهنوردی !

پنج پست پایین تر در همین وبلاگ یکی از اعضای تیم ترانگو صعود تیم را به انسان های آزاده پیشکش کرده است . با انتشار اطلاعیه فدراسیون کوهنوردی ، انصاف این است که انسان های آزاده مورد نظر ، بخشی از پیشکشی دریافتی را مسترد نمایند تا پیشکش فدراسیون شود . فارغ از هر نوع اتلاق یا انتساب خود به صفت آزاده ، باز نشر اطلاعیه فدراسیون را وظیفه خود میدانیم تا بدینوسیله از فدراسیون تشکر کرده باشیم . امید است وبلاگ ها و باشگاهای منتسب به تیم ترانگو همانطور که از چند مربی و سنگنورد فرانسوی تشکر کرده اند از فدراسیون کوهنوردی نیز تشکر نمایند و حداقل اینکه به تبعیت از یک رفتار مدنی اطلاعیه فدراسیون را منتشر کنند .

اطلاعیه فدراسیون :

فدراسیون کوه نوردی و صعودهای ورزشی بار دیگر بر خود لازم می داند ضمن ارج نهادن و تبریکِ صعود ارزشمند دیواره نوردان کشورمان به برج بی نام "ترانگو"، که برای اولین بار در عرصه ی تلاش های برون مرزی ایرانیان صورت گرفت، این موفقیت را به یکایک اعضای تیم و تمامی دست اندرکاران این صعود، صمیمانه تبریک عرض نموده، بازگشت سلامت و افتخارآفرین آنان را به آغوش میهن گرامی می دارد.

با امید به استمرار چنین برنامه هایی و توفیق حمایت همه ی نهادها و عوامل کوه نوردی از فعالیت های آتی و در سایه مساعدت های وزارت ورزش و جوانان؛ شرحی از اقدامات پشتیبانی فدراسیون از این تیم بر اساس مقدورات و ظرفیت های موجود به شرح ذیل اعلام می گردد:

- هماهنگی و پیگیری های اخذ مجوز شورای برون مرزی وزارت ورزش و جوانان
- دفاع از تصویب برنامه در جلسات شورای برون مرزی
- هماهنگی با آکادمی ملی المپیک جهت انجام تست آماده گی جسمانی (از موارد اخذ مجوز شورا)
- دریافت تسهیلات ارز دولتی (به میزان 44 هزار دلار)
- ارائه ی برخی تجهیزات فنی موجود (بی سیم، طناب، کیسه بار و ...)
- درخواست های صدور مرخصی و مأموریت ورزشی برخی از اعضای تیم
- مکاتبات اخذ مجوز خروج از کشور 2 نفر از اعضای تیم
- مکاتبات مختلف با سازمان ها، ادارات و نهادهای مختلف جهت مساعدت با اعضای تیم (از جمله: استانداری ها، ادارات کل ورزش و جوانان استان ها، سازمان بسیج ورزش کشور و ...)
- مکاتبات متعدد با مبادی و شرکت های مختلف تولیدی و صنعتی بر اساس در خواست ها جهت جذب اسپانسرینگ
- پوشش خبری از اردو، حین و پس از برنامه از طریق صدا و سیما ( شبکه خبر، واحدمرکزی خبر، شبکه سه) و خبرگزاری ها
- پوشش اخبار تیم در مراحل مختلف از طریق وب سایت فدراسیون
- مکاتبه با سفارت ایران در پاکستان و درخواست استقبال و پذیرایی از تیم
- تشکیل ستاد استقبال از تیم، هماهنگی و مکاتبات لازم با فرودگاه امام و امور گمرکی

سایت فدراسیون کوه نوردی و صعودهای ورزشی

!! نوشته شده توسط عزیز | 6:53 | سه شنبه دهم مرداد 1391 • 3 نظر

یک صعود درخشان : گشایش مسیر جدید در رخ شرقی K 7

تیمی مرکب ازدو آمریکایی به اسامی دمپستر ، هایدن کندی ، و یک اسلوونیایی به نام نواک ( Kyle Dempster, Hayden Kennedy and Urban Novak ) مسیر جدیدی در رخ شرقی زیبا و سختK 7 گشودند . k 7 به ارتفاع 6935 متر تا کنون از رخ شرقی صعود نشده بود .

آنها اوایل جولای در بیس کمپ چاراکوسا مستقر شدند . هم هوایی را در قله ای به نام Sulu Peak در ارتفاع 5950متری انجام دادند و چند روزی نیز دراطراف بیس کمپ بولدرینگ کار کردند . روز 16 جولای طول یخچال را پیمودند و در پای دیواره بیواک کردند . روز بعد ( 17 جولای ) مسیری ترکیبی از برف و یخ و سنگ را صعود کردند و به نقطه ای که سال گذشته در تلاشی نا موفق از آنجا بر گشته بودند رسیدند و شب را همانجا ، بدون امکانات بیواک ، بسر بردند . روز 18 جولای هوا رو به خرابی گذاشت و مشکلات صعود بیشتر شد . عبور از مسیری با چندین M6 pitches ، و گذر از برف سنگین پای قله فقط بخشی از مشکلات بود . به نقل از هایدن کندی عبور از این بخش و رسیدن به قله تنها در سایه توان نواک ممکن گردید ، به تعبیر کندی دراین وضعیت نواک "دلیل رسیدن ما به قله است " . آنها به سرعت فرود آمدند و بعد از دومین بیواک سرانجام 20 جولای به بیس کمپ رسیدند . شیوه صعود ، سریع ، سبک بار و آلپی بوده است . دو روز صعود ، دو بیواک ، یک شب تماما فرود ، و گشایش مسیری نو در رخ شرقی K 7 که تا کنون صعود نشده بود ، بدون شک این صعود را یک صعود موفق و درخشان معرفی خواهد کرد .

دمپستر و هایدن کندی و نواک از قویترین و معروفترین کوهنوردان جوان جهان می باشند . دمپستر برنده کلنگ طلایی سال 2010 است . نواک سرپرست تیمی بود که در سال 2012 جایزه کلنگ طلایی را در یافت کرد . هایدن کندی صعودهای درخشان وموفقی در پاتاگونیا و در Compressor Route on Cerro Torre داشته است ، ضمنا هایدن کندی فرزند مایکل کندی ، کوهنورد افسانه ای آمریکا ، سردبیر سابق مجله آلپنیست و رئیس هیئت ژوری جایزه کلنگ طلایی در سال 2012 است .

http://www.planetmountain.com/english/News/shownews1.lasso?l=2&keyid=39845#

http://www.alpinist.com/doc/web12x/newswire-k7

!! نوشته شده توسط عزیز | 14:51 | شنبه هفتم مرداد 1391 • یک نظر

برج بی نام ترانگو و آهنگی دیگر

هفته گذشته اولین صعود ایرانی برج بی نام ترانگو موج خبری هفته بود ، پیام های تبریک زیاد در سایت ExWeb ،که احتمالا در طول حیات این سایت بی سابقه بود ، به وضوح مبین این موج است . اما حالا در صحنه ی ترانگوها آهنگ دیگری در حال نواخته شدن است : یک تیم ماجراجوی جسور در صدد است تا اولین پرش را از بالای برج بی نام ترانگو ، و از رأس مسیر شعله جاودانی ، انجام دهد .

مسیر شعله جاودانی Eternal Flame اولین بار 23 سال پیش گشوده شده است .

اجرای اکسپدیشن به " شیوه مدرن رادیکال و مینی مالیستی " خواهد بود .

اکسپدیشن ترکیبی از سنگنوردان ، بیس جامپر ها ، راهنمایان کوه ، و قهرمانان ورزشی می باشد .

اعظای تیم به اسامی :Liv Sansoz, Tim Emmett, Jérôme Blanc-Gras and Manu Guy

12 سال است که یکدیگر را می شناسند اما این اولین اکسپدیشن مشترک آنها است .

مطابق برنامه ارائه شده ، استارت فاز اول این برنامه 20 جولای بوده و پایان آن اواسط آگوست می باشد ، 29 تیر تا 24 مرداد .

http://www.explorersweb.com/everest_k2/news.php?id=20957

 

The 6000+ meters Trango Towers

!! نوشته شده توسط عزیز | 11:46 | پنجشنبه پنجم مرداد 1391 • یک نظر

محمد نادریان و ستایش دوستی ها

آقای محمد نادریان رئیس هیئت مدیره خانه کوهنوردان تهران در کامنتینگ این وبلاگ نوشته است :

به نام خدا
تمرينات و آماده سازي تيم ترانگو كه بر پايه دوستي، رفتار شايسته همراه با فروتني و به دور از حاشيه و تحمل مرارت هاي بسيار با مديريت و درايت خردمندانه هدايت شد، سرانجام به نتيجه اي كه انتظارش را داشتيم رسيد .
بي شك از اين پس نيز شاهد اين رفتار و منش در مجموعه تيم خواهيم بود. بر خود لازم مي دانم از طرف هيئت مديره خانه كوه نوردان تهران به سرپرست لايق،مسئول فني و كليه نفرات تيم كه بي ترديددر راه صعود متحمل رنج و سختي بسياري شده اند صميمانه تبريك بگويم و به سهم خود از همه كساني كه در تدارك و اعزام تيم تلاش نمودند قدرداني مي كنم .
مسئول هيئت مديره خانه كوه نوردان تهران - محمد نادريان

پ ن : خانه کوهنوردان تهران قبلا نیز ساعاتی پس از صعود تیم ترانگو ، این صعود را به اعضای تیم و به جامعه کوهنوردی کشور در همین وبلاگ تبریک گفته بود . قدر دانی و تبریک مجدد آقای نادریان رئیس هیئت مدیره خانه کوهنوردان تهران نشانه اهمیت و ارزش این صعود بین اعضای خانه و جامعه کوهنوردی کشور می باشد .

!! نوشته شده توسط عزیز | 22:12 | دوشنبه دوم مرداد 1391 • نظر بدهید

صعود برج بی نام ترانگو و کامنت فروتنانه حسین بلند اختر

به نقل از کامنتینگ همین وبلاگ :

نویسنده: حسین بلند اختر

دوشنبه 2 مرداد1391 ساعت: 14:21

سلام
این صعود پیش کش تمومه کسانیکه آزاده زندگی میکنند.
سپاس
خدا رو شکر که تمامی نفرات تیم ، صحیح و سالم دور یکدیگر جمع هستیم.

ما فقط کار تیمی رو تمرین کردیم.

اما
فقط میشه با این نوع برخوردها کمر آدم خم بشه ، خم بشه تا بشکنه !!
باز هم سپاس !!!

-------------------------------------------------------------

پاسخ نوییسنده وبلاگ :

جناب بلند اختر ،
سلام
صعود موفق و ايمن برج بي نام ترانگو را به شما كه مسئول فني تيم بوده ايد تبريك مي گويم . وبلاگ همخانه ها قبلا نيز در همان ساعات اوليه ، روز 24 تير ساعت 6 و 19 دقيقه بعد از ظهر ، اين صعود را به اعضاي تيم و به جامعه كوهنوردي كشور تبريك گفته بود . باز هم تبريك مي گوييم .
اراده شما آنقدر محكم ، و همت شما آنقدربلند است كه نياز به هيچ بر خورد احساسي نیست . مطمئن باشيد که "واقع بيني" نه تنها كمر هيچ انسان آزاده اي را خم نخواهد كرد بلكه بسيار محكم و استوار هم خواهد كرد .
تواضع و فروتني شما وقتي كه مي گوييد "ما فقط كار تيمي رو تمرين كرديم" ما را به ياد "افتخار ملی" ايران ، جهان پهلوان تختي ، مي اندازد . با سپاس از شما ، مي بوسمتان .

!! نوشته شده توسط عزیز | 16:29 | دوشنبه دوم مرداد 1391 • نظر بدهید

مطالب پیشین - نوشته شده در همخانه ها - تیر 91

 

نانگاپاربات سرانجام از یال مازینو صعود شد

Kathy O' Dowd کوهنورد آفریقای جنوبی و سه شرپا پس از پیمایش کامل یال مازینو و صعود تا نزدیکی های قله ، ناگزیر شدند صعود قله را آگاهانه ، مسولانه و با برنامه ریزی واگذار کنند تا دو همنورد دیگر شان بتوانند قله را صعود کنند . بدین ترتیب دو کوهنورد انگلیسی از همان تیم به اسامی ریک آلن و سندی آلان سر انجام در تاریخ 15 جولای 2012 ساعت 6 بعد از ظهر موفق شدند قله نانگاپاربات را صعود کنند . بدین ترتیب قله نانگاپاربات برای اولین بار از طریق یال مازینو صعود شد . یال مازینو بیش از 10 کیلومتر طول دارد و دارای 8 قله 7000 متری است و مشرف به دو رخ معروف دایامیر و روپال می باشد . صعود ، بدون اکسیژن و آلپی صورت گرفت . مسیر فیکس نبوده و کمپ های ثابت نیز ندارد . تیم بعد از هم هوایی ، در تاریخ 2 جولای پیمایش یال ( در واقع خط الراس ) را آغاز کرد . آنها تدارکات برنامه ازقبیل خوراک و گاز را برای 8 تا 10 روز در نظر گرفته بودند . به دلیل شرایط نا مساعد جوی ، طولانی شدن زمان صعود ، کمبود غذا و گاز و..... نهایتا تیم به دو گروه تقسیم شد . یک گروه از 200 متری قله برگشت اما گروه دیگر مرکب از سندی آلان و ریک آلن سرانجام 15 جولای یعنی 13 روز بعد از شروع فعالبت به قله رسید . آنها غذا و گاز را تمام کرده بودند و به سختی توانستند 19 جولای به بیس کمپ فرود بیایند . خوشبختانه با برنامه ریزی که به عمل آمده بود مواد غذایی ، گاز و تدارکات لازم توسط شر پاها به بیس کمپ و های کمپ ارسال شده بود .

http://www.thebmc.co.uk/sandy-allan-and-rick-allen-complete-mazeno-ridge

http://www.planetmountain.com/english/News/shownews1.lasso?l=2&keyid=39810

http://www.explorersweb.com/everest_k2/news.php?id=20963

!! نوشته شده توسط عزیز | 23:42 | جمعه سی ام تیر 1391 • یک نظر

آيا صعود برج بي نام ترانگو يك افتخارملي است ؟

با احترام به آقای فرامرز نصیری و سپاس از شهامت مدنی او که " پرسش گری " و " واقع بینی " را در جامعه کوهنوردی کشور نهادینه کرد .

برج بي نام ترانگو توسط ديواره نوردان پرانگيزه ايراني صعود شد . اين صعود با شور و شعف بسيار زياد كوهنوردان كشور مواجه گرديد و عده اي نيز آنرا با عناويني مثل شرف و غيرت و ....و .... و .... و افتخار ملي ستودند . بدون تردید کار دیواره نوردان ما بسیار با ارزش است اما آيا صعود برج بي نام ترانگو واقعاً يك افتخار ملي است ؟ براي پاسخ به اين سئوال كافي است کلمه TRANGOیا عبارت TRANGO NAMELESS TOWERرا در GOOGLE جستجو کنیم ، دهها صفحه از سایت های معتبر خواهد آمد . در این سایت ها از جمله می خوانیم :

برج بي نام ترانگو اولين بار 36 سال پيش توسط كوهنوردان انگليسي و برج بزرگ ترانگو اولين بار 35 سال پيش توسط كوهنوردان آمريكايي صعود شد . از آن زمان تا كنون مجموعه برجهاي ترانگو بارها و بارها توسط كوهنوردان كشورهاي مختلف صعود شده است . مسيري كه ديواره نوردان ايراني در تیرماه 1391 صعود كرده اند 25 سال پيش توسط كوهنوردان اسلوونيايي صعود شده است . شش سال پيش نيز دو کوهنورد مرد اسلوونیایی به اسامی Andrej Grmovsek و Silvo Karo برج بي نام ترانگو را در تاريخ 8 سپتامبر 2006 به شيوه آلپي و يك روزه صعود كردند . همچنین در همین ایام سه کوهنورد زن اسلوونیایی ظرف سه روز از تاریخ 7 تا 9 سپتامبر 2006 این برج را به شیوه آلپی صعود کردند . این صعود ها صرفا نمونه هایی از صعودهای مکرر انجام شده برروی برج بی نام ترانگو می باشند .

توجه داشته باشيم صعودهای که در حال حاضر انجام می شوند به لحاظ توسعه تجهیزات و لوازم فنی ، پوشاک ، هواشناسی ، سیستم های ارتباطی و رسانه ای مطلقا قابل مقایسه با صعودهای انجام شده در 25 یا 36 سال پیش نیست . بعلاوه در سطح ملی ، کشوری مثل كشور اسلووني در اشل كتابهاي درسي دبيرستاني يك كشور ميكروسكوپي است . جمعيت آن حدوداً 2 ميليون نفر و مساحت آن حدودا 20 هزار کیلومتر مربع است . به عبارت ديگر اسلووني به لحاظ جمعيت يك چهلم ايران و به لحاظ مساحت يك هشتادو سوم ايران است . آنها نه تاریخ ما را دارند و نه جغرافیای مارا و نه چاههای نفت ما را و شاید هم به همین دلایل ادعاهای ما را هم ندارند . بدين ترتيب كاملاً واضح است كه هیچ شاخ غولی شکسته نشده ، برج بی نام ترانگو یک عارضه زیبای طبیعی است که 36 سال پیش توسط کوهنوردان انگلیسی و سپس بارها توسط کوهنوردان زن و مرد کشورهای مختلف صعود شده است . از برج عاج پایین بیاییم و برج بی نام ترانگو و صعودش را همانگونه که هست ببینیم .

http://en.wikipedia.org/wiki/Trango_Towers

/http://www.climbing.com/news/hotflashes/nameless06/

http://www.climbandmore.com/climbing,248,0,1,news.html

 

Aleksandra Voglar, Tina Di Batista, and Tanja Grmovsek after their alpine-style ascent of Nameless Tower.

Photos courtesy of Andrej Grmovsek

!! نوشته شده توسط عزیز | 9:41 | چهارشنبه بیست و هشتم تیر 1391 • 32 نظر

تبریک ! برج بی نام ترانگو صعود شد .

حسب اطلاع ، دیواره نوردان پر انگیزه کشورمان برج بی نام ترانگو را صعود کردند . این صعود را به اعضای تیم و به جامعه کوهنوردی کشورمان تبریک می گوییم .

!! نوشته شده توسط عزیز | 18:19 | شنبه بیست و چهارم تیر 1391 • نظر بدهید

نه ، نانگاپاربات هنوز از یال مازینو صعود نشده !

آخرین خبر آن است که تیم به دو گروه تقسیم شده است . " کتی " به ارتفاعات پایین تر برگشته اما " سندی " و "ریک " هنوز در تلاش برای رسیدن به قله هستند .

http://www.planetmountain.com/english/News/shownews1.lasso?l=2&keyid=39781

!! نوشته شده توسط عزیز | 17:53 | شنبه بیست و چهارم تیر 1391 • نظر بدهید

نانگاپاربات از یال مازینو صعود شد

یال مازینو طولانی ترین یال 8000 متری هاست . این یال تیغه ای بیش از 10 کیلومتر طول دارد و دارای 8 قله 7000 متری است ، و مشرف به 2 رخ معروف و خطرناک دایامیر و روپال ، و فاقد مسیر فیکس و کمپ های فیکس می باشد . سال ها بود که کوهنوردان صاحب نام در صدد بودند تا این یال (در واقع این خط الراس ) را پیمایش نمایند ، اما سرانجام کتی او دوود ، سندی آلن و ریک آلن همراه با سه شرپا و با کمترین تجهیزات و بدون اکسیژن موفق به انجام این کار و صعود به قله نانگا پاربات شدند .

این صعود یکی از بزرگترین چالش های انجام شده در هیمالیا می باشد .

http://www.planetmountain.com/english/News/shownews1.lasso?l=2&keyid=39759#

!! نوشته شده توسط عزیز | 8:30 | پنجشنبه بیست و دوم تیر 1391 • نظر بدهید

مطالب پیشین - نوشته شده در همخانه ها - خرداد 91

 از صعودهای توریست کوهنوردان تا صعودهای درخشان در بهار 2012

توریست کوهنوردان باتجربه والبته اکثرا بی تجربه ، از جوانان جویای نام گرفته تا مادر بزرگ های بی ادعا ( از جمله ژاپنی ۷۳ ساله! ) به کمک کپسولهای اکسیژن، طنابهای ثابت، نردبانها ، و شرپاهای قدرتمند سرانجام از مسیر های طناب پیج شده بالا رفتند و سپس پایین آمدند و نهایتا به کشور هایشان برگشتند . بعضی از آنها در کشورشان شیرزن و شیرمرد و.... لقب گرفتند و صعود آنها افتخار ملی به حساب آمد . اما برای اکثر این توریست کوهنوردان صعود هایشان صرفا یک خاطره است که احتمالا در میهمانی های دوستانه یادی از آن خواهند کرد .

حالا سر و صدا و هیاهوی صعود های بهاره هیمالیا خوابیده و تا بهار آینده خبری ازصف های میلیون دلاری در مسیر اورست نخواهد بود . کوهنوردی مدرن جهان امروز نه تنها هیچ توجه ای به این صعود ها نکرد بلکه بزرگانی چون مسنر به شدت آنرا محکوم کردند و خواستار توقف این صعودها شدند . جامعه جهانی کوهنوردی این صعود ها را نه افتخار ملی می داند و نه افتخار شخصی ، برعکس اساسا آنرا ضدکو هنوردی و مخرب محیط زیست به حساب می آورد .

کوهنوردی مدرن جهان امروز اما خوشحال است که در همین فصل صعود های موفق و درخشانی داشته است ؛ از جمله :

http://www.thebmc.co.uk/young-french-quartet-on-latok-ii

http://www.alpinist.com/doc/web12s/newswire-french-latok-iii

۱ - یک تیم جوان فرانسوی موفق شد از تاریخ ۳ تا ۶ جون ۲۰۱۲ یک مسیر جدید طولانی وترکیبی ؛ ترکیبی از یخ و برف و سنگ ؛ به طول 2000 متر را به شیوه آلپی در رخ جنوب غربی لاتوک 2 ( به ارتفاع 7108 متر ) دررشته کوه قرا قروم پاکستان گشایش نماید . آنتونی بلتون ، پیر لابر ، ماتیو من دیه ، سباستین راتال برای هم هوایی فقط یک شب فرصت داشتند تا در ارتفاع 5800 متری بسر برند . ده روز بود که هوا برفی بود اما آنها در یافتند که پنجره ای از هوای خوب برای سه روز گشوده خواهد شد . اگر چه سه روز کافی نبود اما آنها به پای دیواره رفتند . روز اول و دوم مسیر با شیب زیاد وترکیبی از یخ و برف و سنگ بود . آنهاشبها را درهوایی سرد و سخت و در فضایی بسیار باریک بیواک کردند . روز سوم ساعت 2 صبح بیدار شدند و با صعود از مسیری ترکیبی ساعت 2 بعد از ظهر به یال قله ، و نهایتا با دو طول طناب دیگر خودرا به فلات قله در ارتفاع 6700 متری رساندند . کوله پشتی و ابزار فنی خودرا همانجا باقی گذاشتند و به قله فرعی در ارتفاع 7020 متری صعود کردند . قله اصلی در ارتفاع 7108 متری قرار داشت اما به دلیل کمی وقت و با رسیدن طوفان ، آنها همانجا را قله جنوبغربی نامیدند و با نگرانی از بهمن و طوفان بسرعت قله فرعی را ترک کردند . بیواک آنها اینبار در کارگاه بود و در بستری معلق ، با وجود این هریک مراقب دیگری بود تا در خواب معلق مشکلی برای خود ایجاد نکند . آنها نهایتا ساعت 1 بعد از ظهر به بیس کمپ رسیدند . تیم جوان فرانسوی مسیر خودرا "قضیه درد " نامیده و درجه آنرا M5 و ED1 تعیین کرده است .

http://www.thebmc.co.uk/new-route-on-polar-sun-spire?s=4

۲ - كوهنوردان و ديواره نوردان كهنه كار لهستاني مارك راگانويچ و ماريسن تومازوسكي از 14 آوريل تا 7 مي امسال مسير سومي راروي رخ شمالي يكي از شاخص ترين برجهاي سنگي جهان به نام پولارسان اسپاير گشودند.

برج هاي سنگي پولارساين اسپایر در ساحل شرقي جزيره بافين در شمال كشور كانادا و در منطقه قطب شمال قرار دارند. اولين مسير روي اين برج سنگي در سال 1996 توسط كوهنوردان امريكايي گشوده شد. صعود آنها 36 روز طول كشيد كه 25 روز آنرا روي ديواره بودند . در چه سختي مسير V II5.11A4WB تعيين شد كه در آن زمان بدون هيچ ترديدي يكي از سخت ترين صعود هاي جهان بحساب مي آمد.

مسير دوم در سال 2000 از 8 تا 26 مارس توسط كوهنوردان نروژي گشايش يافت.

مسير سوم اما امسال توسط تيم لهستاني بين دو مسير قبلي گشوده شده است . تيم لهستاني 13 آوريل به پاي ديواره رسيد و روز بعد صعود خود را شروع كرد. آنها در شرايط بسيار سرد و سخت و در محيطي يخ زده و با دماي منفي 20 درجه ، 24 روز روی دیواره تلاش کردند و سرانجام به قله رسيدند.

تيم لهستاني مسير خود را سوپر بالانس ناميده است ، با 37 طول طناب و ۳۰كارگاه و 15 رايوست.

!! نوشته شده توسط عزیز | 15:44 | شنبه بیست و هفتم خرداد 1391 • آرشیو نظرات

مطالب پیشین - نوشته شده در همخانه ها - اردیبهشت 91

 32 روز روی دیواره بلند

http://www.climbing.com/news/hotflashes/silvia_vidal_32_days_on_a_big_wall

زمان صعود : ۸ فوریه تا ۱۰ مارس ۲۰۱۲ ( ۱۹ بهمن تا ۲۰ اسفند ۱۳۹۰ )

سیلویا ویدال ، سنگنورد سولیست و برجسته اسپانیایی طی ۳۲ روز روی Serrania Avalancha در پاتاگونیای شیلی موفق به گشایش ۱۳۰۰ متر مسیر با درجه A4 5.10C شد . در طي اين مدت ويدال هرگز فرود نيامد و با جهان خارج نيز هيچ تماسي نداشت.

در خلال اين مدت ويدال 16 روز را یکسره در كارگاه معلق خود به سر برد . به دليل بارش بارانهاي مداوم نه مي توانست صعود كند و نه مي توانست حتي حركت كند . گاهي باران شكل ديواره را عوض ميكرد : يك قيف طبيعي تبديل به يك آبشار مي شد . ويدال مي گويد : در خلال اين ايام من بارها ترديد كردم كه آيا به قله خواهم رسيد و يا حتي آيا مي توانم فرود بيايم.

براي رسيدن به پاي ديواره ، ويدال با قايق از يك درياچه عبور كرد و بعد ، از جنگلي انبوه و نهايتاً از دو رودخانه گذشت . قبلاً يك مسير روي ديواره وجود داشت اما ويدال اولين كسي است كه پا به قله بكر این دیواره گذاشته است .

بعد از رسيدن به قله ، ويدال يك هفته وقت صرف كرد تا كوله پشتي هاي خود را با وزن ۸۰ پوند به پايين بياورد . بارش هاي سنگين و مداوم عبور از دو رودخانه را غير ممكن كرده بود و او مجبور شد۴ روز صبر كند تا بتواند از رودخانه ها عبور كند .

صعودي چنين طولاني و در مكاني چنين پرت و تنها ، کاري نيست كه هر سنگنوردي قادر به انجام آن باشد . ويدال مي گويد : تجربه تنها بودن روي ديواره اي پرت و دورافتاده و آن هم در چنگال هواي ناسازگار اهمیت و ارزشی به مراتب بيشتر از خود صعود دارد .

سيلويا در جولاي ۲۰۰۷ظرف ۲۱ روز مسير "زندگي،ياس بنفش"به طول ۸۷۰ متر و با درجه A4/6a را در جبهه شمال شرقی شیتون اسپایر(قله ای در پاکستان به ارتفاع ۵۸۸۵ متر) گشود . او البته به قله نرسید زیرا صعود ترکیبی سنگ و یخ برای سنگنوردان سولیست چندان ایده آل نیست !

بعضی از اولین صعود های ویدال چنین است : صعود رخ شرقی هاس کاران نورث در کشور پرو با درجه +A3/6a - صعود ترامونتانا با درجه +A4+/7a درمایورکا در سال ۱۹۹۸- صعود سارگانتانا با درجه VI A4 5.9به طول ۵۶۰ متر روي ديواره هاف دام،يوسي ميتي در آمريكا در سال ۱۹۹۷

!! نوشته شده توسط عزیز | 15:2 | شنبه نهم اردیبهشت 1391 • آرشیو نظرات

قله های 8000 متری و چاههای وارونه !

تقدیم به رضا زارعی کوهنورد ملی و کوهنویس فرهیخته کشورمان و با درک تلاش های او جهت شناساندن کوهنوردی مدرن جهان امروز

هیاهوی صعودهای بهاره 8000 متری ها خیلی پر سر و صداست . از جوانان جویای نام گرفته تا پدر بزرگ ها و مادر بزرگ های هفتاد و اندی سال همه و همه در صددند تا کاری بکنند ، نامی یا رکوردی به دست آورند . می توان به چند وبلاگ یا وبسایت داخلی یا خارجی مراجعه کرد و با اسم و رسم این آدمها آشنا شد .

چادرشان را شرپاها بر پا می کنند ، غذایشان را شرپاها آماده می کنند ، طنابهای ثابت و نردبان های صعود شان را شرپاها نصب می کنند ، سیلندر های اکسیژن و کوله پشتی هایشان را شرپا ها حمل می کنند و......و...... آنها با صرف هزینه های مالی زیاد ، حتی اگر شده روی کول شرپاها سوار شوند ، قصد دارند تا قله های بیرون و درون خودرا یکجا صعود کنند .

کاملا واضح است که صعودهای این توریست کوهنوردان با هیچیک از معیار ها و ملاک های کوهنوردی مدرن جهان امروز انطباق ندارد .

با وجود همه ی اینها باید شاکر بود ! هم از کوههای 8000 متری ، هم از توریست کوهنوردان جویای نام ، و هم از صنعت توریسم کوهنوردی . مردمان فقیر نپال و تبت چاههای نفت ندارند . بنظر میرسد 8000 متری ها برای مردم کوهپایه همان چاههای وارونه هستند . چاههایی که با جذب "توریست کوهنورد" درآمدی هر چند اندک برای ساکنین خود فراهم می کنند .

ضمنا باید شاکر باشیم که 8000 متری ها تا حدود زیادی باعث رشد کمی ( و نه کیفی ) کوهنوردی کشورمان شده اند . و نیز توجه داشته باشیم که در هیاهوی صعود های بهاره 8000 متری ها "آموزه ها" و همچنین "صعود های شاخصی" وجود دارند که از نگاه کوهنورد فرهیخته مان آقای رضا زارعی دور نمی مانند . این آموزه ها و صعود های شاخص را می توان در وبلاگ کوه قاف پیگیری کرد .

تصویر بیس کمپ اورست از eightsummits.com . و با تشکر از sulduz club

!! نوشته شده توسط عزیز | 10:56 | پنجشنبه هفتم اردیبهشت 1391 • آرشیو نظرات

مطالب پیشین - نوشته شده در همخانه ها - فروردین 91

عروسی در قطب شمال

تقدیم به همه ی عاشقان یخ و زندگی

همخانه ای های عزیز ! زمستان را با همه ی سختی هایش ، با همه ی بیم و امید هایش ، در نشست های هفتگی سه شنبه شب ها در خانه کوهنوردان تهران ، از آلاسکا تا نانگا ، ازکی 2 تا گاشربروم 1 سپری کردیم . با ویتالی در کی 2 ، با نیسار و هالن و گرفرید گوشل در گاشربروم 1 مرزهای هستی و نیستی را پیمودیم ، ما در این سوی مرز و آنها درآن سوی مرز .......

و حالا زمستان رفته است . زندگی جریان دارد . اینک بهار است . فصل زایش و رویش . به عروسی می رویم ! عروسی در قطب شمال :

http://www.explorersweb.com/polar/news.php?id=20763

بورگ او سلند Borge Ousland کاشف کهنه کار نروژی مطابق سنت های کلیسای لوتری ( لوتر بنیانگذار پروتستانیزم است ) و در حضور کشیش ، و در کنار شمع و صلیبی که با اسکی ها ساخته بودند در قطب شمال جغرافیایی ( و نه قطب شمال مغناطیسی ) با خانم هیگ Hege ازدواج کرد .

بورگ لباس ملی نروژی به تن داشت و عروس خانم لباسی گرم و بلند و سفید پوشیده بود .

این زوج از لانگ یربین ، اسوالبارد Longyearbyen Svalbard به ایستگاه یخ بارنیو Barneo Ice Station پرواز کرده بودند و از آنجا با یک هلی کوپتر روسی 8 - MI عازم قطب شمال شدند . مراسم ازدواج فقط 30 دقیقه طول کشید . بعد از مراسم ، شامپاین سرو شد همراه با نمایشی از آتش بازی .

هوا در منطقه بارنیو که در 5/44 مایلی قطب شمال واقع شده در روز ازدواج شفاف بود ، دما منفی 23 درجه ، سرعت باد غربی 8/10 کیلومتر در ساعت ، و مختصات جغرافیایی محل ازدواج 89 درجه و 36 دقیقه شمالی ، و 7 درجه و 34 دقیقه شرقی بود !

بورگ اوسلند در سال 1994 اولین کسی بود که به صورت انفرادی ( solo ) از خشکی به قطب شمال اسکی کرد . او با کایت – اسکی اقیانوس قطب شمال را از روسیه تا کانادا از مسیر قطب شمال پیمود و همین کار را از جزیره برکنر Berkner Island تا مک مردو McMurdo در قاره قطب جنوب انجام داد .

بورگ اوسلند همراه با مایک هورن Mike Horn قطب شمال را در فصل زمستان بدون کمک و حمایت پیموده است . آنها 22 ژانویه 2006 استارت زدند و 23 مارس ( یعنی 2 ماه بعد ) به قطب شمال رسیدند . در این موقع تنها 2 روز بود که قطب شمال رنگ آفتاب را به خود می دید . بورگ اوسلند اکسپدیشن های دیگری نیز داشته است ، از جمله اسکی در آیس کیپ در پاتا گونیای شمالی و جنوبی ، اسکی در لند ژوزف فرانس ، و نیز کشتی رانی در مدار قطب شمال .

!! نوشته شده توسط عزیز | 22:13 | شنبه بیست و ششم فروردین 1391 • آرشیو نظرات

8000 متری ها - صعودهای بهاره - 2012

توریست کوهنوردان و نیاز به یک تحلیل روانشناختی

http://www.explorersweb.com/everest_k2/news.php?id=20733

حسب اعلام سایت ExWeb از ابتدا ی بهار امسال ده ها اکسپدیشن کوهنوردی از سراسر دنیا عازم 8000 متری های نپال و پاکستان شده اند .

براساس نظر ExWeb تلاش های قابل توجه به شرح ذیل می باشند . این تلاش ها صرفا قابل توجه اند و نه لزوما شاخص :

- تیم روسها مسیر ی نو برای رسیدن به قله اورست خواهند گشود .

- چاد کلوگ امریکایی ، صعودی سرعتی و بدون اکسیژن بر روی اورست خواهد داشت .

- بیل بورک امریکایی 63 ساله قرار است در یک فصل قله اورست را هم از جبهه جنوبی و هم از جبهه شمالی صعود کند .

- کنراد آنکر و کوری ریچارد در جبهه غربی اورست به شیوه آلپی تلاش خواهند کرد . این جبهه 20 سال است که صعودی به خود ندیده است

- کارلوس سوریا 73 ساله کوهنورد معروف اسپانیایی در آناپورنا تلاش خواهد کرد .

....

ایرانی ها و 8000متری ها در بهار 2012

حسب اعلام باشگاهها و وبلاگ های کوهنوردی ، فعلا 17 کوهنورد ایرانی بر روی 5 قله 8000 متری در نپال تلاش می کنند :

اورست ، 8848 متر – 4 نفر

ماکالو ، 8463 متر – 5 نفر

دائولاگیری ، 8167 متر – 3نفر

ماناسلو ، 8163 متر – 3 نفر

آنا پورنا ، 8091 متر- 2 نفر

از میان این قله ها سخت ترین آنها آنا پورنا است . در هر حال کوهنوردان ایرانی از مسیرهای عادی صعود خواهند کرد .

به نظر میرسد تعداد زیادی از کوهنوردان حاضر در منطقه ، اعم از ایرانی و خارجی ، در واقع توریست کوهنوردانی هستند که از مسیر های عادی و نرمال و بدون هیچگونه خلاقیت و نوآوری ، و با استفاده از حد اکثر امکانات مالی ، تجهیزات فنی و نیروی انسانی ( شرپا ها ) و با صرف زمان زیاد قصد دارند که به قله های موردنظر خود برسند . بدیهی است "کوهنوردی مدرن جهان امروز" به اینگونه صعود ها توجه چندانی ندارد .

واما یک نگاه دقیق و دو سئوال مهم : 17 ایرانی و 5 قله 8000 متری و عبور از مسیر های عادی و تکراری ! غیر از ایران چند کشور دیگر در 8000 متری های نپال چنین آماری دارند ؟ و آیا این امر نیاز به یک تحلیل روانشناختی و جامعه شناختی ندارد ؟ امید و آرزو برای کمی خلاقیت و انجام کارهای نو برروی حتی ارتفاعات کوتاه تر .

!! نوشته شده توسط عزیز | 22:14 | چهارشنبه بیست و سوم فروردین 1391 • آرشیو نظرات

ماجراجویی-به سوی قطب شمال(14)

پرواز

اول مارس - 13 فروردين ؛ 23:8

یکشنبه - بعد از بازي موش وگربه با هوا ، سرانجام پنجره اي مناسب از هواي خوب براي پرواز پيدا شد . خلبان ها بعد از چرخشي بر فراز درياي قطبي بالاخره در 5/3 مايلي شمال كمپ ريون و مد فرود آمدند . بعد از برقراري تماس،ريون و مد كمپ را به سرعت جمع كردند و به طرف هواپيما اسكي كردند.

هواپيما بعد ازدو ساعت و نيم از روي يخ پرواز كرد.انتظار مي رود ساعت22:50به يوركا برسند و به منظور معاينه پزشكي ريون و مد مسير خود را تا رزولوت ادامه دهند.

اطلاعات بيشتر فردا

!! نوشته شده توسط عزیز | 12:38 | دوشنبه چهاردهم فروردین 1391 • آرشیو نظرات

ماجراجویی - بسوی قطب شمال ( 13 )

تغییرهوا یا نه

http://polfarer-blog.dev.preform.no/index

31 مارس – 12 فروردین ؛ 17:42

روز سیزدهم - پازل هوا برای خروج ریون و مد فعال است . هوا در منطقه برای فرود هواپیما و سوار کردن آنها خوب است : سرد ، صاف ، میدان دید عالی و بدون باد . هواپیمای Ken Borek دیشب خلیج رزولوت Resolute Bay را به مقصد یورکا Eureka ترک کرد . ( یورکا منطقه ای است در شمال کانادا بین رزولوت و محل استقرار ریون و مد در دریای قطبی . در این منطقه هواپیما برای سوخت گیری مجبور به توقف است ) . متاسفانه امروز صبح هوا با برف و باد رو به خرابی گذاشت . بنابراین هواپیما تا زمان مناسب متوقف خواهد بود .

پیش بینی وضع هوا در یورکا همین است ، بعلاوه این احتمال وجود دارد که ابر و مه و باد در روز یکشنبه کمی بیشتر شود . این یک پازل است . باید مترصد گشایش پنجره ای کوچک از هوای مساعد بود و از همین گشایش کوچک استفاده کرد .

برای موفقیت آنها دعا می کنیم . (( برای نمایش این دعا ، با توجه به سنت های آنها و با توجه به اینکه انگشتان دست آنها دچار سرما زدگی است بنابر این باید از انگشتان پا استفاده کرد !! :

. We are keeping our fingers (eh – sorry, toes) crossed ))

!! نوشته شده توسط عزیز | 16:4 | یکشنبه سیزدهم فروردین 1391 • آرشیو نظرات

ماجراجویی - بسوی قطب شمال ( 12 )

شست ها پایین ! - جواب منفی !

30 مارس – 11 فروردین ؛ 21:00

روز دوازدهم – خبر های نه چندان خوب . در طول 24 ساعت گذشته سرما زدگی انگشتان شست مد بدتر شده است . تیم متفقا به این نتیجه رسیده که ادامه مسیر ریسک بالایی دارد ، بنابراین ادامه مسیر بسوی قطب شمال پایان یافته است . در حال حاضر ریون و مد درجستجوی مکان مناسبی برای فرود هواپیما هستند . امیدواریم آنها فردا یا یکشنبه بتوانند پرواز کنند .

هوا خوب و صاف است ، از باد و سرما خبری نیست . با وجود این و با توجه به اینکه ممکن است هوا روز شنبه یا یکشنبه تغییر کند ، ما امیدواریم امکان پرواز هواپیما هر چه سریعتر فراهم شود .

!! نوشته شده توسط عزیز | 11:37 | شنبه دوازدهم فروردین 1391 • آرشیو نظرات

ماجراجویی - بسوی قطب شمال ( 11 )

مانع بعدی

29 مارس – 10 فروردین ؛ 17:17

روز یازدهم – آبراهی که آنها شب گذشته در کناره آن کمپ زده بودند صبح روز بعد کاملا یخ نزده بود و خوب فریز نشده بود .نقطه ای که آنها قرار داشتند تنها محل عبور از آبراه بود و عبور از آن به معنای بای پس کردن 100 تا 150 کیلومتر از مسیر بود . پس از چند بار تست و برسی آنها به این نتیجه رسیدند که می توانند از آبراه عبور کنند . لباسهای غواصی را پوشیدند و به درون آبراه خزیدند و از روی یخ های شناور که با هرگام آنها بالا وپایین میرفت عبور کردند . درآنسوی آبراه آنها به مسیر خود ادامه دادند و تقریبا 20 کیلومتر پیش رفتند و کمپ زدند . حالا مسیر آنها مستقیما بطرف شمال است و لی صبح فردا با آبراه بزرگ دیگری مواجه هستند . امیدواریم هوای سرد و آرام این آبراه را فریز کند .

مد دستش را گرم و خشک نگه داشته است .انگشتان شست بهبود نبافته اند ، و البته خیلی زود است که بگوییم مشکل انگشتان جدی است یا خیر . حالا خیلی از آبراه ها به اندازه بادی که انتظار می رود روز یکشنبه در منطقه جریان داشته باشد دردسرساز نیستند .

!! نوشته شده توسط عزیز | 23:40 | جمعه یازدهم فروردین 1391 • آرشیو نظرات

ماجراجویی - بسوی قطب شمال ( 10 )

عبور از کناره ها

28 مارس – 9 فروردین ؛ 23:32

روز دهم – همین که ما کمی ریلکس کردیم و کمی در آرامش و آسایش بودیم ، دریای قطبی بازی درآورد . زمین مادر Mother Earth ، بازیگر ماهر و مکاری است . این لامصب حیله گر ، همیشه چند تا آس در آستین خود دارد .

ریون و مد در مسیر خود بسمت قطب پس از چند ساعت راهپیمایی به موقعیتی وحشتناک رسیدند . وحشتناک ؛ موقعیتی وسیع وگسترده و ترسناک که عبور از آن غیر قابل تصور بود . آنها با ارزیابی موقعیت به سمت شرق رفتند . بعد از 7 ساعت راهپبمایی ، شانس کوچکی پیدا شد ؛ منطقه ای صرفا به طول 60 تا 70 متر ؛ اما پر از یخ و برف و برفاب که نه می توانستی در آن پارو بزنی و نه می توانستی شنا کنی . آنها کمپ زدند !

آسمان خیلی صاف ، هوا عالی و شدیدا سرد بود . بنابراین آنها امید وار شدند که یخ به اندازه کافی فریز خواهد شد و در نتیجه می توانند از آن منطقه عبور کنند . اما این بخش خوب سرما بود ، بخش بد و نا خوشایند آن ، سرمازدگی همراه با تاول انگشتان شست مد بود که ادامه کار را کمی مشکل کرده ، و البته هنوز زود است که بگوییم سرمازدگی چقدر جدی است . درهرحال آنها مجبورند که از خود مراقبت کنند و زخمهایشان را مداوا نمایند .

پی نوشت : عکسی که می بینید عکس ارسالی ریون ومد نیست . یک عکس ماهواره ای است . ریون و مد در موقعیت 84 درجه شمالی هستند . هیجان ودلهره فردا ادامه خواهد داشت . آیا آنها به باشگاه خاصی خواهند پیوست ؟!

!! نوشته شده توسط عزیز | 13:48 | پنجشنبه دهم فروردین 1391 • آرشیو نظرات

ماجراجویی - بسوی قطب شمال ( 9 )

طولانی شدن فاصله

http://polfarer-blog.dev.preform.no/index

27 مارس – 8 فروردین ؛ 17:20

پیامی که آنها امروز صبح گذاشته بودند همش قطع و وصل بود ؛ اما با سرهم کردن جملات می شد چیزی فهمید . امروز هوا خوب ، میدان دید عالی و آفتاب فوق العاده بوده است ، و ما فکر می کنیم که آنها باید حدود 25 کیلو متر طی کرده باشند و بنا براین روز رضا یت بخشی داشته اند . امیدواریم فردا اطلاعات بیشتری بدست بیاوریم .

جهت اطلاع خوانندگان محترم یاد آور می شود که ریون و مد حداقل تجهیزات را با خود حمل میکنند . آنها فاقد PDA ( یک نوع رایانه جیبی کوچک ) برای ارسال عکس می باشند . عکس هایی که می بینید مربوط به تمرینات آنها در سال قبل دراطراف بارنیو است . تجهزات ارتباطی و راهبری آنها عبارت است از :

یک Emergency Beacon - یک نوع چراغ راهنما با امواج رادیویی

یک Solar Tracker - یک نوع ردیاب خورشیدی

یک Iridium - یک نوع سیستم ارتباط ماهواره ای سلولی برای ارتباط تلفنی با هر کجای جهان

ریون و مد هر روز صبح روی دستگاه پیامگیر ما پبام می گزارند و گزارش پیش رفت خود را می دهند، همین .

 

!! نوشته شده توسط عزیز | 23:34 | سه شنبه هشتم فروردین 1391 • آرشیو نظرات

ماجرا جویی - بسوی قطب شمال ( 8 )

یک روز زیبا

http://polfarer-blog.dev.preform.no/index

26 مارس – 7 فروردین ، 3:24

روز هشتم - بجه ها مجددا توانستند 20 کیلومتر دیگر بپیمایند ، محکم و استوار . روز فوق العاده ای بود و آنها موفق شدند از خیلی از موانع و از خیلی از مسیر های سخت بگذرند . ریون و مد حالا کاملا روی فرم هستند ؛ سالم و خوش بنیه ؛ و مشتاق ، که برنامه هایشان را همانطور که همه انتظار داریم انجام دهند .

تجهیزات و لوازم آنها امتحان خود را پس داده اند و بسیار خوب کار می کنند . ریون و مد از نقطه ای که قبلا اکسپدیشن های ناکام از آ ن نقطه بر گشته بودند عبور کرده اند و بنابراین احساس خوبی دارند . آنها کمپ خود را در موقعیت 83 درجه و 48 دقیقه N ، و 77 درجه W برپا کرده اند .

!! نوشته شده توسط عزیز | 12:1 | سه شنبه هشتم فروردین 1391 • آرشیو نظرات

ماجرا جویی - بسوی قطب شمال ( 7 )

مرتعش ؛ اما غیر فعال !

http://polfarer-blog.dev.preform.no/index

26 مارس – 7 فروردین ؛ 02:22

روز هفتم – پیام گیری در اوائل صبح امروز به آ سانی انجام نشد . تلفن ماهواره ای کاملا خراب بود . در هر حال ، ریوند و مد دیروز 19 کیلومتر پیموده اند . و این نشان می دهد که حال و روز آنها در حال بهتر شدن است و دارند به ریتم مناسب خود می رسند و با سرما خود را تطبیق میدهند .

در مجموع پیش رفت آنها خوشحال کننده است و ما امید واریم که بتوانند این وضعیت را حفظ کنند تا به یخ بهتر برسند .

!! نوشته شده توسط عزیز | 11:53 | سه شنبه هشتم فروردین 1391 • آرشیو نظرات

جایزه کلنگ طلایی 2012

دریافت کنندگان جایزه کلنگ طلایی 2012

(1) کی 7 غربی در پاکستان . (2) ساسر کانگری 2 در هندوستان .

http://www.planetmountain.com/english/News/shownews1.lasso?l=2&keyid=39339

بیستمین مراسم جایزه کلنگ طلایی از تاریخ 21 ماس تا تاریخ 24 مارس در دو شهر شامونی فرانسه و کرمایور ایتالیا در پای مون بلان برگزار شد . دیشب ( 24 مارس – 5 فروردین 91 ) هیات بین المللی داوران به ریاست مایکل کندی آمریکایی جابزه خود را به دو صعود کی 7 غربی و ساسر کانگری اعطا کرد . ضمنا هیات داوران صعود توره ایگر آرژانتین را بعنوان صعود سوم و یک نگاه ویژه برگزید .

هیات داوری تاکید می کند که با برگزاری مراسم جشن کوهنوردی ماجرا جویانه و شجاعانه ، و با اعطای جایزه کلنگ طلایی بتواند الهام بخش نسل های فعلی و آینده کوهنوردان باشد تا با اشتیاق ، و با احترام ، و با تواضع و فروتنی کوهنوردی کنند . به همین منظور هیات داوری تصمیم گرفت ؛ نه درفضایی از رقابت و مسابقه ؛ بلکه در تقویت و ترغیب هدف های مشترک و ارزش های عمومی جامعه جهانی کوهنوردی ، دو صعود از شش صعود نامزد شده را برجسته تر کند . ( به عبارت دیگر هیات داوری براساس مشی خود که منبعث از روح کوهنوردی است ، هیچ صعودی را بعنوان بهترین یا برترین صعود اعلام نکرد ، بلکه صرفا دو صعود را به تعبیر خود HIGHLIGHT کرد ) .

1 - کی 7 غربی- پاکستان – 6615 متر . کوهنوردان : نژک مارکیک و لوکا استرازا از کشور اسلوونی

این سومین صعود قله کی 7 ؛ و اولین صعود آن از رخ شمال غربی با 1600متر مسیر ترکیبی بود . صعود ، سه روزه انجام شد . کوهنودان جوان اسلوونیایی کوهنوردی را در کوههای کشور خود تجربه کرده بودند ؛ با وجود این در اولین تجربه هیمالیا نوردی توانستند از بالاترین تکنیکهای کوهنوردی بهره ببرند . صعود کی 7 از رخ شمال غربی با چالشی همراه با کشف و جستجو ، و با استفاده از حداقل تجهیزات توسط یک تیم غیر حرفه ای صورت گرفت .

2 - ساسرکانگری 2 –هندوستان – 7518 متر . کوهنوردان : مارک ریچی ، استیو اسون سون ، فردی ویلکینسون از کشور آمریکا

صعود قله ساسر کانگری ( که تا کنون صعود نشده بود ) یک نمونه کامل از کوهنوردی جستجوگرانه کلاسیک است که به شیوه آلپی وسبکبار در ارتفاعات بلند انجام شده است . قله ، از مسیر شیب تند 1700متری جنوب غربی و با مشکلات سخت و متمرکز شده در بخش بالایی آن بعد از 4 روز و 3 شب مانی ( بیواک ) صعود شد . تجربه و مهارت ارزشمند تیم آنها را قادر کرد تا اولین صعود این قله را به شیوه آلپی و سبک بار و با استفاده از حداقل تجهیزات انجام دهند .

3 - توره ایگر – آرژاتتین - 2850 متر . کوهنوردان : بیورن ایوند آرتون ، اوله لید از کشور نروژ

صعود توره ایگر ، یک سطح جدید از یخ نوردی فنی در محیط کوهستان بود ؛ یک خلاقیت بزرگ وشگفت انگیز در یک مسیری بی مانند و غیر قابل تصور . و اینهمه ، میسر نمی شد مگر در پرتو موقع شناسی و شناخت وضعیت .

چند روز بعداز اعلام اسامی نامزدها ، بیورن ایوند آرتون در یک حادثه یخ نوردی در کشور نروژ به شکلی تراژیک جان باخت . اوله لید نیز نتوانست در مراسم جایزه کلنگ طلایی حضور یابد . برگزارکنندگان مراسم ، هیات داوری و کلیه نامزدها حمایت و همدردی خود را نسبت به اوله لید و تمامی جامعه کوهنوردی نروژ اعلام کردند .

پی نوشت : خوانندگان گرامی درصورت نیاز به تلفظ دقیق اسامی می توانند به پست قبلی کلنگ طلایی و حروف انگلیسی اسامی مراجعه کنند . با تشکر .

کوهنوردان اسلوونیایی و آمریکایی

ک 7 غربی - پاکستان

ساسر کانگری ۲ - هندوستان

توره ایگر - پاتاگونیا ، آرژانتین

!! نوشته شده توسط عزیز | 23:47 | یکشنبه ششم فروردین 1391 • آرشیو نظرات

ماجراجویی - بسوی قطب شمال ( 6 )

ریون و مد – پیشروی عالی

http://polfarer-blog.dev.preform.no/index

24 مارس – 5 فروردین ؛ 12:58

روز ششم - خبرهای خوب از بچه های محتاط و خوش بین . دیروز ، سرانجام آنها توانستند یک روز نرمال را گزارش کنند . آنها از ساعت 8 تا 17:30 توانستند 20 کیلومتر بطرف شمال بپیمایند وبه موقعیت 38 درجه و27 دقیقه شمالی برسند . شرایط عادی ، هوا دلپذیر ، روزی درخشان ، صاف ، بدون باد ولی بشدت سرد .

راههای تنفسی رو به بهبود است و ریتم تنفسی خوب ، شب ها کمی سرفه دارند اما مانع از استراحت آنها نیست .

!! نوشته شده توسط عزیز | 20:10 | شنبه پنجم فروردین 1391 • آرشیو نظرات

ماجراجویی - بسوی قطب شمال ( 5 )

بلعیدند ، اما نه همه را !!

http://polfarer-blog.dev.preform.no/index

23 مارس – 4 فروردین ; 15:30

روز پنجم – دیروز مطابق برنامه پیش رفت . ریون و مد ؛ سوپرمن های ما ؛ تمام روز درحال استراحت بودند . تنها کاری که کردند سرزدن به سورتمه بود و سبک کردن آن ! آنها 300 گرم ژل نروژی را بلعیدند ! و البته چیزی هم باقی گذاشتند .

امروز صبح ؛ بعد از داشتن یک شب خیلی سرد ؛ ریون و مد دو موضوع را گزارش کردند : (1) سرفه و راه های تنفسی آنها تحت کنترل و رو به بهبود است (2) صبح امروز هوا آفتابی ، سرد ، بدون باد و دلپذیر بود . بنابراین آنها در مسیر خود هستند و مانیز مشتاقانه در انتظار خبرهای بعدی آنها .

!! نوشته شده توسط عزیز | 23:12 | جمعه چهارم فروردین 1391 • آرشیو نظرات

ماجرا جویی - بسوی قطب شمال ( 4 )

سرفه ها قطع شدند ؟

http://polfarer-blog.dev.preform.no/index

22 مارس – 3 فروردین 91 - 07 : 18

روز چهارم ـ ریون و مد بعد از یک خواب شبانه خوب ، سرحال از خواب بیدار شدند و چند ساعت بعد تصمیم گرفتند سلانه سلانه جلو بروند . آنها بعد از 6 ساعت توانستند 8 کیلومتر بطرف شمال بپیمایند و کمپ خود را برقرار نمایند .

هر دو آنها حس خوبی داشتند ، پر از انرژی . اما با ورود به چادر سرفه های مد دوباره شروع شد ، و البته خوشبختانه سرفه ها قطع شدند و آنها توانستند خواب شبانه طولانی و خوبی داشته باشند .

هرچند درد و رنج سرما هنوز آزاردهنده است ، ولی ریون و مد امید وارند که فردا ، جمعه ، روز بهتری برای مبارزه آنها خواهد بود .

!! نوشته شده توسط عزیز | 0:12 | جمعه چهارم فروردین 1391 • آرشیو نظرات

کلنگ طلایی 2012 و نامزدها یش

اجتماع بزرگترین کوهنوردان جهان در پای مون بلان

http://www.pioletsdor.com/

تقدیم به کوهنورد فرهیخته رضا زارعی و ادای احترام به او که اولین بار جایزه کلنگ طلایی را از ایشان شنیدیم .

فستیوال بین المللی کوهنوردی دیروز 21 مارس ( چهارشنبه 2 فروردین ) در دو شهر شامونی فرانسه و کرمایور ایتالیا - در پای مون بلان – شروع شده و تا 24 مارس ( شنبه 5 فروردین ) ادامه خواهد داشت . امسال بیستمین سال برگزاری جایزه کلنگ طلایی می باشد . برنده یا برندگان جایزه روز شنبه 5 فروردین در شهر کرمایور معرفی خواهند شد . ضمنا جایزه یک عمر فعالیت کوهنوردی که امسال به نام جایزه والتر بوناتی نام گذاری شده به روبرت پاراگو فرانسوی اعطا خواهد شد .

برگشت به ریشه ها – امسال در حالیکه صعود یک مسیر 2850 متری بعنوان یکی از نامزدها انتخاب شده ، اما از هیچیک از اکسپدیشن های بزرگ و پرهزینه ، از هیچیک از قهرمان بازی های پر سروصدای کوهنوردی ، از هیچیک از 8000متری ها ، از اورست تا کی 2 ، از هیچکدام خبری نیست .

امسال ، سال برگشت به ریشه هاست ! سال توجه به اصول بنیادین کوهنوردی مدرن .

معیارهای انتخاب نامزدها :

- شیوه صعود ؛ آلپی و سبک بار

- روحیه جستجوگری ؛ نو بودن مسیر ، خلاقیت و نو آوری در صعود

- تاکید بر تجربه و مهارت

- عدم استفاده از نیروی انسانی زیاد ، از باربر ارتفاع بالا ، از اکسیژن مکمل ، از طناب های ثابت و..........

- شفاف بودن منابع مالی و تجهیزات مورد استفاده

- استفاده از حداقل منابع و تجهیزات

- احترام به اصول کوهنوردی ، به مردم ، به طبیعت ، به سایر کوهنوردان ، به باربران محلی

- احترام به نسل های آینده کوهنوردی و اینکه میراثی باقی بگذاریم که آنان نیز از کوهنوردی لذت ببرند .

هیات داوران - شامل یک آمریکایی ، یک روسی/ کانادایی ، یک اسپانیایی ، یک خانم آلمانی ، یک چینی و یک ایتالیایی به اسامی زیر :

Michael Kennedy (USA, alpinist), President of the 2012 Jury

Valeri Babanov - Russia/Canada, alpinist

Alberto Inurrategi - Spain, alpinist

Ines Papert - Germany, alpinist

Liu Yong - China, alpinist

Alessandro Filippini -Italy, journalist

مسیرهای صعود و نامزد های معرفی شده به شرح زیر می باشند:

1 – قله پوبدا ؛ 7439 متر ؛ قرقیزستان

New route: Dollar Rod on the north face of Pik Pobeda

Alpinists: Gennadiy Durov and Denis Urubko - Kazakhstan
Vertical Interval: 2,500m - ca 3,200m from base camp

Diffculty: 6a M4-M5 WI2
Date: 10th-15th August 2011 - base camp to summit

2 – ساسر کانگری ؛ 7518 متر ؛ هندوستان

First ascent: Saser Kangri II via the south-west face - The Old Breed

Alpinists: Mark Richey, Steve Swenson and Freddie Wilkinson - USA

Vertical Interval: 1,700m
Difficulty: W14, M3
Date: 21st – 24th August 2011 - base camp to summit

3 – کی 7 غربی ؛ 6615 متر ؛ پاکستان

New route: Dreamers of the Golden Caves on north-west face of K7 West
Alpinists: Nejc Marcic and Luka Strazar - slovenia

Vertical Interval: 1,600m
Difficulty: A15, M5, A2
Date: 6th-9th September 2011 - round trip from base camp

4 – زولیان شمال شرقی ؛ 6249 متر ؛ چین

First ascent: Xuelian North-East via the north-west ridge, Arete of Trust
Alpinists: Ales Holc, Peter Juvan and Igor Kremser - Slovenia

Vertical Interval: 2,400m
+Difficulty: A15, M5

Date: 27th – 31st July 2011 - round trip from an advanced base camp5

5 -مرو مرکزی ٬ 6310 متر ؛ هند

New Route: Shark’s Fin on Meru Central

Alpinists: Conrad Anker, Jimmy Chin and Renan Ozturk - USA

Vertical Interval: 1,400m
Difficulty: 6a, A4, W15, M6

Date: 21st September – 2nd October 2011 - base camp to summit

6- توره ایگر ؛ 2850 متر ؛ آرژانتین – پاتا گونیا

New route: Venas Azules on the south face of Torre Egger

Alpinists: Bjorn-Eivind Aartun and Ole Lied - Norway

Vertical: 950m of which 350m is new
Difficulty: M5, AI6 - 95°

Date: 25th-26th December 2011 - glacier to summit

!! نوشته شده توسط عزیز | 12:31 | پنجشنبه سوم فروردین 1391 • آرشیو نظرات

ماجراجویی - بسوی قطب شمال ( 3 )

ادونچریست های نروژی - ریون و مد

نفس تنگی !

http://polfarer-blog.dev.preform.no/index

21 مارس – 2 فروردین – 45 : 15

روز سوم – دیروز شروع کار برای ریون و مد گران تمام شده ، نه به دلیل فیریکی ،بلکه به دلیل غفلت از سرما . بیرون آمدن از اتاق هتل در خلیج رزولوت ( Resolute Bay ) ، و چند ساعت بعد ، اشتیاق حضور در دریای قطبی و در اعماق بادهای سرد قطبی نتیجه اش چیزی جز تحریک و سوزش گلو و ریه ها در مد نبوده است . بنابراین آنها به دلیل ریسک عفونت تصمیم گرفته اند استراحت کنند .

با چنین ریسکی در همین ابتدا ، شرایط کمی مایوس کننده است . البته آنها زمان دارند و باید دید در رورهای آینده اوضاع چگونه پیش خواهد رفت . با اینهمه ، توان جسمی و روحی آنها و تجهیزات شان عالی است .

!! نوشته شده توسط عزیز | 8:36 | پنجشنبه سوم فروردین 1391 • آرشیو نظرات

ماجرا جویی - بسوی قطب شمال - 1 و 2

ادونچریست های نروژی – ریون و مد ( Rune - Mads )

http://www.explorersweb.com/polar/news.php?id=20719

امسال قرار بود چند تیم ماجراجو از کشورهای نروژ ، ژاپن ، ایرلند و انگلیس راهی قطب شمال شوند . اما جز تیم دو نفره نروژی بقیه یا از تصمیم خود منصرف شدند یا ازپای کار ( ساحل اقیانوس قطبی ) به خانه هایشان برگشتند . اما ، ریون و مد نروژی قصد دارند اقیانوس قطبی را بپیمایند و به قطب شمال برسند .

ریون و مد

آنها تا روز یکشنبه 18 مارس (28 اسفند ) در خلیج رزولوت ( Resolute Bay ) واقع در شمال کانادا همه تجهیزات و لوازم خود را بسته بندی کرده و با کارشناسان یخ و قطب ، و نیز با خلبان ها مذاکرات خود را انحام داده بودند .

19 مارس ( 29 اسفند 90 ) – ریون و مد از خلیج رزولوت بطرف ایستگاه هوا شناسی یورکا ( Eureka ) پرواز کردند ، و درنزدیکی یورکا از فراز گله گرگ ها ( آخرین حیوانات وحشی منطقه ) عبور کردند . بعد از فرود در یورکا و سوخت گیری هواپیما بطرف کیپ دیسکاوری ( Cape Discovery ) به پرواز درآمدند .

پس از فرود هواپیما و تخلیه بارها ، آنها ظرف 3 ساعت 3/8 کیلومتر در اقیانوس قطبی پیمایش کردند و نهایتا کمپ خود را برقرار ساختند . سکوتی کر کننده ! لحظه هایی شگفت انگیز ! لایحه های یخ قطبی با فرم های خارق العاده ، و پیکره هایی بی مانند از یخ تا جایی که جشم کار می کند ..........

دمای کمپ منفی 30 درجه است و این دما برای یقه سفید های متمدن ما فعلا چندان دلپذیر نیست – کمی زمان لازم است تا آنها تبدیل به مردان یخ و برف شوند !

20 مارس ( اول فروردین 91 ) – حالا روز دوم است . در واقع مبارزه یا همان ماه عسل ! تازه شروع شده است . نوار ساحلی اقیانوس قطبی چیزی مثل فضای مهد کودک است : برگشت به دوران کودکی ! برگشت به ریشه ها ! بالا رفتن ها ، پریدن ها ، سر خوردن ها و ...... درمدت 11 ساعت فقط توانستند 14 کیلومتر بپیمایند ، با همان حس و حال کودکی ، و با همان جست وخیز دوران کودکی ! بچه های ما مسافت کمی پیموده اند ، اما در مجموع سرعت خوبی داشته اند ، و در آینده سرعت آنها بهتر نیز خواهد شد ! البته هنوز اظهار نظر زود است ، چند روزی وقت لازم است .

پی نوشت : امید واریم بتوانیم گزارش این ماجرا جویی را به هنگام و به موقع و همزمان ارائه کنیم .

!! نوشته شده توسط عزیز | 23:41 | چهارشنبه دوم فروردین 1391 • آرشیو نظرات

مطالب پیشین - نوشته شده در همخانه ها - اسفند 90

 سال نو مبارک

 

بهاران خجسته باد - عیدتان مبارک

!! نوشته شده توسط عزیز | 20:57 | دوشنبه بیست و نهم اسفند 1390 • آرشیو نظرات

گرفرید گوشل - سدریک - نیسار

بهای شناخت انسانهای بزرگ

http://www.explorersweb.com/opinion/news.php?id=20718

تینا سیوگرن Tina Sjogren ، سردبیر ExWeb :

........من چیزی از آخرین اندیشه های گرفرید ، سدریک و نیسار نمی دانم ، و اصلا نمی دانم آیا آنها در لحظات آخر انتخاب دیگری داشتند یا خیر . خواسته های قلبی ما و راههایی که انتخاب می کنیم همیشه راحترین ، مثمر ثمرترین ، و یا عاقلانه ترین خواسته ها و راهها نیستند .

همه آنچه که من می دانم و می فهمم این است که سخت ترین درد و رنج آدمی ، از دست دادن انسان هایی است که حقیقتا درخشانند . و این درد و رنج ، بهایی است که باید در ازای شناخت انسانهای بزرگ پرداخت کنیم .

!! نوشته شده توسط عزیز | 22:57 | یکشنبه بیست و هشتم اسفند 1390 • آرشیو نظرات

گاشربروم 1- تیم بین المللی - زمستان 2012

گاشربروم ۱ - همه چیز در پایان خود

حامد عزیز سلام ،

خیلی دوست داشتم پیام تبریک قشنگ تو به مناسبت سال نو یکی دو روزی در صدر وبلاگ بنشیند و بدرخشد اما هر چه کردم نتوانستم آخرین خبر مربوط به گاشربروم 1 را پست نکنم :

امروز ۱۵ مارس ( پنجشنبه ۲۵ اسفند ) دو هلیکوپتر ارتش پاکستان برفراز گاشربروم 1 و در ارتفاع 7000 تا 7400 متری و در هوایی 100% صاف پرواز کردند اما هیچ اثری از گرفرید گوشل ، سدریک و نیسار نیافتند .....و این یعنی ....

حالا ، عملیات جستجو خاتمه یافته اعلام شده است . کوهنوردان مستقر در بیس کمپ دارند به خانه هایشان بر میگردند ، اما گرفرید ، سدریک و نیسار برای همیشه در گاشربروم 1 ماندگار شدند ، و هانا دختر کوچولوی گرفرید دیگر نمی پرسد بابا پس کی به خانه برمی گردی .

حامد عزیز ،

بیش از دو ماه است که با لونی دوپر در دنالی ، با سیمونه مورو و دنیس اوروبکو درنانگا ، با نیکلای چرنی و شاگردانش درکی 2 ، با آرتور هاجزر و تیم لهستانی اش ، و با گرفرید گوشل و تیم بین المللی اش در گاشربروم 1 در سخت ترین شرایط زمستانی هر شب و هر روز با بیم و امید در رویای صعود بودیم ؛ و هر سه شنبه شب ها در خانه کوهنوردان تهران با این کوهنوردان همذات پنداری می کردیم . و حالا در حسی از تعلیق و افسردگی ؛ که همه ی ریشه های آدم را بر می کشد ؛ تنها یک صعود موفق باقی مانده است و 4 جان باخته – ویتالی در کی 2 ، گرفرید و سدریک و نیسار در گاشربروم 1 . حالا جامعه کوهنوردی جهان از یکطرف به یک موفقیت تاریخی دست یافته است و از طرف دیگر ، همزمان ، تعدادی از بهترین کوهنوردان خود را از دست داده است . سالهاست که عادت کرده ایم تبریک و تسلیت را باهم بگوییم . بنظر می رسد همیشه و همه جا و برای همه ، شادی و غم فرزندان توامان یک مادرند – مادری بنام زندگی.....و زندگی ادامه دارد .

گاشربروم ۱ از بیس کمپ

!! نوشته شده توسط عزیز | 23:18 | پنجشنبه بیست و پنجم اسفند 1390 • آرشیو نظرات

گاشربروم 1- صعود زمستانی لهستانی ها- 2012

گزارشي از صعود زمستاني موفق لهستانی ها - گاشربروم 1

http://polishwinterhimalaism.pl/pages/posts/a-report-on-summiting-gasherbrum-i-435.php

آدام بيلسكي و يانوس گولاب با يك روز تاخير ، 8 مارس ( پجشنبه 18 اسفند ) ساعت 2 بعد از ظهر به كمپ 3 در ارتفاع 7040 متري رسيدند . قرار بود كه روز 8 مارس قله صعود شود ، زيرا پيش بيني اين بود كه در اين روز هوا خوب ومساعد است ، اما روز قبل هوا مساعد نبود ، سرعت باد 80 كيلومتر بر ساعت بود و در نتيجه تيم نتوانست به موقع به كمپ 3 برسد و در كمپ 2 درارتفاع 6450 متري مجبور به توقف شد .

مطابق پيش بيني ، هواي قله روز 9 مارس ( جمعه ) تا ساعت 12 خوب و مساعد بود . در شب بين 8 و 9 مارس ( پنجشنبه شب ) ماه كامل بود . بنا براين آدام و يانوس ، بر خلاف همه اصول و قواعد عرفی صعود زمستاني ، تصميم گرفتند نيمه شب كمپ 3 را ترك كنند و عازم قله شوند . تصميم آ نها درست بود ، زيرا در انطباق كامل با شرايط ، زمان ، ومكان بود و هوا استثنائا خيلي سرد نبود . هوا در كمپ ۳ منفي 35 بود در حاليكه پيش بيني ميشد منفي 46 باشد ، چيلي باد منفي 53 بود درحاليكه پيش بيني ميشد منفي 67 باشد .

آنها خوش شانس بودند . سرعت باد خيلي ضعيف بود ، اما سرعت صعود کوهنوردان خيلي خوب بود : بيش از 100 متر در ساعت . علي رغم شرايط مساعد ، اما بخاطر سرماي زياد ، آدام و يانوس قادر نبودند حتي تغيير كوچكي در لباس ها، كلاه ، و گرم كننده هاي دست و پاي خود بدهند و آنها را مجددا مرتب كنند . مايعات در گرمترين قسمت ها جاسازي شده بود ، اما يخ زده بود . آنها داشتند دهيدراته مي شدند ، حتي قادر نبودند مواد غذايي و ‍‍ژل هاي انرژي زا را بيرون بياورند . آدام و يانوس به هيچ چيز فكر نمي كردند جز اينكه هرچه سريعتر صعود كنند . آنها ساعت 30/8 روز جمعه 9 مارس ( 19 اسفند ) به قله رسيدند ، نه پرجم لهستان را بر كوله پشتي خود داشتند ونه توانستند عكسهاي جذاب بگيرند . آنها صرفا توانستند عكسهايي بر روي قله بگيرند كه صعود آنهارا تاييد مي كند .

به دليل فقدان برف شرايط فني صعود نسبتا سخت بود و فرود نيز خطرناك ، وهوا نيز فقط تا ظهر مساعد بود ، بنابراين فرود بايد بسرعت انجام مي شد . آدام و يانوس ساعت 2 بعد از ظهر همان روز به كمپ 3 رسيدند و بعد از يك استراحت كوتاه به فرود خود ادامه دادند و درزير كمپ 3 و درمسير ژاپني ها به دليل وجود يك سري طناب هاي ثابت توانستند بسرعت فرود بيايند و ساعت 5 بعد از ظهر خود را به كمپ 2 درارتفاع 6450 متري برسانند . در آنجا آرتور ، سرپرست تيم و شاهين پاكستاني در انتظار آنها بودند . فرود همراه باهواي بد و باد شديد بود ، پنجره اي از هواي خوب كه براي چند ساعت بازبود ديگر بسته شده بود .

روز بعد 10 مارس ساعت 4 بعد از ظهر تيم به بيس كمپ رسيد .

آدام بیلسکی بر روی قله گاشربروم ۱

یانوس گولاب در بیس کمپ گاشربروم ۱

!! نوشته شده توسط عزیز | 13:21 | سه شنبه بیست و سوم اسفند 1390 • آرشیو نظرات

گاشربروم 1- تیم بین المللی - زمستان 2012

گرفرید گوشل -۲۰ روز پیش در همین وبلاگ ( همخانه ها )

طوفانها در راهند ، آیا بین "ماجراجویی" و "زندگی نرمال خانوادگی" امکان توافق و سازش وجود دارد ؟

..........باید اعتراف کنم گاهی اوقات برای آنچه که برسر خانواده ام می آورم خودم را سر زنش می کنم . دلتنگ دو دختر کوچکم هستم . هر بار که با دختر بزرگترم هانا صحبت می کنم و او می پرسد بالاخره تو کی به خانه بر می گردی انگار تیری به قلبم زده می شود .......اینها بخش های تاریک و غم انگیز ، اما اجتناب ناپذیر زندگی من هستند . آیا بین ماجرا جویی از یکطرف ، وزندگی خانوادگی نرمال از طرف دیگر ، امکان سازش و توافق وجود دارد ؟

!! نوشته شده توسط عزیز | 8:30 | دوشنبه بیست و دوم اسفند 1390 • آرشیو نظرات

گاشربروم 1- تیم بین المللی - زمستان 2012

پرواز هلیکوپترهای جستجو و نجات کنسل شد

http://www.explorersweb.com/everest_k2/news.php?id=20691

امروز بخاطر هوای بد پرواز هلیکوپتر کنسل شد . ولی تیم نجات شامل حسن صد پارا ، علی رضا صدپارا و نظیر صدپارا برای امداد و نجات به منطقه عازم خواهند شد .

گرفرید گوشل

!! نوشته شده توسط عزیز | 20:36 | یکشنبه بیست و یکم اسفند 1390 • آرشیو نظرات

گاشربروم 1-تیم بین المللی - زمستان 2012

در خواست دو هلیکوپتر - شروع عملیات جستجو و نجات

http://www.explorersweb.com/everest_k2/news.php?id=20691

۳۶ ساعت است که هیچ خبری از گرفریدگوشل ، سدریک ، و نیسار نیست . حوالی ظهر امروز۱۱مارس ( یکشنبه۲۱ اسفند ) دو فروند هلیکوپتر وارد منطقه می شوند و عملیات جستجو و نجات را آغاز خواهند کرد .

!! نوشته شده توسط عزیز | 14:14 | یکشنبه بیست و یکم اسفند 1390 • آرشیو نظرات

گاشربروم 1- تیم بین المللی - زمستان 2012

هیچ خبری ازتیم بین المللی دردست نیست

( امیدواریم هر چه زودتر خبر های خوش از آنها بشنویم )

http://www.explorersweb.com/offsite/?source=http%3A%2F%2Fwww.gerfriedgoeschl.at%2F%3Fp%3D1636&lang=de

آخرین خبردرمورد گرفرید گوشل ، سدریک و نیسار به نقل از آلکسی توکسیکون مربوط به ساعت ۱۲ظهر دیروز ۹ مارس ( جمعه ۱۹ اسفند ) میباشد ، آ نها به طرف قله می رفتند . اما از آن زمان تا کنون هیچ خبر یا اثری از آنها دردست نیست .هوا خیلی بد و خیلی سرد است و میدان دید خیلی کم می باشد .

!! نوشته شده توسط عزیز | 23:25 | شنبه بیستم اسفند 1390 • آرشیو نظرات

گاشربروم 1- صعود زمستانی لهستانی ها- 2012

گزارشی کوتاه از فرود قله گاشربروم ۱

http://polishwinterhimalaism.pl/pages/posts/a-report-of-9th-march-2012-724-pm-local-time-433.php

دیروز ۹ مارس ( ۱۹ اسفند ) ساعت ۵ بعد از ظهر آدام و یانوس ٬ دو کوهنورد فاتح اولین صعود زمستانی قله گاشربروم ۱ ٬ از قله به کمپ ۲ رسیدند و به آرتور و شاهین ملحق شدند . هر دو سالم هستند ٬ اما بینی هر دو کوهنورد و انگشتان آدام دچار یخ زدگی شده ٬ والبته درجه و میزان یخ زدگی هنوز مشخص نیست . برنامه تیم این است که امروز (۲۰ اسفند ) به بیس کمپ برسند . آگنا در بیس کمپ منتظر استقبال از آنهاست .

پ ن : تیم روز شنبه ساعت ۴ بعداز ظهر وارد بیس کمپ شد.

!! نوشته شده توسط عزیز | 14:47 | شنبه بیستم اسفند 1390 • آرشیو نظرات

گاشربروم 1 -صعودزمستانی لهستانی ها-2012

موفقیت تیم هیمالیا نوردی لهستان

گاشربروم 1 برای اولین بار در زمستان صعود شد .

http://polishwinterhimalaism.pl/pages/posts/great-success-of-polish-himalayan-mountaineers-ndash-gasherbrum-i-8068-m-above-sea-level-has-been-conquered-in-winter-for-the-first-time-431.php

تبم 4 نفره انجمن کوهنوردی لهستان با حمایت برونیسلاو کوموروسکی رئیس جمهور جمهوری لهستان یک موفقیت تاریخی در قراقوروم به دست آورد .

روز 9 مارس 2012 حدود ساعت 30/8 صبح آدام بیلسکی و یانوس گولاب موفق به صعود زمستانی قله گاشربروم 1 در قراقوروم پاکستان شدند .صعود از مسیر ژاپنی ها در جبهه شمال غربی و بدون اکسیژن انجام شد

تیم درتاریخ 21 ژانویه 2012 بیس کمپ خود را برپا کرد وصعود قله 49 روز بعد انجام شد . این دومین قله 8000 متری پاکستان است که در زمستان صعود شده است ( سال گذشته گاشربروم 2 صعود شد – کی2 ، نانگا ، و برودبیک هنوز صعود نشده اند ) .

سپرست تیم آرتور هاجزر و لیدر بیس کمپ آگنیسکا بیلسکا بود . بعلاوه، 2 پاکستانی بنام علی صدپارا و شاهین بیگ تیم را همراهی میکردند.

اکسپدیشن توسط وزارت ورزش لهستان و PKN Orlen حمایت مالی میشد .

!! نوشته شده توسط عزیز | 19:55 | جمعه نوزدهم اسفند 1390 • آرشیو نظرات

گاشربروم 1 -صعودزمستانی لهستانی ها-2012

تیم لهستانی موفق به اولین صعود زمستانی گاشر بروم 1 شد

http://www.explorersweb.com/everest_k2/news.php?id=20686

آدام بیلسکی و یانوس گولاب از تیم لهستان ساعت 30/8 صبح امروز 9 ما رس ( 19 اسفند ) موفق به صعود قله گاشربروم 1 شدند .گرفرید و سدریک و نیسار از تیم بین المللی هنوز در راه صعود به قله از جبهه جنوبی هستند

آدام و یانوس در مسیر نرمال در حال فرود به کمپ 3 هستند آ نها فرود خود را تا کمپ 2 ادامه خواهند داد .در کمپ 2 آ رتور لیدر تیم در انتظار آنهاست .

تیم لهستانی می گوید اگر گرفرید و سدریک و نیسار موفق به صعود قله شوند دراینصورت هر 5 کوهنورد اولین کوهنوردانی هستند که موفق به اولین صعود زمستانی گاشربروم 1 شده اند .

!! نوشته شده توسط عزیز | 18:40 | جمعه نوزدهم اسفند 1390 • آرشیو نظرات

یک فعالیت ماجراجویانه - نشنال جئوگرافیک

یک فعالیت ماجرا جویانه بزرگ !

http://adventure.nationalgeographic.com/adventure/adventurers-of-the-year/2012/jon-turk-erik-boomer/

جان تورک 65 ساله (Jon Turk) نویسنده و جستجوگر قطب شمال و اریک برومر 26 ساله (Erik Broomer) با همه تفاوت های سنی ، فکری ، احساسی و شخصیتی که با یکدیگر داشتند ؛ اما در یک چیز کاملا مشترک بودند : روح ماجرا جویی !

آنها تواستند 1485 مایل (۲۳۹۰ کیلومتر ) کمربند ساحلی جزیره السمر واقع در اقیانوس منجمد شمالی – قطب شمال را با اسکی ، قایق و پیاده به پیمایند . این پیمایش به دلیل دور بودن منطقه ، شرایط خطرناک و ریسک های غیر قابل پیش بینی و غیر قابل برنامه ریزی از سوی کارشناسان قطب بعنوان یک اکسپدیشن بزرگ شناخته شد .

این پیمایش 104 روز طول کشید . آنها در ماه می مجبور بودند کایاک های 4 متری (نوعی قایق پارویی ) و با بار تقریبا 100کیلویی را درمسافتی حدود 1280 کیلومتر در سطح یخ بکشند . با گرم شدن مختصر هوا یخها شکسته میشدند و آنها مجبور بودند از روی شکافها بپرند ، در اواسط تابستان و با آّب شدن یخ ها آنها قادر بودند درمیان خرده یخ ها وقطعات بزرگ یخ پارو بزنند .

در این سفر آنها میهمانان ناخوانده ای نیز داشتند . یک بار یک گرگ وارد کمپ آنها شد و 15 ساعت در کمپ بو د . گرگ آنها را تعقیب می کرد و در نزدیکی آ نها می خوابید . یک روز با 11 خرس قطبی مواجه شدند که بیشترآنهاخشمگین و مهاجم بودند . در آخرین هفته سفر خرسی چادر آنها را پاره کرد در حالیکه 5 خرس دیگر در بیرون چادر خشمگین ایستاده بودند . جان تورک می گوید : صحبت کردن مودبانه و مهربانانه فایده ای نداشت . ما باید دادو هوار می کردیم . ما از خرس ها می ترسیدیم ، خرس ها از ما می ترسیدند ، اما آن بیرون باد بود که همه ما ازآن میترسیدیم ولی باد از ما نمی ترسید !

این سفر برای برومر 26 ساله که حالا یک قایقران صاحب نام جهانی است یک آغاز است . امابرای تورک 65 ساله که پیشگام سنگنوردی در دیواره های بلند قطبی درجزیره بافین است و در 5 اکسپدیشن در سیبری برای مطاله فرهنگ شمنیک ( Shamanic Culture ) حضور داشته این سفر یک " جشن بازنشستگی " و آخرین اکسپدیشن وی تلقی می گردد . با وجود این ، وقتی که از او می پرسند آیا در فعالیت های ماجراجویانه دیگر شرکت میکنی یا خیر ، می گوید : من برای یک فعالیت ماجراجویانه خیلی پیرم ولی اگر فعالیت ماجرا جویانه مرا فرا بخواند به آن نه نخواهم گفت .

!! نوشته شده توسط عزیز | 11:17 | سه شنبه شانزدهم اسفند 1390 • آرشیو نظرات

گاشربروم 1 - اکسپدیشن زمستانی تیم بین المللی وتیم لهستانی- 2012

تلاشی دیگر برای صعود زمستانی به گاشربروم ۱

http://www.explorersweb.com/everest_k2/news.php?id=20671

نه تیم لهستانی و نه تیم بین المللی گرفرید گوشل هیچ کدام هیچ فرصتی را از دست نمی دهند . با وجودی که هنوز طوفان می غرد اما هر دو تیم دارند خودرا آماده می کنند تا دومین و آخرین تلاش برای صعود زمستانی گاشربروم ۱ را فردا شروع کنند .

گرفرید گوشل همراه با سدریک و نیسار فردا ( سه شنبه ۱۶ اسفند ) بطرف قله حرکت خواهند کرد و بقیه تیم نیز یک روز بعد عازم خواهند شد . بخاطر شرایط بد هوا آنها نمی دانند که تلاش برای رسیدن به قله روز پنج شنبه خواهد بود یا روز جمعه .

دیروز هوا در بیس کمپ بشدت طوفانی بود ٬ اما خوشبختانه جادر ها آ سیب ندیدند . مطابق پیش بینی ٬ هوای قله برای روز پنجشنبه ابری ٬شدیدا سرد ٬ و سرعت باد ۵۰ کیلوتر بر ساعت خواهد بود که سرعتی قابل قبول برای صعود قله می باشد .

تیم لهستانی ٬ شامل آرتور ٬یانوس ٬آدام و شاهین حرکت به سمت قله را فردا شروع خواهند کرد .

آلکسی توکسیکون ( اسپانیایی ) فردا حرکت نخواهد کرد و در بیس کمپ می ماند . او می خواهد فردا پیش بینی جدید هوا شناسی را داشته باشد .

!! نوشته شده توسط عزیز | 21:51 | دوشنبه پانزدهم اسفند 1390 • آرشیو نظرات

برترین ماجرا جویان سال 2012 -مجله نشنال جئوگرافیک

ادونچریست های برتر سال 2012

حد نهایی وغایت فرود - فرودی بغایت شگفت انگیز Ultimate Descent

http://adventure.nationalgeographic.com/adventure/adventurers-of-the-year/2012/sanobabu-sunuwar-lakpa-tsheri-sherpa/

در ستایش دوستی - تقدیم به حامد به خاطر ظرفیت هایش

مجله نشنال جئوگرافیک براساس رای خوانندگان خود و از میان فعالیت های ماجرا جوبانه مختلف ، سرانجام ٬ حد نهایی و غایت فرود ( Ultimate Descent ) را بعنوان برترین فعالیت ماجرا جویانه انجام شده در سال 2011 انتخاب کرد . لاکپا تشری شرپا ( یک راهنمای اورست ) و سانو بابو سانووار ( یک قایقران ) با 72000 رای بعنوان برترین ادونچریست های سال انتخاب شدند .

آنها قله اورست را صعود کردند ، از فراز قله تا آخرین نقطه ممکن با پارا گلایدر فرود آمدند ، با دوچرخه به جریان آب رسیدند ، در رودخانه های خروشان نپال کایاک سواری کردند ، در رودخانه گنگ پارو زدند ٬ مورد هجوم انواع حشرات ٬ حیوانات ٬ و آدمها قرار گرفتند ٬ غارت شدند ٬ و برای حفظ جان خود در میان انبوه علف ها مخفی شدند و سرانجام به اقیانوس هند رسیدند ٬ و همه اینها در یک فعالیت مستمر !

این اولین ماجراجویی بی نظیر؛ و بالاتر از یک ورزش ترکیبی است . کوهنوردی ، پاراگلایدینگ ، قایقرانی (زمین –هوا – آب ) و هر سه ٬ فرزندان توامان یک فعالیت ماجراجویانه !

بابوی 28 ساله قایقران بود ، اما تجربه کوهنوردی نداشت ! لاکپای 39 ساله کوهنورد بود ، اما هرگز قایقرانی نکرده بود و حتی شنا بلد نبود .آنها پوشش رسانه ای نداشتند ، اسپانسر نداشتند ، حتی یک اکسپدیشن وب سایت نداشتند ، وسایل و تجهیزات خود را قرض گرفته بودند . حالا در کشور نپال بعنوان قهرمان ملی شناخته میشوند ، و ادونچریست های غربی ، شجاعت ، سادگی و بودجه ناچیز ماجراجویی آنها را تحسین میکنند .

این فقط " روح ماجراجویی " و " خلاقیت " و " دوستی " دو انسان است که می تواند چنین ایده ای را محقق کند .

بابو (خلبان ) ٬ لاکپا ( مسافر ) !

راست اورست ٬ وسط لوتسه ٬ چپ نپتوسه

!! نوشته شده توسط عزیز | 0:15 | جمعه دوازدهم اسفند 1390 • آرشیو نظرات

گاشربروم 1 - اکسپدیشن زمستانی لهستانی ها-2012

گزارشی کوتاه از شکست صعود به قله – آمادگی برای یک طوفان دیگر – وتلاش دوباره برای صعود به قله !

http://polishwinterhimalaism.pl/pages/aktualna-wyprawa/gasherbrum.php

http://www.explorersweb.com/everest_k2/news.php?id=20654

ما ( تیم لهستانی ) 25 فوریه ( 6 اسفند ) ، با این تصور که یک شانس برای رسیدن به قله وجود دارد ، عازم قله شدیم .

البته ، آگاه بودیم که ۲۶ و ۲۷ فوریه ( 7 و 8 اسفند ) سرعت باد در ارتفاع 6000 و7000 متری به 100 کیلومتر در ساعت می رسد . با وجود این تصور می کردیم که شاید باد خیلی هم شدید نباشد و می توانیم به کمپ 3 برسیم . اما نا کام شدیم و بعد از رسیدن به دهلیز ژاپنی ها در ارتفاع 6650 متری مجبور شدیم به بیس کمپ بر گردیم ؛ خسته وکوفته .

می گویند : " روباه پیر به آسانی در تله نمی افتد " اما ما آنقدر پیر نیستیم که اشتباه نکنیم و در تله نیافتیم .ما بر اساس استفاده از حد اقل شانس عمل کردیم . خوب.....و حالا هم داریم زخمها یمان را پانسمان می کنیم ....

آ گنا ( زن کوهنورد تیم لهستانی ) به ExWeb می گوید : داریم خودمان را برای طوفان 4 مارس ( 14 اسفند ) در بیس کمپ آماده می کنیم ، بعد از آن دو باره برای صعود به قله تلاش خواهیم کرد !

عکسی از آگنا ٬ در حال دوختن وترمیم چادر که در اثر طوفان پاره شده :

!! نوشته شده توسط عزیز | 11:3 | پنجشنبه یازدهم اسفند 1390 • آرشیو نظرات

گاشربروم 1 - اکسپدیشن زمستانی تیم بین المللی وتیم لهستانی- 2012

صعود قله متوقف شد !

http://www.explorersweb.com/everest_k2/news.php?id=20650

آگنا ( زن کوهنورد عضو تیم لهستانی ) می گوید : تیم در ارتفاع ۶۶۵۰ متری و در مسیر رسیدن به کمپ ۳ به دلیل باد شدید متوقف شد . هر چهار عضو تیم به سلامت به بیس کمپ بر گشته اند .

در جبهه جنوبی نیز تیم بین المللی با مشکلات مشابه مواجه شد . کارلوس سوارز بعد از یک شب مانی سخت در کمپ ۱ به بیس کمپ برگشت ٬ در حالیکه بقیه تیم امیدوار بودند که به کمپ ۲ برسند .......

وحالا همه تیم بین المللی نیز در بیس کمپ هستند .

پ ن : یک بار دیگر ٬ همه چیز در دستان قانون طبیعت .

!! نوشته شده توسط عزیز | 10:23 | سه شنبه نهم اسفند 1390 • آرشیو نظرات

کلنگ طلایی 2012

کلنگ طلایی ونامزد هایش !

http://www.pioletsdor.org/index.php?option=com_content&view=article&id=220&Itemid=320&lang=en

شش مسیرصعود از میان 86 مسیر صعودشده و منتخب درسال2011 ، از 17 کشور جهان بعنوان نامزد کلنگ طلایی 2012 معرفی شده اند . برنده نهایی توسط هیئت داوری 6 نفره در شهر کرمایور ایتالیا روز 24 مارس ( 5 فروردین 1391 ) معرفی خواهد شد . بعلاوه ٬ امسال ٬ کلنگ طلایی یک عمر دستاورد کوهنوردی ، به کوهنورد پیش کسوت فرانسوی روبرت پارا گو اعطا خواهد شد .

6 نامزد معرفی شده به شرح زیر می باشند:

1 – قله پوبدا ؛ 7439 متر ؛ قرقیزستان

New route: Dollar Rod on the north face of Pik Pobeda

Alpinists: Gennadiy Durov and Denis Urubko - Kazakhstan
Vertical Interval: 2,500m - ca 3,200m from base camp

Diffculty: 6a M4-M5 WI2
Date: 10th-15th August 2011 - base camp to summit

2 – ساسر کانگری ؛ 7518 متر ؛ هندوستان

First ascent: Saser Kangri II via the south-west face - The Old Breed

Alpinists: Mark Richey, Steve Swenson and Freddie Wilkinson - USA

Vertical Interval: 1,700m
Difficulty: W14, M3
Date: 21st – 24th August 2011 - base camp to summit

3 – کی 7 غربی ؛ 6615 متر ؛ پاکستان

New route: Dreamers of the Golden Caves on north-west face of K7 West
Alpinists: Nejc Marcic and Luka Strazar - slovenia

Vertical Interval: 1,600m
Difficulty: A15, M5, A2
Date: 6th-9th September 2011 - round trip from base camp

4 – زولیان شمال شرقی ؛ 6249 متر ؛ چین

First ascent: Xuelian North-East via the north-west ridge, Arete of Trust
Alpinists: Ales Holc, Peter Juvan and Igor Kremser - Slovenia

Vertical Interval: 2,400m
+Difficulty: A15, M5

Date: 27th – 31st July 2011 - round trip from an advanced base camp5

5 -مرو مرکزی ٬ 6310 متر ؛ هند

New Route: Shark’s Fin on Meru Central

Alpinists: Conrad Anker, Jimmy Chin and Renan Ozturk - USA

Vertical Interval: 1,400m
Difficulty: 6a, A4, W15, M6

Date: 21st September – 2nd October 2011 - base camp to summit

6- توره ایگر ؛ 2850 متر ؛ آرژانتین – پاتا گونیا

New route: Venas Azules on the south face of Torre Egger

Alpinists: Bjorn-Eivind Aartun and Ole Lied - Norway

Vertical: 950m of which 350m is new
Difficulty: M5, AI6 - 95°

Date: 25th-26th December 2011 - glacier to summit

!! نوشته شده توسط عزیز | 22:39 | دوشنبه هشتم اسفند 1390 • آرشیو نظرات

گاشربروم 1 - اکسپدیشن زمستانی تیم بین المللی وتیم لهستانی- 2012

آیا فردا (سه شنبه ۹ اسفند ) قله گاشر بروم ۱ صعود خواهد شد؟

http://www.explorersweb.com/everest_k2/news.php?id=20648

تیم لهستانی یک روز و یک کمپ جلوتر هستند .

تیم بین المللی ( گرفرید ٬ سدریک ٬ دارک ٬ تامارا - الکس و کارلوس ) قصد دارند امروز به انتهای طناب های ثابت گذاری شده درارتفاع۶۸۰۰ متری برسند و۱۰۰متر بالا تر از دیواره ٬ کمپ ۲ را برپا نمایند .

تیم لهستانی (آرتور ٬ آدام ٬ یانوس ٬شاهین )که یک روز زودتر استارت زده اند قصد دارند که امروز (دوشنبه ) به کمپ ۳ برسند . همه چیز خوب پیش می رود ٬ و اگر خوب پیش برود ( ؟! ) لهستانی ها از کمپ ۳ صعود بطرف قله را شروع خواهند کرد .

!! نوشته شده توسط عزیز | 20:48 | دوشنبه هشتم اسفند 1390 • آرشیو نظرات

گاشربروم 1 - اکسپدیشن زمستانی تیم بین المللی - 2012

امید برای صعود

http://www.explorersweb.com/everest_k2/news.php?id=20646

گرفرید گوشل : تلاش برای صعود قله ۲۶ فوریه (امروز یکشنبه ۷ اسفند ) شروع خواهد شد . برای اولین بار در این فصل ٬ ما شانس کوچکی برای صعود داریم : ۲۸فوریه (پس فردا سه شنبه ۹ اسفند ) سرعت باد بطور آنی به کمتر از ۵۰ کیلومتر در ساعت کاهش خواهد یافت .

پی نوشت : آ یا قله صعود خواهد شد ؟ اگر از سیمونه مورو بپرسیم خواهد گفت همه جیز در دستان طبیعت است ! در شرایط فعلی البته پاسخ او کاملا درست است .

!! نوشته شده توسط عزیز | 9:50 | یکشنبه هفتم اسفند 1390 • آرشیو نظرات

گاشربروم 1 - اکسپدیشن زمستانی تیم بین المللی - 2012

آرامش بعداز طوفان – امید ها زنده می شوند – تلاش برای صعود !

http://www.explorersweb.com/

طوفان اخیر با سرعتی بیش از 100 کیلومتر درساعت به چندین چادر در بیس کمپ گاشربروم(۱) آسیب زده است . گرفرید گوشل می گوید من تاکنون چنین طوفانی را تجربه نکرده بودم ، اما هاجزر و دارک ؛ این کهنه کاران هفت اکسپدیشن زمستانی ؛ با این طوفان ها آشنا هستند .حالا طوفان فرو نشسته . چادرها دوخته و تعمیر شده اند ، وامید برای صعود دوباره زنده شده . گرفرید می گوید اگر همین آرامش هوا ادامه یابد ما 26 فوریه (یکشنبه 7 اسفند ) تلاش خودرا برای صعود قله آغاز خواهیم کرد .گروه بین المللی ازمسیری نو وگروه لهستانی از مسیر نرمال به قله صعود خواهند کرد . هر دو گروه تلاش می کنند که در یک روز به قله برسند ، آنها قبلا روی این موضوع با یکدیگر توافق کرده اند . آنها ده روز طوفان سخت را با کمک یکدیگر پشت سر گذاشته ولذت با هم بودن را درک کرده اند .

!! نوشته شده توسط عزیز | 7:46 | شنبه ششم اسفند 1390 • آرشیو نظرات

مطالب پیشین - نوشته شده در همخانه ها - بهمن 90

 

گاشربروم 1 - صعود زمستانی تیم بین المللی - 2012

 

طوفانها در راهند ، آ یا بین "ماجراجویی" و "زندگی نرمال خانوادگی" امکان توافق و سازش وجود دارد ؟

گرفرید گوشل – بیس کمپ قله پنهان – 18 فوریه – 29 بهمن

http://www.explorersweb.com/offsite/?source=http%3A%2F%2Fwww.gerfriedgoeschl.at%2F%3Fp%3D1562&lang=de

چند روز است که به دلیل باد های شدید در بیس کمپ بلوکه هستیم و در حال انتظار . از روز دوشنبه هوا خرابتر خواهد شد . مطابق پیش بینی کارل گابل سرعت باد درارتفاع 7000 متری برابر 140 کیلومتر در ساعت است ، بنابراین انتظا ر این است که سرعت باد دربیس کمپ 100 کیلومتر در ساعت باشد .

به دلایل گفته شده ، دیروز ( جمعه ) ما به کمپ 1 رفتیم ، چادر وتجهیزات را تماما فیکس ومحکم کردیم تا طوفانی که در راه هست نتواند آنها را منهدم کند ...

حالا همه تیم در بیس کمپ است . ما با تیم لهستانی به سرپرستی آرتور هاجزر بیس کمپ مشترکی داریم ؛ امروز و فردا تمهیدات لازم را برای حفاظت از بیس کمپ درمقابل طوفان فراهم می کنیم ....

از نظر فیزکی احساس می کنم قوی هستم وآماده رسیدن به هدف . کلا تیم آماده صعود به قله می باشد . شیب های خیلی تند تماما با طناب ثابت گذاری شده ، ودرطول مسیر به اندازه کافی تجهیزات دپو شده ، و تیم خیلی خوب کار می کند . اما غرش طوفانهای زمستانی قراقوروم شروع شده ، وما ناگزیر باید منتظر بمانیم .

ما هنوز یک ماه فرصت داریم . اما چه کسی دوست دارد خانه گرم ونرمش را ترک کند ودر این سرمای طاقت فرسا بسر برد ؟

باید اعتراف کنم گاهی اوقات برای آنچه که برسر خانواده ام می آورم خودم را سر زنش می کنم . دلتنگ دو دختر کوچکم هستم . هر بار که با دختر بزرگترم هانا صحبت می کنم و او می پرسد بالاخره تو کی به خانه بر می گردی انگار تیری به قلبم زده می شود ....اینها بخش های تاریک و غم انگیز ، اما اجتناب ناپذیر زندگی من هستند . آیا بین ماجرا جویی از یکطرف ، وزندگی خانوادگی نرمال از طرف دیگر ، امکان سازش و توافق وجود دارد ؟

و آخرین خبر بد اینکه تا اوایل ما مارس ( 11 اسفند ) هوا همین است و هیچ کاری برای صعود به قله نمی توان کرد

با بهترین آرزوها برای شما از بیس کمپ قله پنهان - گرفرید گوشل

!! نوشته شده توسط عزیز | 7:28 | یکشنبه سی ام بهمن 1390 • آرشیو نظرات

گاشربروم 1 - صعود زمستانی لهستانی ها -2012

فاز سخت برای اکسپدیشن لهستانی ها

http://polishwinterhimalaism.pl/pages/posts/difficult-phase-of-the-expedition-418.php

گزارش ۱۷ فوریه - ۲۸ بهمن

ما کمپ ۳ را (در ارتفاع۷۰۴۰ متری ) بر پا کرده ایم و آ ماده تلاش برای صعود قله هستبم . اما حالا ۷ روز است که در بیس کمپ بلوکه شده ایم و می دانیم که هوا برای ۷ روز دیگر نیز نامساعد است .سرعت باد در ارتفاع ۷۰۰۰ متری معادل ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می باشد .به احتمال زیاد شرایط هوا تا آخر فوریه ( ۱۱ اسفند ) تغییر نخواهد کرد . در طول این وضعیت ما باید مسلح به سلاح شکیبایی و انتظار باشیم ٬ و این البته آسان نیست . چنانچه پیش بینی هوا تغییر کند ما به شما اطلاع خواهیم داد .

با احترام

-------------------------------------------

پی نوشت : بنظر میرسد که لهستانی ها در گاشربروم ۱ وارد فازی شده اند که قبلا سیمونه مورو و دنیس اوروبکو در نانگاپاربات وارد آن فاز شده بودند . در هر حال برای لهستانی ها امید موفقیت داریم .

!! نوشته شده توسط عزیز | 20:56 | جمعه بیست و هشتم بهمن 1390 • آرشیو نظرات

نانگاپاربات-صعود زمستانی-2012

اکسپدیشن نانگاپاربات متوقف شد ؛ آنها به خانه های خود برمیگردند

http://www.thenorthfacejournal.com/the-expedition-is-stopped-the-team-is-coming-back-home-2/

با دریافت اخبار بارش شدید برف در هفته آینده که از سوی کارل گابل اعلام شد ، سیمونه مورو و دنیس اوروبکو تصمیمی سخت برای توقف اکسپدیشن ٬ و برگشت به خانه را گرفتند . تیم حدود 4 روز در قلب طوفان باقی خواهد ماند تا باربران برسند . پیش بینی می شود 2 روز هوای خوب وجود دارد که به آنها امکان پایین آمدن را می دهد .

آنها 51 روز قبل درروز 26 دسامبر 2011 اکسپدیشن خود را آغاز کردند و در شرایط فیزیکی و ذهنی خوب و درهوای مساعد درتاریخ 3 ژانویه وارد بیس کمپ درارتفاع 4230 متری شدند .آنها ظرف یک ماه 3 کمپ برپا کردند و به ارتفاع 6600 متری رسیدند . اما از 27 ژانویه2012 بخاطر بارش شدید و مداوم برف در بیس کمپ بلوکه شدند .

سیمونه می گوید : آمادگی ، خود تمرینی ،پشتیبانی و تکنولوژی برای پروژه های کوهنوردی از نوع نانگاپاربات حیاتی هستند .این عوامل ٬ همانطورکه درسال گذشته در اکسپدیشن موفق گاشربروم 2 دیدیم ٬ همه چیز را متفاوت می کنند . باوجود این ، در پایان این رابطه انسان و طبیعت است که حرف آخر را میزند . اگر طبیعت شرایط کامل برای رسیدن به هدف را فراهم نکند ،دراینصورت این موضوع نباید بعنوان یک شکست قلمداد شود ، بلکه یک تجربه برای اکسپدیشن های بعدی خواهد بود .

دنیس می گوید :

یک کوه زیبا ، یک ماجرا جویی سخت ، وبا دوستان واقعی . سپاس خدا را که ما هنوز هستیم و آماده برای چالش های جدید .

مورو و اوروبکو با پذیرش اینکه زمستان وکوه نهایتا بر شکیبایی و اراده آنان فائق شده ٬ برای تیم روسی کی 2 وتیم لهستانی نانگا ،که آنها نیز درشریط سخت به اکسپدیشن خود پایان دادند ، احترام قائلند و آنها را تحسین میکنند .

!! نوشته شده توسط عزیز | 21:4 | چهارشنبه بیست و ششم بهمن 1390 • آرشیو نظرات

نانگاپاربات- صعود زمستانی- 2012

خداحافظ نانگاپاربات

ExWeb- 14 Fbe

بعد از آن که روسها K2 و یک تیم لهستانی نانگاپاربات را ترک کردند اینک سیمونه مورو و دنیس اوروبکو، نانگا را ترک میکنند. از اکسپدیشن های زمستانی تنها گاشربروم 1 مانده است با دو تیم : یک تیم لهستانی به سرپرستی آرتور هاجزر باتلاش در مسیری نرمال و یک تیم بین المللی با سرپرستی گرفریدگوشل با تلاش در مسیری جدید.

!! نوشته شده توسط عزیز | 11:23 | چهارشنبه بیست و ششم بهمن 1390 • آرشیو نظرات

نانگاپاربات-صعود زمستانی-2012

یک پیام شورانگیز از بیس کمپ نانگا :

آنچه ما انجام میدهیم یک عمل قهرمانانه نیست ٬ این انتخاب ماست ٬ بنابراین شکایتی نداریم .

سیمونه و دنیس بیش از یک ماه است که درشرایط هوای سخت و خشن ٬ و در انتظار داشتن چند روز هوای مساعد جهت تلاش و صعود به قله ٬ در بیس کمپ بسر میبرند . انگیزه و اراده آنها برای صعود به قله محکم و استوار است . آنها صبور و شکیبا هستند ودرانتظار هوای مساعد می باشند . آنها هر روز ما را از وضعیت خود باخبر میکنند ٬ و ما نیز در یک حمایت اخلاقی با آنان صبوری می کنیم .

دریک پیام از بیس کمپ ٬ انها ما را از تعلیق طولانی صعود آگاه کرده اند و از دوستان وعلاقمندان خود خواسته اند همانطور که آنها در اراده خود برای تلاش وصعود در این زمستان استوار هستند ٬ آنان نیز صبور و شکیبا باشند :

" خوانندگان عزیز ٬ دوستان ٬ و علاقمندان

منتظر ماندن ٬ کشتن وقت ٬ داشتن صبر و حوصله ٬ باقی ماندن بر اراده معطوف به صعود ٬ نادیده گرفتن صد ها بهانه برای تسلیم شدن ٬ مقاومت دربرابر وسوسه قهرمانی ( والبته حماقت ) ٬

اینها سخت ترین تلاش های امسال ما هستند .

بعضی از شما میگویید ما خیلی تکنولوژیکی هستیم ٬ چون اینترنت به ما قابلیت ها وامکانات گسترده ای میدهد . اما یک لحظه درنگ کنید ٬ و فکر کنید خود شما برای دو ماه در هوای زیر صفر و درانتظار شرایط مساعد برای صعود قله هستید .

اینترنت به ما کمک میکند که مقاومت کنیم . ما تماس خود را باخانواده هایمان و با جهان حفظ کرده ایم . ما دو کتاب نوشته ایم ٬ یکی من یکی دنیس . چندین بار صعود کرده ایم ٬ که بهترین آن رسیدن به ارتفاع ۶۶۰۰ متری بود . اما همواره به دلیل وضعیت خطرناک و یا هوای بد مجبور به برگشت شده ایم . حتی همین دیروز ما تلاش کردیم که یک مسیر دیگر باز کنیم ٬ اما پیش بینی هوا به درستی نشان داد که ما مجبوریم برگردیم .

حالا ما با سه دوست پاکستانی ٬ سعیدجان ٬ فکیر ٬ و نور در بیس کمپ هستیم .بیرون هوا خراب است . بنابراین ما گزارشات روزانه را می نویسیم و تلاش می کنیم تا راهها و طرح های جدیدی پیدا کنیم .طبیعی است یک صعود زمستانی که برای تحقق آن ۲۵ سال انتظار کشیده شده از ما بخواهد که صبور و شکیبا باشیم .

همانطور که گفتم تصور کنید در جایی بیرون از خانه هستید ٬دریک چادر ٬ و از فردای کریسمس تا حالا و در دمای فعلی اروپا . آنچه که ما انجام میدهیم یک عمل قهرمانانه نیست ٬ این انتخاب ماست ٬ بنابراین شکایتی نداریم . اما باقی ماندن در یک انتظار طولانی هم برای ما هم برای شما سخت است .

ما امیدواریم . ما امیدواریم که در روزهای آینده شرایط دلپذیری پیش بیاید . ما بوسیله عکس و ویدیو شما را در جریان خواهیم گذاشت . بهترین چیزی که می تواند اتفاق بیافتد روزهای آفتابی بدون باد یکی بعد از دیگری است .

ما از حمایت های مستمر شما سپاسگزاریم . با آرزوهای خوب برای شما "

سیمون دنیس ماتئو ۱۱ فوریه ۲۰۱۲ بیس کمپ نانگا

!! نوشته شده توسط عزیز | 0:15 | سه شنبه بیست و پنجم بهمن 1390 • آرشیو نظرات

نانگا پاربات-صعود زمستانی-2012

هنوز برف و باد !

سیمونه مورو -وبلاگ شخصی

۱۳ فوریه -۲۴ بهمن

موضوع تازه ای نیست .نمی توان گزارشی غیر از آنچه که دو هفته گذشته داده ام بدهم ....برف ٬ باد ٬ هوای بد .....

دیروز و امروز کارل گابل نیز خبر از هوای بد داد ٬ و بادهای شدید در ارتفاعات بالا....

ما کماکان داریم مقاومت می کنیم....امیدوار و منتظر .

دیروز یک تماس ویدئوئی با دوستان ما در گاشربروم ۱ داشتیم . با آلکس ٬ کارلوس ٬ دارک و شاهین صحبت کردم . آنها نیزدرهوای بد بلوکه شده اند . برنامه آنها تا ۲۰ مارس ( روز اول عید !! ) می باشد .

!! نوشته شده توسط عزیز | 15:32 | دوشنبه بیست و چهارم بهمن 1390 • آرشیو نظرات

گاشربروم 1 -صعودزمستانی لهستانی ها-2012

زندگی دربیس کمپ

اکسپدیشن لهستانی ها یک روز زندگی در بیس کمپ را نوشته است . جالب است ٬ بخوانید :

اکسپدیشن لهستانی با اکسپدیشن بین المللی گرفرید گوشل به دلایل اجتماعی(معاشرت ) و استراتژیک ( استفاده بهینه از امکانات ) در بعضی قسمت های بیس کمپ شریک میباشد ٬ مثل چادر غذا خوری و چادر آشپزخانه . این امر به ما این امکان را می دهد که چادر غذاخوری ما به دلیل سوخت مضاعف گرم باشد ٬ بعلاوه از مصاحبت با دوستان بین المللی مان نیز لذت ببریم .

ضمنا ما رابطه دوستانه ای با همسایگان نظامی پاکستانی داریم : با هم می گوییم و می خندیم ٬ و شطرنج بازی می کنیم .

یک روز معمولی در بیس کمپ با صرف صبحانه درساعت ۸ صبح شروع می شود . درجه حرارت داخل چادر غذاخوری بین ۵ تا ۲۰ درجه است و بستگی به تعداد کوهنوردان حاضر درچادر وتعداد هیترهایی که روشن می باشند دارد ٬و البته به دلیل صرفه جویی همه هیتر ها با هم روشن نیستند .

ژنراتور مولد برق اگر صحیح و سالم باشد (گاهی اوقات نیست ) غروب بین ساعت ۳۰/۴ تا ۳۰/۸ برق داریم . دراین فاصله ما معمولا دستگاهای الکترونیکی مان را شارژ می کنیم و روی گزارش ها و عکس ها و فیلم ها کار می کنیم . بعد از شام ( حدود ساعت ۷ شب ) گاهی اوقات فیلم می بینیم . مختصر اینکه در بیس کمپ ٬ ما می خوانیم ٬ بازی و شوخی می کنیم ٬ روی گزارش ها کار می کنیم ٬با سربازان پاکستانی سرگرم میشویم و مقدمات بر پا کردن کمپ ها را در ارتفاعات بالا فراهم می کنیم .ضمنا ما وقت زیادی صرف تعمیر دستگاه مولد برق می کنیم . اگر آدم شجاع باشد می تواند یخ را آب و گرم کند و در دمای ۱۰ درجه گوشه سالن غذا خوری هفته ای یکبار حمام کند .

هر شرکت کننده اکسپدیشن ما یک چادر شخصی برای وسایل شخصی و کیسه خواب های خود دارد . شب ها با دو کیسه خواب پر و چند فوم زیرانداز کاملا راحت هستیم٬ هر چند صبح ها رویه داخلی کیسه خواب کاملا مرطوب و نمناک است . ما علاوه بر چادر شخصی و چادر عذا خوری و چادر آشپزخانه دارای چادر انبار و چادر توالت نیز می باشیم .

!! نوشته شده توسط عزیز | 21:27 | یکشنبه بیست و سوم بهمن 1390 • آرشیو نظرات

گاشربروم 1 - صعود زمستانی لهستانی ها -2012

گزارش ۹ فوریه

برقراری کمپ ۳ ( ! )

امروز حدود ساعت ۳۰/۳ بعد از ظهر آدام و یانوس کمپ ۳ را برقرار کردند .هر دو آنها قرار است یک شب را در آنجا سپری کنند . آرتور و شاهین حدود ساعت ۲ بعد از ظهر به کمپ ۲ رسیده اند .تماس رادیویی با بیس کمپ وجود ندارد .

ساعت ۶ بعدازظهر :

هدف ما برای روزهای آینده طبق معمول موکول به شرایط هوا است که قرار است از پس فردا بدتر بشود . احتمالا بخاطر افزایش سرعت باد و پیش بینی شکست هوا هر دو تیم ٬اول به کمپ ۱و بعد به بیس کمپ فرود بیایند . ممنون از هوای خوب که اجازه داد هر دو تیم در کوه فعالیت کنند و بیس کمپ متروکه بنظر برسد . بعد از یک روز آفتابی عالی انتظار یک شب سرد را داریم .

با بهترین آرزو ها ٬

آرتور - آدام - یانوس - آگنا

!! نوشته شده توسط عزیز | 23:7 | شنبه بیست و دوم بهمن 1390 • آرشیو نظرات

نانگاپاربات-صعود زمستانی-2012

Golden Piton -میخ طلایی !

سیمونه مورو - وبلاگ شخصی

با خوشحالی به اطلاع شما می رسانم که پس از اعطای جایزه " بهترین " از سوی سایت ExWeb که مهمترین وب سایت جهان درخصوص فعالیت های ماجراجویانه و کاوشگری می باشد ، امروز متوجه شدیم که صعود زمستانی گاشربروم ۲ ( ۲۰۱۱ - سیمونه مورو- دنیس اوروبکو - کوری ریچاردز ) برنده میخ طلایی امریکا ( یک نوع جایزه مثل کلنگ طلایی مجله Climbing ) شده است .

پی نوشت : تبریک سیمونه ! چه شارژ روانی خوبی ودر چه زمان مناسبی !

!! نوشته شده توسط عزیز | 15:36 | شنبه بیست و دوم بهمن 1390 • آرشیو نظرات

کی2 - گاشربروم 1 - نانگا - دریک نگاه

EexWeb -11 Feb

گزارش ۱۰ فوریه

K2 - خروج تیم روسها از کی۲ ٬ (گزارش خروج ٬ در پستهای قبلی همین وبلاگ به دفعات منعکس شده است ) .

G1 - گرفرید Gerfried , سدریک Sedric , دارک Darek , تامارا Tamara , نیسار Nisar روز چهار شنبه را در کمپ ۱ سپری کردند . چادر لهستانی ها روی یک یال تیغه ای بر قرار شده است . گرفرید گوشل گزارش می دهد که " مطابق پیش بینی گابل روز بعد ( پنجشنبه ) ما یک طلوع شگفت انگیز داشتیم .یک روز بدون باد ٬سرد و آفتابی " .

گوشل وسدریک تا ارتفاع ۶۶۵۰ متری ثابت گذاری کرده اند ٬ واین در حالی بود که دارک و تامارا فیلم برداری می کردند . آلکس و کارلوس دیروز جایگزین گروه قبلی شده اند . آنها فردا روی مسیر تا ۶۸۰۰متری کار خواهند کرد . در آ خرین گزارش تیم لهستانی ها ٬ آنها بعد از برپاکردن کمپ۲ به بیس کمپ برگشته اند .

Nanga - یک عکس شگفت انگیز از ماه کامل در یک شب نادر زمستانی (گزارش مربوط به نانگا در پست های قبلی همین وبلاگ به دفعات منعکس شده است ) .

ماه کامل روی نانگا

سدریک هالن - گاشربروم ۱ زمستانی

کمپ ۱ گاشربروم زمستانی

!! نوشته شده توسط عزیز | 13:59 | شنبه بیست و دوم بهمن 1390 • آرشیو نظرات

نانگاپاربات-صعود زمستانی-2012

همه چیز دردستان قانون طبیعت : هوا !

جمعه ۲۱ بهمن - ۱۰ فوریه

سیمونه مورو - وبلاگ شخصی

دوستان جدید لهستانی ما به خانه بر می گردند ٬ اکسپدیشن آنها پایان یافت .

ما امروز کمی صعود کردیم و برای اجتناب از دهلیز خطرناک کینشوفر ٬ و اجتناب از آن دیواره های بلند و برج های یخی معلق ٬ مسیر جدیدی را انتخاب و علامت گذاری کردیم . مسیر جدید مطمئن تر از مسیر قبلی است که حالا از برف پوشیده شده است .

و اما هوای بد با بادهای شدید تا ۱۵ فوریه .......

من تایک هفته دیگر برای تصمیم گیری وقت دارم . اگر شرایط برف سنگین تر نشود ما تلاش خود را برای صعود شروع می کنیم . اگر برف سگین و شدید باشد هر کاری خطرناک خواهد بود و ما باید واقع بینی و احساس مسئولیت بیشتر داشته باشیم .

من ودنیس امیدواریم ٬ اما حالا هر چیزی در دستان قانون طبیعت است ٬ هوا !

عکسهای بیشتر در ادامه مطلب :

ادامه مطلب

!! نوشته شده توسط عزیز | 22:50 | جمعه بیست و یکم بهمن 1390 • آرشیو نظرات

نانگاپاربات-صعود زمستانی-2012

روزی زیبا با بهمن و شبی زیباتر !

۹ فوریه -سیمونه مورو - وبلاگ شخصی

بیس کمپ - آسمان صاف و آفتابی -دما منفی۱ ( بله ۱- !! )

این روز ها بهمن ها خود بخودی از نانگاپاربات سرازیر می شوند .ما از طریق رادیو با لهستانی ها صحبت کردیم . آنها گفتند که بالای کمپ شان در برف شنا می کنند ! و تلاش می کنند به دپوی تجهیزات خود در ارتفاع ۵۵۵۰ متری برسند . وتجهیزات را به بیس کمپ بیاورند .

خوش بینی این است که باید.... اما واقعیت متاسفانه.......

از فردا بعداز ظهر هوا برفی است .....بنظر میرسد سه شنبه آینده روز آرامی خواهد بود ...

دیروز غروب ماتیو عکس های زیبایی گرفت . شبی مهتابی با آسمانی صاف وماهی کامل .

عکسهای بیشتر را در ادامه مطلب ببینید:

ادامه مطلب

!! نوشته شده توسط عزیز | 16:54 | پنجشنبه بیستم بهمن 1390 • آرشیو نظرات

نانگاپاربات-صعود زمستانی-2012

۸ فوریه -برف سنگین - مدفون شدن مسیر های پاکوبی شده قبلی

ریزش مداوم و سنگین برف مسیر وجاپاهایی را که قبلا درفاز هم هوایی ایجاد شده بود پر کرده است .

سیمونه می نویسد : هرجند امروز خورشید سرانجام دیده شد اما چشم انداز کوه تماما پوشیده از برف است .مسیر وجاپاهای ما بطرف کمپ ۱ یکبار دیگر زیر برف دفن شده است .

تیم لهستانی دارد به ماجرا جویی خود در نانگا برای امسال پایان می دهد .

امروز ما با بازسازی جا پاها ورفتن به کوتگالی و برگشتن از آنجا تلاش کردیم که تمرینات بدنی خود را حفظ کنبم : حدود ۴ ساعت تمرین برای حفظ ماهیچه ها وریه ها .

در کوتگالی ما جای پای یک انسان را دیدیم : مطمئنا یک بومی و احتمالا یک شکارچی !

عکس های بیشتر در ادامه مطلب :

ادامه مطلب

!! نوشته شده توسط عزیز | 13:37 | پنجشنبه بیستم بهمن 1390 • آرشیو نظرات

کی 2 - صعود زمستانی روس ها -2012

جزییات تلاش برای نجات ویتالی

۸ فوریه-ExWeb -لینا لالیتینا

ویتالی ، توتمیانین و شامالو ژانویه گذشته ( ۲۸-۳۱ ) به ۷۰۰۰ متری کی ۲ رسیدند . نیک توتمیانین بعد از آنکه هم تیمی هایش فرود آمدند دو طول طناب دیگر ثابت گذاری کرد .

یک روز بعد از آنکه گورلیک ویتالی از صعود به بیس کمپ برگشت ،تشخیص پزشکی این بود که او علاوه بر سرما زدگی به التهاب ریه نیز مبتلاست . تیم همان روز تقاضای بالگرد کرد . اما روز بعد بالگرد به دلیل طوفان شدید قادر به پرواز و ورود به بیس کمپ نبود .

ویتالی برای ۴ روز مبتلا به التهاب ریه بود ،و ۲ روز آخر متصل به دستگاه تنفس مصنوعی ، اما صبح روز پنجم جان باخت . او به تخلیه عمیق وگسترده ریه نیاز داشت اما متاسفانه دستگاه تخلیه ریه فقط در بیمارستان وجود دارد .

دکتر تیم مجرب و کار آزموده است ودارای سوابق پزشکی در چند اکسپدیشن ازجمله رخ شمالی اورست و رخ غربی کی۲ می باشد . علی رغم کوشش او ،اقدام سریع تیم و تمهیدات اکسپدیشن اما ویتالی نجات نیافت .

!! نوشته شده توسط عزیز | 12:10 | پنجشنبه بیستم بهمن 1390 • آرشیو نظرات

در ستایش ویتالی

تحسین و ستایش من به همه مبارزین یخ ٬اعم از گذشته ٬حال و آینده که با شهامت و دلیری باشیبهای تند کی۲ زمستانی در نبرد بوده اند. لوئیس روسو

!! نوشته شده توسط عزیز | 15:1 | چهارشنبه نوزدهم بهمن 1390 • آرشیو نظرات

کی2-نانگا-گاشر بروم1-صعودهای زمستانی در یک نگاه

کی۲

خداحافظ ویتالی ـخداحافظ اکسپدیشن

کی ۲ زمستانی کماکان به انسان گفت:نه.

زاوادا کوهنورد زمستانی و افسانه ای لهستان در سال۱۹۸۸ پس از تلاش زمستانی کی۲ برای مردمی که بر غلبه کامل انسان بر طبیعت فکر می کردند نوشت:

"کی۲ زمستانی هنوز یک چالش باقی مانده است" این نوشته را ۲۵ سال بعد از آن٬امروز۸/۲/۲۰۱۲نیزهمچنان می توان از نو نوشت.

نانگا

تیم نانگا حالا ۱۴ روز است که در بیس کمپ خود اسقرار دارد و همواره مترصد صعود به قله بوده است .

سیمونه مورو و دنیس اوروبکو نگران از دست دادن هم هوایی خود هستند٬بعلاوه مرگ سه دوست طی ۱۵ روز گذشته روحیه آنها را به هم ریخته است.اوروبکو در یک افسردگی شدید ناشی از مرگ ویتالی قصد داشت که روز بعد از مرگ وی سه روزه قله نانگا را صعود کند اما توصیه های کارل گابل٬تعقل سیمونه ٬و لطف نانگا (بارش زیاد برف در بیس کمپ)اورا به کیسه خوابش برگرداند.امید که دنیس روحیه خود را سریعتر باز یابد.

گاشربروم ۱

- تیم لهستانی با سرپرستی آرتورهاجزر کمپ ۲ را در ارتفاع ۶۴۵۰ متری برقرار کرده است.فعلا آنها در بیس کمپ منتظر هوای مساعد هستند.

- تیم بین المللی با سرپرستی گرفریدگوشل وبه نقل از وی قصد دارد فردا تا کمپ ۱ صعود کند٬ شب را در آنجا بماند و سپس تا ارتفاع ۶۸۰۰متری ثابت گذاری کند.متعاقبا کارلوس سوارز و آلکسی توکسیکون(هردو اسپانیایی)یک روز بعد مسیر را تا کمپ ۲ ادامه خواهند داد.و البته همه چیز به پیش بینی کارل گابل بستگی دارد.

!! نوشته شده توسط عزیز | 14:57 | چهارشنبه نوزدهم بهمن 1390 • آرشیو نظرات

هشدار........! (وضعیت هوای کوه های کشور)

با تو جه به وضعیت نابسامان جوی و احتمال ریزش بهمن و وزش باد شدید در قله ها٬ آخر هفته با دقت بیشتری به کوهستان قدم بگذارید.

وضعیت آب و هوای قله های کشور را در ادامه مطلب مشاهده نمایید.

ادامه مطلب

!! نوشته شده توسط حامد | 10:16 | چهارشنبه نوزدهم بهمن 1390 • آرشیو نظرات

نانگاپاربات-صعود زمستانی-2012

برف همچنان می بارد....زمان میگذرد...

۷ فوریه - سیمونه مورو - وبلاگ شخصی

اگر کارل گابل چراغ سبز نشان ندهد هرنوع تلاش بی فایده است . این درسی است که قبلا آنرا آموخته ام ولی اکنون فهم تازه ای از آن دارم .

امروز با کارل گابل تماس گرفتم ونظرش را پرسیدم . پاسخ روشن بود :

یک تلاش غیر مسئولانه !

به نظر می رسد هوا یک هفته یا حتی بیشتر نا مساعد خواهد بود .

برچسب‌ها: نانگاپاربات, صعود زمستانی

!! نوشته شده توسط عزیز | 16:59 | سه شنبه هجدهم بهمن 1390 • آرشیو نظرات

کی 2 - صعود زمستانی- روس ها

و باز هم از ویتالی

تراژدی در اکسپدیشن

۶ فوریه - سایت رسمی کوهنوردی روسیه

امروز ساعت ۳۰/۱۱ صبح ویتالی گورلیک در بیس کمپ بر اثر ذات الریه و نارسایی قلبی درگذشت . انتقال اضطراری توسط بالگرد به دلیل طوفان قوی عملی نشد .... وبالگرد نتوانست به بیس کمپ پرواز کند . علی رغم نهایت تلاش دکتر سرگی بیچکوفسکی انها نتوانستند ویتالی را حفظ کنند .به همه خانواده ویتالی ، دوستان ، و به همه تیم تسلیت می گوییم...... سرپرست اکسپدیشن ، ویکتور کوزولوف ، تصمیم گرفته است که به اکسپدیشن پایان دهد .

پي نوشت:

My admiration to all these ice warriors from the past,present and future who will have the

courage and audacity to struggle on the slopes of K2 during winter season

Feb 07 , ExWeb - Louhs Rousseau

برچسب‌ها: کی 2, صعود زمستانی

!! نوشته شده توسط عزیز | 21:48 | دوشنبه هفدهم بهمن 1390 • آرشیو نظرات

نانگاپاربات-صعود زمستانی-2012

استارت صعود به قله ، اما فقط تا کمپ ۱ لهسانی ها و برگشت به بیس کمپ خود !

۶ فوریه - امروز صبح ساعت ۳۸/۱۰ سیمونه و دنیس از بیس کمپ برای صعود به قله استارت زدند . ساعت ۳۴/۲ بعد از ظهر به کمپ ۱ لهستانی ها رسیدند و تجهیزات را در انجا دپو کردند و به بیس کمپ خود بر گشتند .

برف سنگین...... هوای نامساعد .... و از دست دادن سه دوست ظرف ۱۵ روز : ویتالی گورلیک (امروز ) -ماریو مرلی- انزو رونزونی . دیگر چه باید گفت !

و چند عکس در ادامه مطلب :

برچسب‌ها: نانگاپاربات, صعود زمستانی
ادامه مطلب

!! نوشته شده توسط عزیز | 19:3 | دوشنبه هفدهم بهمن 1390 • آرشیو نظرات

کی 2 - صعود زمستانی- روس ها

خبر ناگوار - ویتالی گورلیک جان باخت ، تسلیت .

۶ فوریه - امروز ساعت ۳۰/۱۱ صبح ویتالی گورلیک در بیس کمپ جان خود را از دست داد .

از طرف همه تیم تسلیت به خانواده ویتالی و دوستانش ....

چهار روز است که هوا بشدت بد است - کولاک برف ، ابر ، باد شدید . بخاطر شرایط هوا بالگرد نتوانست به بیس کمپ پرواز کند . حالا منتظر هستیم بالگرد جسد ویتالی را منتقل کند .

اکسپدیشن به پایان رسیده است . همه اعضا در بیس کمپ درتدارک انتقال تجهیزات به پایین هستند .

دکتر اکسپدیشن : سرگی بیچکوفسکی

مربی اکسپدیشن : نیکلای چرنی

سرپرست اکسپدیشن : ویکتور کوزولوف

(( ۲ فوریه -چهار زوز پیش - در همین وبلاگ نوشتیم که ویتالی در ارتفاع ۷۰۰۰متری دچار سرمازدگی از ناحیه انگشتان هردو دست شده است و همراه دیگر اعضا به بیس کمپ بر گشته و منتظر بالگرد برای انتقال میباشد ...... نهایتا با حمله قلبی در گذشت. چند هفته قبل ، وقبل از شروع فعالیت اکسپدیشن در جلسه رسمی خانه نگرانی خود را در خصوص شعار لیدر اکسپدیشن مبنی بر : حمله حمله حمله و پژواک کوه به این شعار اعلام کرده بودیم )).

 

برچسب‌ها: کی 2, صعود زمستانی

!! نوشته شده توسط عزیز | 18:29 | دوشنبه هفدهم بهمن 1390 • آرشیو نظرات

گاشربروم 1 -صعودزمستانی لهستانی ها-2012

آخرین گزارش فعالیت لهستانی ها تا تاریخ ۳ فوریه

تیم لهستانی تا کنون کمپ ۱ را در ارتفاع ۵۹۳۰ متری و کمپ ۲ را در ارتفاع ۶۴۵۰ متری برپاکرده اند . آ ن ها بطرف کمپ ۳ رفته ودرارتفاع ۶۷۵۰ متری ۲۰۰ متر طناب نیز دپو کرده اند . فعلا دربیس کمپ هستند و منتظر هوای مساعد می باشند .

عکس های بیشتر را در ادامه مطلب ببینید :

برچسب‌ها: گاشربروم, صعود زمستانی
ادامه مطلب

!! نوشته شده توسط عزیز | 22:4 | یکشنبه شانزدهم بهمن 1390 • آرشیو نظرات

نانگاپاربات-صعود زمستانی-2012

نانگا گفت : نه ! بارش برف زیاد ؛ تاخیر در حرکت تا فردا

۵ فوریه - بیس کمپ ، دما منفی ۱۴

سیمونه مورو - وبلاگ شخصی ،

دیروز صبح و بخصوص دیروز غروب دو تماس تلفنی با کارل گابل صعود مارا به تردید انداخت ؛ اما کارل گابل هرگز بر خطا نیست ....

بارش مداوم برف چندین ساعت ادامه داشت ، و البته فعلا بارش برف خفیف وسبک است . در چنین شرایطی خطر بهمن بالا است و صعود کاری احمقانه است .

امروز روز انتظار بود . کمی فعالیت فیزکی داشتیم ، برف ها را پارو کردیم و....

حالا ۱۱ روز است که در بیس کمپ هستیم ، امید واریم که هم هوایی خود را از دست نداده باشیم .

فردا حرکت خواهیم کرد . با تاکی واکی و تلفن ماهواره ای با Mateo در بیس کمپ در تماس خواهیم بود .

برچسب‌ها: نانگاپاربات, صعود زمستانی

!! نوشته شده توسط عزیز | 20:37 | یکشنبه شانزدهم بهمن 1390 • آرشیو نظرات

نانگا پاربات -صعود زمستاني - 2012

فردا ؛ استارت صعود به قله !

سيمونه مورو -وبلاگ شخصي

امروز ۴ ژانويه آخرين روز در بيس كمپ است . هوا برفي است . پيش بيني ميشود در دو روز آينده هوا خوب نباشد ؛ در ارتفاعات ، باد شديد خواهد بود . روز هاي سه شنبه و چهارشنبه هوا بهتر است .

با استارت فردا ما قادر خواهيم بود روز پنجشنبه به قله برسيم . بدين ترتيب تاكتيك ما مثل سال گذشته روي گاشربروم ۲ خواهد بود : استارت در هواي بد و صعود قله درهوايي آرام و زيبا .

امروز قصد دارم به كارل گابل (هوا شناس اتريشي ) تلفن بزنم وآخرين تاييد اورا داشته باشم . اگر چراغ سبز نشان داد فردا صبح حتما استارت مي زنيم .

بمنظور احترام به قله ، امروز خود را شسته ، اصلاح و تميز كرده ام . اين، يكنوع احترام به قله و روح آن است ـ كاري كه هميشه وبراي هر كوهي انجام داده ام .

عكس ها را درادامه مطلب ببينيد :

برچسب‌ها: نانگاپاربات, صعود زمستانی
ادامه مطلب

!! نوشته شده توسط عزیز | 16:0 | شنبه پانزدهم بهمن 1390 • آرشیو نظرات

گاشربروم 1 - صعود زمستانی لهستانی ها -2012

برقراری کمپ ۲

۱ فوریه - امروز آرتور و یانوس ساعت ۶ صبح بطرف کمپ ۱ رفتند و بدون هیچ مشکل مهمی حدود ساعت ۳۰/۳ بعداز ظهر به ان رسیدند . آدام ،علی وشاهین حدود ساعت ۹ صبح بطرف کمپ ۲ رفتند و ساعت ۴۰/۱۲ انرا برپا کردند .

برنامه بعدی موکول به هوای فردا است . مطابق نظر کارل گابل هوا در روزهای آینده نامساعد است و از روز ۴ فوریه بدتر خواهد شد ؛ شرایط هوای بد تا ۷ یا ۸ فوریه به طول خواهد کشید . در هر حال ما منتظر پیش بینی هوا هستیم .

برچسب‌ها: گاشربروم, صعود زمستانی

!! نوشته شده توسط عزیز | 19:55 | جمعه چهاردهم بهمن 1390 • آرشیو نظرات